Aşka Sevgilerle

İkinci Bölüm

Telefonun çalmasıyla derin uykusundan uyanıp telefona cevap verdi."Efendim."Telefondan gelen ses oldukça sinirliydi."Uyuyor musun sen? Gerçekten sana inanamıyorum.Tüm yaptıklarından sonra uyuyabiliyorsun ya ağzım açık kaldı doğrusu.Nikah masasında bırakıp gittiğin çocuğun ne halde olduğunu umursamıyorsun bile değil mi?"
"Şey ben gerçekten üzgünüm"
"Gerçekten üzgün olduğuna inanmıyorum.Sana bağlanmasına izin verip çekip gidiyorsun.Madem bırakacaktın onu bu kadar uzatmayacaktın ona en başında söyleyecektin bunu. Kardeşimi herkesin önünde rezil ettin.Umarım aynısını yaşarsın"
"Ben be ben gerçekten..."
Söylerini tamalamasına müsade etmeden telefonu suratına kapatmıştı karşıdaki sinirli ses.Usulca telefonu bıraktı ve ayağa kalktı.Fakat ayakta duracak hali yoktu.Hızla kendini kanepeye attı."Bu ilkti.Bakalım devamında neler göreceğim? "Tam da bu sırada telefonu çaldı.Hızlıca telefonu aldı ve cevap verdi."Efendim." "Uzatmadan hemen konuya gireceğim.Seni sevmediğimi biliyorsun.Gerçek kardeşim olmadığın için yıllarca seni hep ailemizden ayırdım.Ama ne olursa olsun halkında konuşulanlar canımı sıkıyor.Gel ve yaptıklarını düzelt." "Ben düzeltilmesi gereken birşey yapmadım.Olmayacaktı.Bende önüne geçtim sadece.Bu konuda konuşmak istemiyorum.Görüşürüz."
Telefonu kapatır kapatmaz derin bir oh çekti. Ne kadar da karışmıştı herşey.Sanki hiç karışık durumlar yokmuş gibi.Evde bir oraya bir buraya yürüdü.Kalan işleri yapmaya çalıştı.Gerçekten işle güçle uğraşacak hali yoktu.Biliyordu ki bu armalar devam edecekti.Herkes birşeyler söyleyecek ama kimse onun düşündüğünü sormayacaktı.Evde bir sağa bit sola dönüp durdu.Evin üstüne üstüne gelmeye başladığını hissedince anahtarı aldı ve dışarı fırladı.Kimsenin olmadığı sessiz sedasız sokaklarda yürüdü.Nasılsa iyi gelmişti.Birden arkadan gelen bir sesle irkildi."Hey sen buralarda yeni misin?"Önce cevap vermekte güçlük çeker gibi oldu.Ağzıdan kelimeler zar zor çıkıverdi.
"Evet.Daha geleli bir gün oldu."İri gözlerinde ki ışıltı ve yüzünde kocaman bir tebessümle elini uzattı karşıda ki kız ."O zaman hoşgeldin.Burayı seveceğine eminim.Ben Elif."
"Teşekkür ederim.Umarım öyle olur.Ben de Sıla."