Εχουν μείνει πολύ λιγα κεφάλαια
Ακόμα οποτε τώρα είναι που όλα ξεκινούν για την αντίστροφη μέτρηση.. Θα είναι μαζί ο Κάσπαρ και η Αλεξάνδρα στο τέλος;
Μονο η συνέχεια θα το δείξει
............
____________________________
Εφυγα απο το δωμάτιο της μητερας μου συντετριμμένη απο αυτό που άκουσα απο τον πατερα μου.Ενιωθα το κεφάλι μου οτι θα σπάσει απο την ενταση και την κούραση της ημέρας.Ευτυχώς οι φρουροί είχαν φύγει και το σπίτι ήταν ήρεμο.Πήγα στο σαλόνι και ηταν σκοτεινά. Εκατσα στον καναμπε και εκλεισα τα ματια μου κουρασμένη. Τι θα κάνω απο εδώ και περα; πως θα τον αντιμετωπισω; δεν θα είναι τόσο εύκολο. Η φωτιά απο το τζάκι έδινε μια απίστευτη ζεστασιά στο χώρο.Ανοιξα τα ματια μου ξαφνικα απο ενα περίεργο ήχο απο το παράθυρο. Πλησιασα τρομαγμένη να δω τι ήταν και κοίταξα κάτω.Εμεινα αφωνη απο το ατομο που ήταν απο κάτω
-Κάσπαρ τι δουλεια έχεις εσύ εδώ?
-Θα ανοιξεις το παράθυρο να μπω μέσα; και μιλαμε μετα;
-Ναι φυσικά
Είπαμε ψιθυριστα.Δεν περίμενα με τίποτα να τον δω εδώ πέρα μακρια απο το Σιάτλ. Δεν ήξερε κανεις που ήμουν αλλά όπως και να έχει ηταν εδώ.Τον βοηθησα να ανέβει και μπήκε μέσα. Τον αγκαλισα σφιχτά και τον φιλησα με πάθος. Ευτυχώς που ημασταν μονοι μας αλλά όπως και να έχει ηταν επικίνδυνο.Τον άφησα λίγο και πήγα και κλείδωσα την πόρτα του σαλονιού για να μην μας δει κάνεις
-Πως βρεθηκες εδώ;
-Σε εντοπισα απο το κινητό σου..και μετα απο πολύ ψάξιμο σε βρήκα
-Θεέ μου..Κάσπαρ δεν το πιστεύω
Τον ξανά αγκαλισα σφιχτά και μυρισα το άρωμα του.Πόσο μου ειχε λείψει αυτός ο άνθρωπος.Εκανε τα παντα για να με βρει
-Τι συμβαίνει; ποιος σε έφερε εδώ;
-Ηταν ο Ντέιμον που με απήγαγε και με έφερε εδώ..
-Δεν το πιστεύω.. Ποσο θράσος έχει τέλος πάντων..και εμαθες το λογο;
-Δουλεύει για τον πατερα μου..γιατί ο πατέρας μου είναι και δικός του πατέρας
