13. Bölüm

5.9K 143 46
                                    

Medyada Lara var 🔥

Geldiğimiz mekan şık ve gösterişliydi. Cam kenarında  boğaz manzaralı bir masaya doğru ilerledik. Doğu incelik gösterip sandalyemi oturmam için geriye çekti. Bu hareketine istemeden tebessüm ettim.

Nedense Doğu ile vakit geçirmek eğlenceli gelmişti. Yemek boyunca gülmekten yanaklarım uyuşmuştu. "İstersen kalkalım artık." Diyen Doğuya tebessüm ederek başımla onayladım.

Araba evimin önünde durunca kemerimi açıp ona doğru döndüm. Yol boyunca benim kötü sesime maruz kalmıştı. "Teşekkür ederim. Çok güzel bi geceydi." Dedim. "Benim içinde öyle. En kısa zamanda tekrarlamalıyız." Dedi. "İyi geceler." Diyip arabadan indim. Ben içeri geçene kadar kapının önünde bekledi. Bu aralar tuhaf hissediyordum. Mesela Doğu bana yaklaşınca heyecanlanıyordum. Onu sürekli görmek istiyordum. Kafamda değişik sorular vardı.

Çok ses çıkarmadan içeri girmeye çalıştım. Muhtemelen bizimkiler uyumuştu. Ayakkabılarımı elime alarak sessizce odama çıkmaya başladım. Üst kata çıktığımda babamın çalışma odasından sesler geliyordu. Tam içeri girecekken duyduğum şeyle olduğum yerde donakaldım. "Beni iyi dinle Polat. Bu adamlar tehlikeli olmaya başladı. Sürekli tehdit ediyorlar. Bize bir şey olacak diye değil ailemize zarar gelmesinden korkuyorum." Dedi. Ne işler çeviriyordu bunlar? Polat amca bu işin içindeyse ona da zarar gelicek demektir. Gözlerimin dolmasıyla hemen kendime gelip odama çıktım. Zihnimi boşaltıp direk üstümü değiştirip kendimi yatağa attım.

Sabah alarmım çalmadan uyandım. Yataktan çıkıp günlük rutin işlerimi hallettim.

Aşağıya indiğimde kahvaltı masasında sadece annem vardı. Hala aklımda babamın dün geceki konuşmaları vardı. "Günaydın anne." Diyerek masaya oturdum. Annemin suratı asıktı ama bana belli etmemeye çalışıyordu. Yüzüne zoraki bir tebessüm kondurup "Günaydın canım." Dedi. Tabağıma kahvaltılıkları doldururken "Babam nerde?" Diye sordum. "İşleri vardı. Bu aralar çok yoğun. Erken çıktı." Dedi. "Anladım bugün erken çıkıcam son stüdyo çekimleri var bugün." Dedim. "Ben doydum. Sana afiyet olsun canım." Diyerek masadan ayrıldı annem. Allah aşkına neler oluyor?

Üstümü değiştirip evden çıktım.Pembe Porsche'uma binip stüdyoya doğru sürdüm.Bi andan babamın dünkü konuşmaları düşünüyordum.Acaba kimden bahsediyordu.Bu düşünceleri bir kenara bırakıp stüdyoya girdim.Çekimler bitikten sonra Doğu'yu aradım ve buluşmamız gerektiğini söyledim.Ona anlatmam gerekti.

Şuan cafede oturuyorduk.Ona dünkü konuşmaların hepsini anlattım.Bana "Tamam ben halleticem.Sen korkma"dedi. Bende "Babama birşey olmaz dimi." Doğu 'da "Lara bak söz veriyorum babana birşey olmayacak ."dedi. Cafeden çıktıktan sonra Doğuyla ayrılmıştık. Arabaya doğru yürürken bir anda başıma geçirilen şeyle irkildim.Bağırmaya çalışsamda birinin eli ağzımdaydı.

MANKENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin