19.BÖLÜM

21 1 0
                                    

BİR HAFTA SONRA

Her geçen saniyerlerle içim kötü oluyordu istanbuldan hiç gitmek istemiyordum ama gitmek zorundaydım istanbul benim için değil almanyayıda özledim napıcam ben üvey abim hastanede annem pastanede arkadaşlarım okulda dayanamıyorum napıcam ben .

Anne:Kızım,kızım.

"'Efendim anne."

Anne:hazırlığın bittimi.

"-bitti annecim."

Anne:hadi çıkalım ozaman

"-Annecim seni çok seviyorum gelicem ben merak etme sen."

Anne:kizım kusura bakma arabada tamirde.

"- yok anne birşey olmaz ben taksiyle giderim."

Anne:Tamam kızım

Annem bana sarılmıştı.taksiye geldiğinde binmiştim.

"-Atatürk havalimana."

Taksi:Tamam efendim

Taksiyle giderken okulumuda görmüştüm okulumu ve arkadaşlarimı çok özliycem.

Taksi:Memleketemi genç kız.

"- memleket demeyelimde almanyaya gidiyorum."

Taksi:Sen nerelisin

"-Annem almanyali babamda istanbullu."

Taksi:hmm iyimiş türkçeyi nerden öğrendin.

"- babam öğretti."

Taksi: oda iyi ee ozaman niye almanyaya gidiyorsun

"-Öyle karar verdim istanbul güzel bir şehir ama almanyayıda özledim."

Taksi:İyi de kızım niye yüzün asık ki

"-bosver abicim istanbuldan gidiyorum ya bir içim burda kal diyor diğer içimde git diyor of of" dedim ve istanbulu seyretmeye başladım

⏰⏰⏰

Havalimanına geldiğimizde
Taksici abi

Taksi:Geldik genç kiz. Dedi

"-teşekkür ederim ne kadar."

Taksi:busefer benden olsun ama kimseye söyleme benim kızımda sana benziyordu şimdi oda aynı senin gibi ülkeye gitti.

"-hmm üzüldüm abicim ama Yok abi ben verim."

Taksi:yok busefer benden bu kartıda al belki istanbula gelirsen

"-Tamam abi."

Taksiden indim ve valizleri alıp havalimanına girdim. Ve saatimi beklemeye başladım.

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Papatyanın ağzından.

Papatya:Melek teyze.

Anne:aa papatya

Papatya:Melek teyze evinize gittim ama kimse kapıyı açmadı ada nerde

Anne:Şey papatya sana ada söylemedimi.

Papatya:neyi

Anne:ada gitti.

Papatya:nereye?.

Anne:almanyaya geri döndü.

Papatya:Nasıl niye izin verdiniz niye

Anne:Kusura bakmayin ama o kendi istedi sizin için üzüldü ama istanbul ona göre değilmiş.

Papatya:nasıl ya.Hangi havalimanı

Anne:atatürk

Papatya:yuh oraya nasıl gidicez off kalkiş saati.

Anne:18.30

Papatya:Yetişebilirim.dedim ve hemen kapıdan çiktım ve tunanın arabasına bindim.

Tuna:Noluyor sevgilim.

Papatya:sür tuna sür ada almanyaya geri dönüyor hemen korayı aramam lazim.

P:alo koray hemen arabana atla atatürk havalimanina gel çabuk
K:dur bi noluyo ne havalimani
P:ya soru sorma dedim ada almanyaya geri dönüyor
K:nee tamam hemen geliyorum

............................
Ada'nın ağzından.

"-Allahım birisi gelsede beni durdursa nolurki neyse almanyaya geri dönüyorum ya
Off saatte çabucak geçmiyor çok sıkıldım. Napsam " diyip gözlerimi kapatıp birşeyler düşündüm ve içimden söylemeye başladım.

"-Koray nasıl bir insansın sen seni niye aklımdan çıkaramıyorum.
Sana hastanede yalan söyledim niye söyledim ki. koray sana aşığım ben seni çok seviyorum napıcam ben şimdi. Ama gitmek zorundayım gidicem başka çarem yok." Diyip birden gözlerimi açtım ve hemen telefonunu çikarıp halamı aradım

A:halacım nasılsın
H:iyim kuzum sen
A:bende iyim bir saat sonra uçağım var binicem akşam ordayım
H:iyi kuzum hayırlısı gelde senin odanıda hazırladık
A:iyi hala birşey diyormusun
H:yok kuzum kapatabilirsin. Tamam hala diyip kapattım ve telefonu cebime koydum.

"18.30 uçak vakti geldiii 132 kapıdan."
ayağa kalkmıştım ve tam gidicekken tekrar düşündüm ve yürümeye başladım.

Korayın ağzından

havalimanından içeri girmiştim ve hemen saati ögrenip 132 numaraya gittim ama uçak kalkmıştı geç kalmıştım. Papatyada yanıma gelip
sandalyeye oturdu ve ağlamaya başladı bende dizlerimi çöktüm ilk defa gözlerim dolmuş şekilde gözyaşlarımı sildim.
Ayağa kalkip arkamı döndüm ve tam gidicekken. adımı birisi söylemişti.

"-Koray."

hemen arkamı dönünce karşımda adayı gördüm ve koşmaya başladım ada da koşmuştu. koşup sarıldım kucağıma alıp döndürmeye başladım papatyada tunaya sarılmıştı.

Adanın ağzından

"-Koray yapamadım sensiz yapamadım."

"-Biliyordum ada seni çok seviyorum sana aşığım nolur benimle ol."
Koray yüksek sesle konuşmuştu herkes bize bakıyordu.

"-Bende seni seviyorum koray sana aşığım." diyip evet dedim ve koray mutluluktan yine beni kucağını kaldırmıstı herkes bize bakarak alkışlamıştı. Papatyada hemen yanıma gelip sarıldı.

Papatya: Seni gidi kız bizsiz habersiz gidersin he

"-Napim ani karar verdim o kararı."

Tuna: yok ederim ben ada hanim

Papatya:Tunaa

Tuna:Ama sevgilim doğru söylemiyormuyum.

Papatya:Tabiki aşkım.
ada busefer tuna doğru söylüyor hadi.

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Pastaneye geldiğimde hemen içeri girdim ve yüksek sesle

"-Anneeeee." Diye bağırdım

Anne:kızım gitmedin mi sen.

"-hayır seni ve arkadaşlarımi bırakamadim."

Anne:halani aradınmi

"-söyledim ona."

Anne:Iyi iyi ki gitmedin kızım seni çok özlerdim hadi gelin gençler.

Tuna:yok melek teyze biz gidelim yarın okul var adayıda boş bırakma gitmesin yarında okula geliyor.

Anne:tabiki Hadi kızım sende valizleri al eve git ve giysilerini yerleştir.

"- tamam anne" dedim ve koraya gülümseyip pastaneden çıktım.

Eve geldiğimde hemen odama girdim kendimi yatağa attım.
Çok yorulmuştum istediğim şey olmuştu artık korayla çıkıyordum onu çok seviyordum yaptıklarını unutamasamda onu çok seviyorumm diyip gözlerimi yumdum

İSTANBULA HOŞGELDİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin