Bölüm 4

14 3 0
                                    

  
   Ertesi sabah dünyada bir ilk olarak Ece beni kaldırdı. " Kalk lan kuala. Kaçta geldin sen? " diye çıkıştı. Önce tek gözümü , sonra iki gözümü açtım.  Ece'nin dediği gibi , 'kuala' gibi sarıldığım yastığı yere fırlatıp yatağa oturdum panikle. " Saat kaç lan?! " diye bağırdım. Ece " Saat şuan 5 , daha 2 saat var ama sen rapor sunmayacak mısın? " haklıydı. Yarın
E4'ün ölümü ile ilgili rapor sunacaktım ve zamanım kısıtlı idi bu nedenle raporu bu gün hazırlamaya karar vermiştim. Fakat birşey vardı Ece bu konuyu nereden biliyordu? Tek kaşımı kaldırıp " Sen bunu nereden biliyorsun? " diye sordum. Ece " Gece mesajlarını okumuş ola bilirim. Oğuz hoca mesaj göndermiş
'raporu hazırlamayı unutma' demiş. " diye açıklama yaptı ve kıpkırnızı oldum sinirden. " Bak lütfen sadece ben değilki hepimiz baktık. Onlar aşşağıda.  Hepimizi öldüremezsin! "  dedi ve sırıttı. " İyi lan hadi çık duş alıcam. " dedim ve bu sefer onun kaşları çatıldı. " Hayvan insan bir teşekkür eder öküz! " dedi ve yataktan kalktı. Odadan çıkarken yatağın altında koleksiyon olan terliklerden birini alıp Ece'nin  kafasını ıskalıcak şekilde attım çünkü terlik topuklu idi. Ece önce şok sebebi ile durakladı ve sonra koşarak merdivenleri indi...
   Duş aldıktan sonta yatağın üzerinde hazır olan kıyafetlerimi giydim. Lacivert bir tişört ve siyah tayt oldukça yakışmıştı.
   Aşaya inince kahvaltı hazırlamaya çalışan fakat beceremeyen birini gördüm:Yaprak. Yardım etmeyecektim bir kere de o hazırlasın yani nolmuş? Kim ölmüş bir kahvaltı hazırlamayla.
   Hiç bişi demeden direk salonun yanında bulunan çalışma odasına girdim ve kapıyı kilitledim. O sırada bir silah sesi duymamla irkildim...

   Beni özlediniz mi??? Açıkçası ben çooooooooook özledim. Okullar açıldığın beri bölüm gelmiyor evet ama ders , yazılı , kurs gerçekten zamanım olmuyordu. Fakat düzenli bölüm gelecek. SÖZ...
  

2 AJANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin