Swault artık tamamlamıştı tüm gezegenlerin biletini. Bu haberi yavaş adımlarla diğerlerine vermek için dışarı çıktı. Herkesin surat ifadesi değişmişti. Hangisi heyecanlı hangisi değil pek anlaşılmıyordu. Swault buna pek aldırış etmeden söze girdi;
"Evelin, Liry ve zerre kadar haz etmediğim Xander... Son kez etrafınıza bakın ve sizi buradan kurtaracak kişiye saygı duyun. Özellikle de sen sevimsiz.."
Kimden bahsettiğini anlamak çok zor olmamıştı ki zaten bakışları da bahsettiği kişinin üstünde yoğunlaşmıştı. Xander omuzlarını düşürüp gözlerini devirirken Swault sözlerine devam etti;
"Şimdi... Evelin ve benim ufak bir işimiz olacak. Biz gelene kadar Liry ve sevimsizlik abidesi burada kalacaksınız. Kısa sürede dönmeye çalışıcağız. Eğer ki gelmemiz uzun sürerse makineyi kullanıp yanımıza gelmekten çekinmeyin. Gittiğimiz yerin koordinatları orada yazılı olacak tek yapmanız gereken en büyük düğmeye basıp geri çekilmek."
Xander merak etmişti. Evelin ve bu yer cücesinin ne işi olabilirdi ki. Tam ağzını açıp soru soracakken lafı kesildi;
"O yılan dilini içeri sok ve ağzını açma kıskanç sevimsiz şey. Dediklerim haricinde bir şey bilmeni istesem zaten bunu sen sormadan söylerdim. Bir şey sorarken bu hep aklında olsun. Gereksiz konuşmanı önler."
Tüm bu çekişmeler karşısında Evelin oldukça tepkisizdi. Swault'un peşinden makineye doğru ilerlerken tek düşündüğü oradan Daniel'i nasıl alacağıydı...
Zaman gelmişti. Her ikisi de ilk defa deneyecekleri makinenin içinde sonucun ne olacağını bilmeden sabırla bekliyorlardı. Swault gereken şeyleri yaptıktan sonra elini bahsettiği büyük düğmeye uzattı bu sırada da kafasını kaldırıp;
"Bana soracak olursan gözlerini kapat Evelin."
Sözlerini bitirir bitirmez Evelin gözlerini sıkıca kapattı ve makine çalışmaya başlamıştı. Yaklaşık 10 saniye sonra hareketlilik ve sesler kesilmişti. Gözlerini korkarak açarken ışık süzmeleri gözünün içine dolmaya başlamıştı. Gördüğü manzara... Evet, Nassah... İşte tam da buradaydı. Yüzü gülüyordu. Swault ise oldukça tepkisiz etrafında gezdiriyordu bakışlarını.
"Boşuna bakma göremezsin. Nassah gezegeninin söylentilerini duymuşsundur. Duyduklarının gerçekliği konusunda emin olabilirsin."
Sözlerini bitirdikten sonra kalkanı aşmak için gerekenleri yapmaya başlamıştı. Kalkan kısa sürede açılmıştı ve bu zamana kadar evi gibi gördüğü bu gezegene şimdi bir casus gibi giriyordu. Canının acımasını aldırmadan Swault'un kolundan tutup içeri çekti. Daha önceleri gizli gizli uzaya çıktığı için görünmeden nasıl ilerlenir çok iyi biliyordu. Yavaş yavaş ilerlerken gözlerinin dolmasına engel olamadı. Bu küçük gezegenin bu kadar büyük bir etkisi olacağını tahmin etmemişti. Ellerinin tersiyle gözyaşlarını silerken gezegen koruyucularının kaldığı sıra sıra odaların olduğu bölüme geldi. Daniel'in hangi oda da kaldığını biliyordu ama yakalanma riski çok yüksekti. Bekleyecekti... Tüm gezegen halkının günlük yeminlerini etmek için meydanda toplandıklarını biliyordu. Daniel en son katılan kişiydi. Çünkü gelmeyenleri tespit etmek için kontrol yapıyordu. Görünmeyecekleri bir yere geçtikten sonra kendini soğuk duvara doğru yasladı ve yavaşça dizlerinin üzerine çöktü. Dolu gözlerle etrafa bakarken yemin için gereken sesi duymuştu. Alarm çalmıştı ve herkes şimdi meydana gidecekti. 10 dk içinde bu yemin bitmiş olacaktı. Bu yüzden çok iyi değerlendirmeliydi zamanını. Biraz bekledikten sonra açığa çıktılar ve Daniel'i bulabilecekleri yerlere bakmaya başladılar. Kendi odasının da bulunduğu koridorda yürürken birisi çarptı gözüne. Daniel'i tanıması için yüzünü görmesine gerek yoktu. Bu sırt, bu uzun boy ve bu geniş omuzlar kesinlikle ona aitti. Hızlı bir şekilde ona yaklaşırken hiç hesaba katmadığı bir şey vardı. Daniel çok yetenekli ve deneyimli bir koruyucuydu. Arkasından birinin ona yaklaştığını fark edecekti elbette. Evelin son adımlarını atarken bir anda kendini kolları arkadan tutulurken duvara yapışmış şekilde buldu. Sesi titreyerek de olsa konuştu;
"Benim Daniel... Evelin... Tanımadın mı?"
Daniel'in içi titremişti. Sıkıca tuttuğu Evelin'in kollarını bir anda çelimsiz biri gibi yavaşça bıraktı. Gözlerini Evelin'in kıvırcık saçların da olanları anlamaya çalışır gibi gezdirdi. Yine kendine hakim olamamış ellerini kızın saçlarına dolamıştı. Evelin hâlâ yüzü duvara dönük bir şekilde duruyordu. Daniel yavaşça Evelin'in kolundan tutup yüzünü kendisine çevirdi. Karanlık koridora ışık olmuştu sanki yüzü. Daniel zorla da olsa ağzını açtı;
"Sen... Bu yüz... Saçların... Eveliiiiinn.. "
Son kelimesini söylerken kollarını sıkı sıkı sarmıştı aşık olduğu kıza. Evelin de kendini gömmüştü Daniel'in göğsüne ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı.
İkisi de kendini geri çektikten sonra Evelin olanları anlatmak için konuşmak istiyor, Daniel ise burada ne işin var diye soru sormak istiyordu. Fakat ikisi de konuşamayacak kadar çok özlemişti ve birbirlerine bakmayı tercih ettiler bir süre. Bu özlem dolu kavuşma manzarasını aşağılardan gelen bir ses bölmüştü;"İşte bu yüzden makinelerle sevgiliyim. İğrençsiniz, pis, sevimsiz ve tüm kötü şeyler.. Bööğğğ.. "
Evelin gözyaşlarının ıslattığı dudaklarını olumlu yönde hareket ettirirken, Daniel sesin geldiği yeri bulmaya çalışıyordu.
"Tamam abartma istersen Nassahlı sevimsiz şey. Kafanı azıcıkkk aşağı indirirsen görürsün."
Evelin, Daniel ve Swault'u tanıştırdı ve başından geçenleri özetle anlattı Daniel'e. Sonra da buraya neden geldiklerini açıkladı. Bu sıra da yemin töreni bitmişti ve herkes dağılmaya başlamıştı. Sesleri duyduktan sonra Daniel ikisini de alıp Evelin'in eski odasına götürdü. Evelin gittiğinden beri bu odayı kendisi kullanıyordu. İçeri girer girmez gözleri hemen tavana kaydı Evelin'in. Çizdiği ay ve Jüpiter.. Kafasını kendine gelmek için salladıktan sonra Daniel'e döndü ve tekrar anlattı neden geldiğini. Daniel ilk duyduğunda anlamıştı aslında ama yine de tepkisi değişmedi. Kafasını aşağıya indirirken konuştu;
"Özür dilerim Evelin. Gelemem... Bilmediğin şeyler var. Senin iyiliğin için bunu yapmak zorundayım..."
Eveeeeet bölüm sonu.. 👽👽👽 Sizce Evelin'in Nassah'ta olmadığı süre içinde neler değişmiş olabilir ve bunların Evelin ile ne ilgisi olabilir?????
OKUMAYA BAŞLADIĞINIZ TARİHİ YORUM DA BELİRTİN 👍💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeryüzünden Gökyüzüne Kadar
Science FictionMesafelere rağmen birbirlerine aşık oldular... Yalnız biraz fazla abartmış gibiydiler. İki farklı şehir değildi onların arasında ki mesafe. İki farklı gezegendi... 09.09.2017 Bilim Kurgu içinde #148