Kafeslere hapsettiğim kelimlerim uçusuyor şimdi gökyüzünde.
Tıpkı Cemal Sureya'nın kuşları gibi.
Kuş kadar hafif ama bir o kadar anlamlı.
Mürekkep yüklü okyanuslarım
Buharlaşıyor şimdi.
Ve ardından yağmur olup yağıyor yeryüzüne.
Denizler renk değiştirmiş gibi sanki
Gökyüzünün maviliğini değil de
Yağan mürekkeplerle simsiyah olmuşlar gibi.
Yağmurun ardından buram buram toprak değilde.
Buram buram hüzün kokuyor gibi..
Buram buram mürekkep.
Biraz acı ve biraz da keder.
Koskoca binaların üzerinden
Nasıl da akıyor o simsiyah su?
Tıpkı gözyaşının ne kadar berrak olsa da,
Aslında simsiyah hissiyatını kanıtlamak istercesine.
Acıyı ,kanıtlamak istercesine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖRDÜĞÜM
PoetryHayallerinin gerceklesme ihtimali olmasa bile hayal et. Çünkü hayallerin seni ufuklarin zirvesine ve o zirvelerde seni hic tukenmeyecek umutlara götürür.
