Senin Peşinden | JJK ✓

Sarıl Bana

+400 voteyi görelim bebekler. Gecikmesinin sebebi wattpad bölümümü sildi ve kopayalayamadım. Aynı şeyi yazmak uğraştırdı beni baya. Yazım hatası görürseniz kusuruma bakmayın, affola 💕

Peşimdeki adam ? Annemi geçen gün ? Yani onunla ? Ona zevk aldıran ? Babamı aldattığı adam mıydı ?

Her şeye hazırlıklıydım derken bunu kastetmemiştim. Neden yıkılmış hissediyordum ki ? Annemin ne olduğunu kendi gözlerimle görmüştüm. Boğazıma düğümlenen şeyin sebebi neydi ?

Hiçbirimiz kendi anne ve babamızı seçmedik. Gözümüzü açtığımızda kimilerimiz şanslı, kimilerimiz ise şanssızdı. Benim payıma ise her şekilde utanç duymama sebep olacak, geceleri uyumadan ağlamama sebep olacak bir kadın düşmüştü. " Kadın " kelimesi tek başına bir anne için kullanıldığında ne kadar da yavan kalıyordu. İnsan annesinin adı geçtikten sonra binlerce güzel cümle sıralayabilirdi. Benimse sıralayacak tek bir cümlem, hatta tek bir kelimem bile yoktu.

" Özür dilerim " başımı omzuna yaslamak zorunda kaldığım kişi değildi benden özür dilemesi gereken. Annem için sıfat bulmaya çalışıyordum, güzel olan hiçbir anımızın olmaması ne acıydı.

Kızına zarar verecek bir adamın altına girmeye nasıl olur da cesaret ederdi? Bizi düşünmediğini biliyordum belki bundan dolayıydı düştüğü hata. Ama o adam anneme de zarar veriyordu. Ne yapacaktım şimdi ? Yıkılmamam gerekiyordu, ağlamayacaktım.

" Sana söylemek zorunda kaldığım şey için özür dilerim " bana daha sıkı sarılan kollara karşılık veremediğim için üzgünlüğüm üçe dörde katlanıyordu. Keşke bunu kendim öğrenseydim, keşke bana bunları yaşatan kadının iğrençliği gözler önüne serilmiş olmasaydı. Ondan utanıyordum, böyle bir annenin çocuğu olduğum için utanıyordum sadece.

" Sence " derin bir nefes alırsam belki sormam daha kolay olurdu diye düşünerek ciğerlerimin hava dolmasını sağladım. Ne soracağımı bile bilmiyordum ki? Köpeğiyle beni sıkıştıran adamın sesinin tanıdık olduğunu defalarca kendime söylemiştim. O sesin sahibi annemin çığlık atmasına sebep olan adam mıydı ?

" Bence ne ? " sesinin üzgünlüğü bana o kadar derin yansıyordu ki cümlelerimi toparlamam imkansızlaşıyor gibiydi. " Boşver " fısıldamıştım, sessizlik iyi geliyordu. Sanki yüksek sesle konuşsam, sesimi biraz yükseltsem annemin çığlıklarına karışacak gibiydi sesim.

Jiyongun kolları arasından çıkıp yüzüne baktım. Kötü görünüyordu, bana böyle bir haber vermek bile onu darmadağın etmiş gibiydi. Onu, bana vermiş olduğu haberin altında ezmemek için güçlü gözükmeliydim. Gözlerim benden izinsiz asla dolmamalıydı.

Ellerimi dudaklarının kenarına yerleştirip yukarı kıvrılmasını sağladım. Avuç içlerim yanaklarına değiyorken hangimizin soğuk olduğunu düşündüm. Aldığım haberin ardından onun yüzüne değen buz gibi olmuş ellerim mi ? Yoksa bana vermek zorunda kaldığı haberin sıkıntısını çeken avuçlarım arasında olan yüzü mü?

" Seni iyi hissettirmem gerekirken sen beni iyi hissettirmek için çabalıyorsun. " gözlerinden geçen hayal kırıklığı benim yüzümden değildi muhtemelen. Onun bana iyi hissetirmesine gerek yoktu ki. Uzun zamandır kötüydüm. Sadece kalbimden geçen bir sızı hissediyordum, yutkunurken canımı acıtan bir sızı.

" Sen benim yanımda olarak her zaman iyi hissetmemi sağlıyorsun " içten bir şekilde gülümsediği için dudaklarının kenarında duran parmaklarımı çektim. Ellerini ellerimin üstüne koyduğunda ne kadar şanslı olduğumu düşündüm. Böyle bir haberi verirken bile benden daha üzgün olan biriydi o. Ve her zaman yanımda olan biri.