İSTANBULA HOŞGELDİN

55.BÖLÜM

❤Merhaba arkadaşlar artık yazmaya başladım. Bu kitabı hobi olarak yazdım ve okuma sayısı ilerliyor sizleri çok seviyorum.❤
.

Aradan 2 ay geçmişti koray hala hastanede hayatla pençelişiyordu yani komadaydı. Sabah uyandığımda yatağımdan kalktım. Telefonumu alıp odadan çıktım. Lavaboya ilerlediğimde lavaboya girip  aynanın karşısına geçtim ve kendime baktım. Sarı saçlarım kabarmış, mavi gözlerim kırmızı ve çok ağlamaktan gözatlarım şişmiş duruyordu. musluğu açıp yüzümü yıkadım.

Mutfağa girip annemi kahvaltı hazırlarken görmüştüm. Bana baktı ve gülümsedi.

Anne: günaydın kızım oturda kahvaltı yapalım.

"-günaydın anne." Dediğimde sofraya oturup önümde boş tabağa kahvaltılık doldurmaya başladım.
Kahvaltı yaparken annemle sohbet etmeye başladık.

Anne: kuzum artık lise hayatı bitiyor ve üniversiteye başlıycaksın hala birşey seçemedin meslek olarak doktor diyorsun da normal doktormu yoksa tıp doktorumu ne canım.

"-anne şuan onu hiç düşünemem benim aklımda ki koray meslek değil ya anne sen hiç korayı düşünmüyor musun? Ya da ailesini bi düşün sonra gel bana mesleğimi sor" dediğimde ayağa kalkıp mutfaktan çıktım ve telefon çalmıştı. Arayan kişi abim'di
Hemen açmıştım

"-Alo abi noldu yoksa koraya birşey mi oldu bak kötü birşey varsa söyle. Ne nasıl tamam hemen geliyorum."

Anne: kızım koraya nolmuş.

"-anne bana soru sorma acilen gitmem gerek geliyorsan gel" dediğimde annemle hemen dışarı çıktık ve arabanın yanına gittik.

Hastaneye vardığımızda arabadan indik ve hemen hastaneye girdik. 3. Kata çıktığımda hızla yürümeye başladım. Ateş abimi, erayı, papatyayı ve seliyi gördüğümde herkes ağlıyordu.

Hemen onların yanına gittim.

"-eray niye ağlıyorsun yoksa koray öl-" dediğimde eray seslendi.

Eray: bilmiyoruz doktor içeri girdi hala çıkmadı. Dediğin de  dünyam yıkılmış gibiydi. Koray ölebilir yada yaşabilir.

Ben oturmaya giderken doktor odadan çıkmıştı. Hemen onun yanına ilerledim. Doktor biraz tanıdık gelmişti ama boşverip korayı sordum. "-doktor bey koray iyi mi"

Doktor: ada hanım üzgünüm ama odaya gelmeniz lazım.

"-yoksa öld-" dediğimde hızlıca odaya girdim ve korayı gördüm. Korayın gözleri açıktı ve bana gülümsemişti."- koray, korayım canım hayatım iyi misin sana yardım edim mi bir yerin ağrıyor mu."

"-dur canım iyim ben biraz sakin ol sana bi şaka yapalım dedik ama sen galiba evden hazırlanmadan çıkmışsın" dediğinde üstüme baktım ve ayıcık geceliklerimi üstümde gördüm.

"-aferin size sana birşey oldu sandım ve geceliği bırak ben hep veya kaç aydır seni özledim."

Gözyaşlarım mutluluktan akarken annemde odaya girmişti. Korayı gördüğünde annemde gülümsemişti ve benim elimi tutmuştu.

Annem: koraycım allah seni bize bağışladı seni korudu seni çok seviyoruz.

"-aynen melek annecim adayı gördüm ya sanki daha güzel oldu"

"-korayy"

Annemle gülüşürken odaya arkadaşlarda girmişti.

Papatya: sizler bizsiz mi konuşuyorsunuz.

"-yok papatya biz sizsiz hayatta konuşmayız"

Tuna: tabi tabi öyledir.

Tunayı gördüğümde doktor kılığına girmiş bana bakıyordu. Odadan çıkan bu sahte doktor olmalıydı.

"-tuna sen bana şaka yaparsın he seni bitiricem." Dediğimde papatya yanıma geldi.

Papatya: sakin olun ada, koray uyandı onunle ilgilenelim. Dediğinde Papatyalar oturdu. bende korayın yanına oturdum ve yanağından öptüm.
Hep beraberce sohbet ederken odaya abimde girmişti. Korayın serumu değiştirip burnunu çektiğini gördüm ve gözlerine de bakmıştım. Ateş:geçmiş olsun koray.

"-sağol ateş abi"

"-anne ben geliyorum"

Anne:kızım busefer nereye?.

Ayağa kalkıp odadan çıktım. Ateş abi giderken kolunu tuttum. Bana döndüğünde yüzünü saklıyordu, gözlerini benden kaçırıyordu.

"-abi bana bakarmısın noldu bu surat ne"

Ateş: yok birşey ada biraz canım sıkıldı okadar.

"-neye canın sıkıldı söylermisin"

Ateş: abicim sonra konuşalım işim var.

"-abi bak beni tanıyorsan sana söyle dedim bak sakin bir yer istiyorsan bi boş odaya gidelim hadi."

Abim elimden tutup beni bir boş odaya alıp konuşmaya başlamıştı.

Ateş:canım çok sıkkın çünkü annem bana yalan söyledi annem birisine kaçtı nasıl kaçtıysa kim hala bilinmiyor.

"-oha ya inanmıyorum nasıl olur bu"

Ateş: bende bilmiyorum ada neyse ben artık gitsem iyi olucak işime geç kalmim.

ateş abiye kafa sallayıp odadan çıktım. Abim asansöre bindi bende odaya gitmiştim.
Odaya girdiğimde kimse olmadığını gördüm. Korayın yanına gidip yatıcaktım ama uyuduğunu gördüm. Yanına oturup elini tuttum. "-biricik aşkım, hayatımın anlamı, asla kopmayalım nolur seni çok seviyorum seninle evlenicez sonra bebeğimiz olucak ben ikiz olmasını istiyorum bir kız birde erkek adları rüzgarla yağmur olsun.

"-olsun valla aşkım hatta biz üçüz yapalım olur mu istermisin yada 4"

"-aşkım sen uyanıkmıydın bide aşkım ben 2 tane olmasını istiyorum fazla bebek yapamayız"

"-yaparız sevgilim hadi yanıma yat seninle uyumak istiyorum" dediğinde
ayakkabılarımı çıkarıp korayın yanına yattım duvarda ki saate baktığımda saat; 14.50'ydi koraya baktıgımda koray çoktan uyumuştu bende belki uyurum diye gözlerimi kapattım.