İSTANBULA HOŞGELDİN

17.BÖLÜM

Adanın ağzından

"-Annem, ben, arkadaşlarım ve abim vardı. Bir deniz kenarındaydık, hava çok güzeldi. Ateş abi bana dönüp el sallayınca onun yanına gitmek istedim ama sanki bir kalkan oluşturmuşlar ateş abinin yanına gidemiyordum ve gözlerimi kapatıp yeniden açtığımda hava kararmış, ailem arkadaşlarım yok olmuş sadece kalkanın içinde abim vardı. "-abi herkes gitmiş, nolur sende gitme yapma bunu bana ben seni daha yeni buldum kaybedemem." Dedim ve gözlerimi açmak istedim ama olmamıştı. Yapamamıştım

5 gün sonra.

Korayın ağzından

Her zaman okul çıkışında adanın yanındaydım üstüme birşey giiydirildikten sonra odaya girdim fakat melek teyzeyi görmüştüm.

Anne:Koraycım

"-efendim melek teyze."

Anne:artık gelmene gerek yok .

"-Gelicem ben uyanana kadar burda olucam bak iyileştim okuluma gidebiliyorum bari okul çıkışında birşey demeyin."

Anne:demem ama bak sen daha iyileşmedin yaran yavaşca iyileşiyor.

"-Biliyorum ada uyandığında giderim bukadar simdi bizi bir yalnız bırakır mısınız ?."

Anne:Tabiki

"-Ada hadi uyan nolur. Seni böyle görmek istemiyorum bak sana demediklerim kalmadı hepsini eraya söyledim ben sana aşık oldum ada seni seviyorum seni çok seviyorum sen uyandığında aşık olduğumu sana söyliycem bak buralara çiçekle donattım sen seversin nolur uyan bak ben iyileştim sende iyileş.şimdi ben gidiyorum yarın yine gelerim." Dedim ve adayı öpüp odadan çıktım ve asansöre doğru ilerledim ama cebimde birşey olmadığını hissettim ve"-Hay aksi telefonumu unuttum." Dediğimde adanın odasına ilerlerken ateş abi ve  hemşireler adanın odasına giriyordu. Ne olduğunu anlamadığımda hemen koştum tam giricekken camdan  adanın uyandığını gördüm ve kocaman bir gülümsemeyle adaya baktım. Melek teyze elimi tutup bana sarildı.

Anne:bak gördünmü koray, papatya uyandı işte.

"-Biliyorum melek teyze."

"-A-ateş a-abi s-sana b-bişey sorucam."

Ateş:Sor canım ama şimdi değil sonra

"-T-tamam." Dediklerinde adaya baktım ve gözlerim dolmuş şekilde sadece adaya bakıyordum.

Adanın ağzından

Korayı ve annemi yanımda görünce çok mutlu olmuştum ve elimi yavaşca kaldırıp el salladım.

Ateş:Ada  biraz dinlen seni 15 dakika sonra normal odaya alıcaz.

Annem:yavrum kuzum uyandın sükürler olsun uyandın.

"-Anne korayı çağırır misin?

Annem:tabiki.

Koray yanıma yaklaşıp sandalyeye oturdu ve elimi tuttu
"-Ada iyimisin birşeyin varmı."

"-Ağrım var ama seni gördüm ağrım filan kalmadı."

"-Bak ada sana önemli birşey söyliycem ama üzülme."

"-noldu."

"-Alican izmire gidiyor."

"-niçin."

"- eski sevgilisine dönüyor."

"-hmm iyi ama insan gelip gecmiş olsun derdi neyse koray sen iyimisin.

"-İyim ama benimde ağrım var."

"-Ne? nerende?" Dediğimde koray elimi tuttu ve "kalbim ağrıyor" dediğinde gülmek istedim ama yapamamıştım. Koray bana yaklaşıp "seni seviyorum" dedi.

"-Ciddimisin sen."

"- evet sana aşık oldum ada seni çok seviyorum benimle çıkarmısın." Dediğinde "-evet" demek isterdim ama yapamazdım. Ateş abim benim gerçek abim olmadan onla çıkamazdım

"-Şuan değil bir iyileşim şuan cidden birşey hissetmiyorum."

"-hmm anladim ama bunun için savaşıcam."

"-K-koray papatyayı çağırırmısın."

"- tabiki." Dediğinde odadan çıktı.

1 saat sonra adanına yanıma gelip sandalyeye oturdu ve elimi öpmeye başladı.

Papatya:Ada canım uyandın artık şükürler olsun.

"-canım benim sizi çok özledim iyiki de uyandim, iyiki de benim arkadaşlarımsınız ."

Bahar:Ya ada ağlama bizide ağlatıcaksın.

"- napim bahar sizi ilk gördügümde kötüydünüz ama sonra arkadaşim oldunuz kardeşim oldunuz sizi çok seviyorum."

Tuna:Ada iyimisin.

"-Biraz ağrım var  dinlecim."

Tuna: tamam biz seni dışarda bekliycez zaten normal odayada kaldırıldın senin için çok mutluyuz .

"-Teşekkür ederim." Dediğimde Arkadaşlarım odadan çıktı ve  annem de tam çıkıcakken annemi durdurdum ve birşey anlattım