•ZE 13. Bölüm•

158 9 4
                                    

Çikolatalarım merhabaa
Ekimden beri yoktum fakat geri döndüm. Hadi yeni bölüme geçelim.
10 OY GELENE KADAR YB YOK.

Güneşi elimle kapattım yüzüme vuruyordu. Uyandırılmaktan nefret ediyorum. Yataktan kalktığımda Batu'nun gitmiş olduğunu gördüm. İşe gittiğini düşünerek kahvaltı yapmak için aşağıya indim. Ev bomboştu. Kahvaltı yaptıktan sonra hırkamı alarak bahçeye çıktım. Hava güneşli ve güzeldi. Bir arabanın buraya doğru geldiğini gördüm. Çok hızlı sürüyordu araba lükstü. Sürücüsüne baktığımda Ferhat olduğunu anladım. Hemen içeri girerek tüm pencereleri kapattım. Ferhat kapıyı kıracak şekilde yumrukluyordu. Dış kapının önüne bulabildiğim ne varsa koymuştum. Çok korkuyordum ne yapacaktım? Delirmişti resmen. "Aç kapıyı!" Kükremişti resmen. Hemen merdivenlerden çıkarak yatak odasına girdim. Oradaki pencere açıktı hemen kapattım ve gitmiş mi diye baktım. Tam o sırada bir gürültü patladı. Evet evet cam kırılma sesiydi. Saklanacak yer arıyordum ama titriyordumda, yatağın üzerinde duran telefonu alarak Batu'yu aradım. "Batu! Batuu!" Sesimi duyan Ferhat kapıyı tekmelemeye başladı. "Cansu! İyimisin? Ne oldu?" Ben daha cevap veremeden Ferhat kapıyı açmıştı. Elimden telefon düşmüştü. Çok korkuyordum. "Git! Git! Dokunma Bana!" hiçbiri umrunda değildi. Kolumdan tuttuğu gibi yatağa atmıştı beni. "Yapma yalvarırım yapma!" Kollarımla iteklemeye çalışsamda işe yaramıyordu. En sonunda komodinin üstünde duran cam vazoyu alıp kafasına geçirdim. Kafasını tutarak yere yatmıştı. İlk başta şoka uğrayarak durdum sonra kapıya bakarak koşmaya çalıştım ama belimden beni tutmuştu. Ne kadar dirensem bile beni soymayı başarmıştı. Anadan doğma çırılçıplaktım. Hıçkırıklara boğulmuştum ağlamaktan. Kendimi saklamak için elimden geleni yağıyordum. Elimi tutup yatağın kenarına bağlayınca herşeyin bittiğini anladım. Ayaklarımıda bağlayınca kendi soyunmaya çalışıyordu. Elimi çözmeye çalıştığımda yüzüme geçirdiği tokat yüzünden kendimden geçmiştim. En son gördüğüm Batu'nun "Cansu!" Diye bağırmasıydı.

Neden yaşıyorum? En çok hayatta korktuğum şey başıma gelmişti. Hastanede olduğumu idrak ettiğimde kalkmak istedim. Üstümün giyinik olduğunu görünce aklıma beni soyduğu geldi. Hüngür hüngür ağlıyordum. Kurtarılmış olsam bile Ferhat'ın üstümde el izleri hala duruyordu. Bileklerim mosmordu. Ayak bileklerimde aynı durumdaydı. Sanırım dudağım patlamıştı çünkü yanıyordu. Biri kapıyı açınca gözlerimi ona diktim ama o hala uyuduğumu düşünüyordu galiba hiç yüzüme bile bakmadan oturmuştu. Batu. Yapma bunu bana. Gözlerimi kapatarak ağlamaya başladım. "Cansu ağlama artık." Kafamı ona döndürmeye utanıyordum. Ben daha sevdiğim kocam dediğim kişiyle yatmamıştım ama o beni tacize uğrarken ve çırılçıplak görmüştü. İçeri koşarak Tuğçe girmişti. Gözleri kıpkırmızıydı ağlamıştı. Uyandığımı görünce koşarak sarıldı ve ağlamaya başladı. Bende onunla ağlamıştım. Batu odadan çıkınca çok kötü hissetmişim kendimi. Bir yanımı kaybetmiş gibi. "Lütfen bana onun dokunmadığını söyle." Kafasını iyi yana sallayarak cevap vermişti. Ağlayarak karşılık vermiştim. Yağmur yanıma oturarak "Eğer Batu 5 saniye daha geç kalsaydı..." Devamını getirmeden ağlamaya başlamıştı. "Ben buraya nasıl geldim?" Yutkunarak konuşmaya başladı. "Sen Batu'yu arayınca hızla eve gelmiş. Yukardan gelen sesleri duyunca koşarak yatak odasına gitmiş. Ferhat'ın seni dövdüğünü görünce onu yumruklamaya başlamış. Seni bağlamış galiba Ferhat. Ellerini çözünce yataktaki ince battaniyeyi sana sarmış ve ilk polisi aramış. Polisler Ferhat'ı götürünce seni kucakladığı gibi hastaneye getirdi bize yolda haber verince bizde yakın olunca hastaneye hemen geldik. Sen ölü gibiydin. Çok korktum Cansu çok." Hıçkıra hıçkıra bağırarak ağlayınca hemşireler gelmişti ve bana bir iğne yapmışlardı. Gerisi yok.

Eve gelince kırılmış olan camlar ve heryerde cam kırıkları vardı. Batu koluma girerek beni yukarı çıkardı. Yatak odasında yerdeki ipler ve kanlar dağılmış camlar gördüm. Batu dolaptan çıkardığı temiz çarşafı alarak hemen yatağa serdi. Beni yatırarak odadan gitti ve gece boyu gelmedi. Ona sarılarak uyumayı çok özledim.

Sabah olunca merdivenlerden aşağı indim cam parçaları artık yoktu. Batu koltukta uyuya kalmıştı. Onu öpmek istedim ama yapamadım. Arabanın anahtarlarını alarak evden çıktım. Nereye gideceğimi bilmiyordum ama sürüyordum. En sonunda deniz kenarına gelmiştim kimse yoktu. Ayaklarımı sarkıtarak oturdum ve etrafı izledim. Canımı en çok Batu'nun benden uzaklaşması ve Annemin yanımda olmaması acıttı...

Zoraki Evliliğim •BİTTİ•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin