Gözlerimi daha yeni açmıştım.Doğruldum ve aynaya baktım.Kan rengi gözlerimle beraber,irileşmiş göğüslerim ve fit bir vücudum vardı.Nefes almakta zorlanıyordum çünkü,kendimi nefes almama gerek yokmuş gibi hissediyordum.Hatta oturmama bile gerek yokmuş gibi,sanki milyonlarca yıl ayakta kalabilirmişim gibi.Üzerimde kana bulanmış beyaz ipekten bir gecelik vardı.Saçlarımı çekiştirdim ve elbiseyi yirtmaya başladım.Bu renk beni korkutuyordu.
Ben ne olduğumu çözememişken içeri amcam girdi.ve bana sıkıca sarıldı.Hiçbirşey hissetmemiştim.Bir duygu zerresi bile.Ağzını aralayıp konuşmaya başladı.Hareketleri o kadar yavaş geliyordu ki ağır çekimde bir filmi izliyormuş gibi hissediyordum kendimi.
'Clara uyanmışsın!.'
Bu cümleye karşılık söyleyecek hiçbirşeyim yoktu.Neler olduğunu bilmiyordum.Bana neler yaptıklarını,Nerede olduğumu,Neden bu halde olduğumu,Hiçbir fikrim yoktu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRMIZI KORKU☯
Vampireİnsan bir damla su Binlerce endişe ve şüphe bulutu. İnsanı insan yapan ne? İnsan yoktan var olduğunu. Unutup, Var eden Tanrı'yı anmaması neden? İnsan sevgiliye duyulan aşk mı Sevgi mi? Damarlarında akan sadece bu'kırmızı'mı? İnsan gerçekten nefes a...
