~#Flashback 10χρονια πριν~
~Ημουν στο δωματιο μου και καθομουν στο κρεβατι ακουγοντας στο τερμα μουσικη.Ξαφνηκα με μια αποτομη κινηση μπαινει μεσα ο μπαμπας μου φανερα νευριασμενος και με μισος στο βλεμμα του με πλησιαζει και μου ριχνει ενα δυνατο χαστουκι τρομαγμενη ριχνω μια κραυγη και δακρυα κυλουν στα ματια μου~
~Ηταν παλι μεθυσμενος και η ανασα του βρομουσε αλκοολ ποσο τον σιχαινομαι αυτον τον ανθρωπο δεν επρεπε να τον αποκαλουν 'πατερα'κανονικα~
-Εισαι ενα παλιο βρομοθηλικο,εισαι αχρηστη σαν την μητερα σου ενα μπασταρδο εισαι, τιποτα αλλο-
~Τα λογια του μου τρυπησαν την καρδια μου δεν μπορουσα να αρθρωσω λεξη. Οσο ετρεχαν τα δακρυα μου δεν ειχα δυναμη να τον αντιμετωπισω θα συνεχιζε να με χτυπαει και να βριζει οπως εκανε συνεχεια οταν ηταν μεθυσμενος.Εκεινη την στιγμη μπαινει στο δωματιο η μαμα μου και μπαινει στην μεση προστατευοντας με~
-Σταματα να μιλας ετσι στο παιδι δεν σου εχει κανει τιποτα δειρε εμενα οχι την κορη μου δεν εχεις κανενα δικαιωμα να την χτυπας -
- Σκασεε..εισαι τοσο αξιολυπητη Γκαμπριελα....εισαι μια π-πορνη που πηδιεται με ο-οποιον βρει μια φτηνη που δεν αξιζει τιποτα, ενα μηδενικο εισαι, ΝΑΙ αυτο εισαι μια φτηνη παλιο πορνη-
-Δεν ειμαι τιποτα απο οσα λες και το ξερειες λες ψεματα-
~Μιλουσε τραυλιζοντας και την κοιτουσε με απεχθεια κανενα συναισθημα για εκεινη .Ξαφνηκα της ριχνει μια μπουνια στο προσωπο ριχνοντας την κατω και της εριχνε απανοτες κλοτσες στο σωμα της.Δεν αντεχα να την βλεπω ετσι και τοτε σηκωνομαι και με ενα αντικειμενο που ειχα στο κομοδινο μου τον χτυπαω στο κεφαλι και πεφτει κατω με δυναμη δεν με ενοιαζε εκεινη την στιγμη τιποτα για το τι θα παθαινε αυτος μονο η μαμα μου~
~Την πλησιαζω καθως ηταν εντελος αναισθητη στο κρυο πατωμα,την σκουντουσα αλλα χωρις ανταποκριση τοτε τοποθετησα τα δαχτυλα μου στην ακρη του λαιμου της να δω αν ειχε σφυγμο αλλα ηταν πολυ αδυναμος. Αρχισα να φωναζω και να κλαιω χωρις σταματημο~
-ΜΑΜΑΑΑ ΜΟΥΥ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ..ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΟΧΙ ΜΗΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΕΙΝΕ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΟΥΛΑ ΜΟΥ.ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΞΥΠΝΑ-
~#TODAY~
~Οταν εφτασα επιτελους στο σπιτι η Ιζαμπελα ελειπε αραγε δεν ανησυχουσε καθολου για εμενα;το αφησα πισω μου αυτο αλλωστε δεν ειχα και ορεξη να μιλησω.Πηγα στο δωματιο μου και ξεντυθηκα εκανα ενα καυτο μπανιο να φυγει ολο αυτο το βαρος της μερας~
~..Μολις τελειωσα εβαλα τα εσωρουχα μου και τα ρούχα μου.Ξαφνικά το κουδούνι χτύπησε. Και Ετρεξα να ανοιξω ηταν ο Κάσπαρ με μια ανθοδεσμη στο χερι με άσπρα τριαντάφυλλα.Μου χαμογελάει και του ανταποδιδω το χαμόγελο ηταν τόσο όμορφος.
-Αλεξανδρα αυτά είναι για εσένα για να επανορθωσω
-Είναι υπέροχα ευχαριστώ πολύ..πέρασε μέσα έχουμε να πούμε πολλά
-Ναι όντως έχουμε να πούμε πολλά
--------------------------------------------
~Λοιπον λοιπον αυτο ηταν ενα μικρο κεφαλαιο αλλα επρεπε να βαλω και λιγο παρελθον απο
την μερια της Αλεξανδρας.
Επισης αφηστε μου ενα σχολιο και φυσικα πατηστε και το αστερακι καθως θα με βοηθουσε πολυ στην δουλεια μου~
~Αυτα απο εμενα
πολλα φιλακια κουλουρακια μου~
