GÜZEL SEVEN ADAM

Sevmiyorsun!

" seni seve seve severim "

Kelebek' ten... ( 2 - 3 gün sonra )

Bana o akşam gitme demedi. Bende gittim. Yokum şimdi onun hayatın da . O da benim hayatım da yok. Umut gerçekten sevse kal demez miydi? Derdi. O gün neden demedi ki.

Telefon çalınca heyecanla aldım elime.  Umut olmasını diledim ve oydu. Önce biraz bekleyip sonra açtım telefonu.

"Efendim?"
"Ben... Seni özledim" dedi. O öyle deyince bende ki mavi kelebek kanatlarını çok hızlı çırpma ya başladı. "Yani?"
"Yani... Buraya gel. Bulamaz seni merak etme. Ne olur gel ..."

( 2 saat sonra )

Gönderilen : MAVİ
Kapıyı açsana ! Diye mesaj attım. Evet beni çabuk ikna etmişti mavişimiz. Ben mesajı atar atmaz açtı kapıyı. "Beni görünce güldü. O kadar güzel güldü ki ... Sarılıp "seni çok ama çok özledim" dedi. Ondan ayrılıp "ne çok özledin be! Sadece iki gün yoktum o kadar. " Dedim gülerek. " Diyorsun " dedi. Bende "dedim bile " deyip yanağın dan bir makas aldım Umut'un. Eve girip bir koltuğa uzandım. Umut da tam oturacaktı ki yine zil çaldı. Umut oflayarak gitti. 2-3 dakika sonra odaya mertle umut girdi. Demek gelen mertmiş. Oturur pozisyona geçip "hoşgeldin" dedim merte . Ama o beni hiç dinlemeden Umuta dönüp "üstümü değiştirip gidicem siz ben yokmuşum gibi davranın" deyip hızla yukarıya çıktı. Umut yanıma oturunca "bu kardeşinden hiç haz etmiyorum" dedim sinirle. "Bende bende " dedi. Sonra bana dönüp tatlı bir gülümseme ile "kahvaltı yapalım mı?" Diye sordu.

🦋

Kahvaltıyı hazırlarken mert aşağıya indi. Ağzına bir kaç birşey atarken "ne bu acelen ? Birşey mi var?" Diye sordu umut. "Benim bir arkadaşım emre. Onun evleneceği kız mı kaçmış ne olmuş bende tam bilmiyorum işte. Kızı arıyor emre bende gidicem" ben duyduklarım ile bir şok geçirdim. Umuta baktığım da o da şaşkındı.
Umuta biraz daha yaklaşıp sessizce"birşeyler yap " dedim. "Hangi emre ? Ben tanıyor muyum?" Diye sordu umut. Mert kafasını sallerken"evet evet tanıyorsun. Hani şu liseyi beraber okuduğunuz arkadaşın sonra dan da kavga ettiğin. Ha işte o " dedi. Tabii umut emre nin yüzünü bilmiyor du ki belki de o emre bu emre değildir (inşallah) "Emre'nin bir fotoğrafını göster çıkaramadım. Belki bende gelirim" dedi umut. Mert telefonu uzattı . İkimiz birden ekrana gömüldük. Ben Mert'in yanında Emre'yi görünce direk bakışlarımı Umuta çevirdim. Umut sessizce "o mu?" Diye sordu. "Maalesef evet" demekle yetindim. İşte şimdi isim bitmişti. Mert o kızın ben olduğumu öğrenince herşey bitecekti.  Ona engel olmalıyım. "Mert" dedim. "Efendim" dedi yüzüme bakma dan . " Gitme boşver . Hem emre girişin kendisi arasın. " Kafasını bana çevirdi. Sert bakışları yüzümde gezinirken "boşa çabalama. O kızın sen olduğunu başından beri biliyordum" dedi.
"Biliyor muydun?"
"Evet biliyordum!" Diye bağırdı. O sırada unut devreye girdi. "Bağırma! "Derken o da bağırdı. "Emre öğrendi mi burada öykü' nün burada olduğunu? Ya da söyledin mi ona ?" Diye sordu umut. " Hayır söylemedim. Bilmiyor hiç birşey." Deyince mert. Umutu kolundan çekip başka bir odaya götürdüm.
"Ben sana buraya gelmemeliyim demiştim" dedim kızgınlıkla." Gelir gelmez başını belaya soktum. Baksana emre yerimi öğrenebilir" derince nefes aldı . " Ama ogrenmedi" dedi inatla. "Her an buraya gelebilir! Merte ne kadar güveniyorsun? Ya söylerse? O zaman ne bok yiyeceksin! Herkes beni öykü biliyor... Ben kelebek olmaktan vazgeçip öykü olamam senin yanında. Ben senin yanında bir başkası olamam anla şunu !!"
"Sevmiyorsun değil mi beni? Hiç sevmeyeceksin de. "
" Umut... Ben ne diyorum sen ne diyorsun? "
"Sevmiyorsun..." Dedi . Yine gözleri dolmuştu. Oda dan çıktı hiç birşey demeden. Bende arkasından çıktım. Mutfağa geldiğimiz de mert yoktu. Umut yüzüme dahi bakmıyordu. "umut ... "
"Seviyor gibi gelmiştin" dedi. Acıttı dediği şey. "Umut yapma lütfen"

"Bence sende beni sevsen güzel severdin. Ama sevmedin. Sen beni sevmiyorsun!" Diye bağırdı. O bağırınca bende bağırdım. "Evet! Sevmiyorum seni. Sevmeyeceğim de! Sen bir hiçsin benim için hatta sen yoksun! Sen benim umurum da değilsin! ... Oldu mu ? Beğendin mi? Söyledim istediklerini! Al işte kabul ettim seni sevmediğimi" ona inat demiştim ya herşeyi . O benim için hiç değil.  Acıttı söylediklerim onu. Hatta çok canı yanıyor . Gözlerini gözlerimden ayırmadı. "Gerçekten de böyle mi düşünüyorsun?" Diye sordu. Ne diyecektim şimdi ben ? Ah kelebek ah! Senin olamayan o beyninin görünmezliğine edim ! " Tamam tamam kavga etmeyin . Söylemeyeceğim emre ye birşey. " Mert 'in söylediği işime yaramıştı. Hemen konuyu değiştirip gözlerimi aldım mavişim den... "Teşekürler mert gerçekten çok teşekkürler. Zaten giderim şimdi ben merak etmeyin başınıza bir bela almam " deyip çantama doğru yönelmiştim ki umut kolumdan tuttu. " Şunu unutma ben hala seni seviyorum... Sen sevmesen de.  " Ah be umut... "Aramız da o kadar çok engel var ki ... Onlar olmasaydı eğer ... " Yutkundum. "Seni seve seve severdim" hafif güldü . Kızgınlığın dan eser kalmamıştı.

Hiç birşey demedi. Demedim. " Kalıyorsun... Yani kalmak zorundasın kelebek" bunu umut dememişti. Merte döndüm. "Gideceğim" deyip kapıya yöneldim. Mert kolumdan tutup kulağıma doğru eğildi "kal dediysem kal. Emre burayı asla bulamaz. Ha birde sen gerçekten de umutu sevmiyorsun. Sevseydin kalırdın. " Gözlerimi açıp kapadım. Derince nefes alıp mert den uzaklaştım. Umuta dönüp "Kalıyorum" dedim. Umut un gözleri güldü. Sonra gelip sarıldı.

🦋

Umut zorla bahçeye çıkarmıştı beni. Her zaman ki gibi yere uzandık. Umut bir elini kafasının altına koydu bir kolunu da benim kafamın altına yerleştirdi.

"Özlemişim seni " dedi. Ben cevap vermeyince " bu kısımda 'bende' deyip beni öpmeliydin" deyince güldüm. " Peki mavicim deyip ona doğru döndüm ve yanağın dan öptüm. Elini yanağına koyup "ruj izi kalmadı ama " somurttu. " Kalmadı çünkü ben ruj sürmem mavicim"
"Peki"

"Umut. Bu kadar zamandır beraberiz onun için sana birşey soracağım" hızla kalktı. Bu sırada kolunu çekince benim kafam yerle birleşti sertçe. "Evet! Kabul ediyorum evlenelim " diye bağırdı. Ben acıyla kafamı ovarken o mutluydu. Galiba evlenme teklifi edeceğim sandı. "Biliyordum. Beni seveceğini biliyordum" diye bağırıyordu.  Birden aklına birşey gelmiş gibi düşünmeye başladı. "umut.. ben başka birşey diyecektim ama sen yanlış aldın"
"Ahhh. Özür dilerim özür dilerim özür dilerim özür dilerim özür dilerim. Özür dilerim" özür dileyerek ayağa kalktı ve hızla eve girdi.

Bölüm Sonu...***

#seniseverim
#severdim
#seveseveseverim
#ozlemisim
#evet!
#sevmiyorsun

🌼🌼🌼