(Chapter 6)

24 3 3
                                    


«Δεν μπορώ να πιστέψω τι θράσος έχει αυτός ο ηλίθιος τέλος πάντων» μουρμουρίζει ο Zayn έπειτα από λίγη ώρα κοιτώντας το ποτήρι του.

«Έχει θράσος επειδή μας χαιρέτησε;» ρωτάω κοφτά. Εκείνος με κοιτάζει λες κι είμαι φάντασμα, μάλλον δεν περίμενε να του μιλήσω.

«Δεν μας χαιρέτησε. Χαιρέτησε εσένα μόνο, έχει διαφορά» απαντάει στον ίδιο τόνο.

«Γιατί και να χαιρετούσε εσένα, θα απαντούσες; Εσύ δεν τον πήγαινες από τότε» λέω πίνοντας μια γουλιά απ' τον καφέ μου.

«Είχα τους λόγους μου» απαντά απότομα.

«Ακριβώς. Είχες.» λέω γεμάτη νόημα .

«Ε ,ε, ε! Για να ηρεμήσουν τα πνεύματα! Τι έχετε πάθει εσείς οι δύο τέλος πάντων; Νόμιζα ότι πριν έξι μήνες χωρίσατε πολιτισμένα, τι συμπεριφορά είναι αυτή;» υψώνει την φωνή του ο Christian κι η Scarlett τότε με κοιτάζει χαμογελώντας πονηρά. Αποκλείεται να είχε ψυλλιαστεί τι συνέβαινε με μένα και τον Zayn πίσω απ' την πλάτη όλων. Έτσι;

«Τίποτε δεν έχουμε πάθει. Απλά απ' ότι φαίνεται η κυρία από δω ξεπερνάει πολύ εύκολα τους θανάτους και τώρα που είδε τον βουτυροχλεχλέ βρήκε ευκαιρία να χωθεί» λέει ο Zayn ειρωνικά. Δεν τον πιστεύω.

«Ή απλά ο κύριος από εδώ ήταν πάντοτε ένας ανώριμος ζηλιάρης που δεν έχει ξεπεράσει τον χωρισμό μας και το γεγονός πως κάποτε υπήρξα ερωτευμένη με τον Daniell κι όχι μαζί του» χαμογελάω περήφανα για την απάντηση μου.

«Ναι, κι εκείνος σε είχε φτύσει» ανταπαντά γελώντας.

«Όχι πάντα..» λέω θυμούμενη μια βραδιά που ήμασταν κι οι δύο μεθυσμένοι. Μόνο σεξ, τίποτα παραπάνω και πολύ πριν τα φτιάξω με τον Zayn.

«Τι;» τσιρίζει.

«Τι τι;» χαμογελώ αυτάρεσκα.

«Αρκετά με σας τους δύο! Μπορεί να μην τα βρήκατε στη ζωή, αλλά θα πρέπει να δείχνετε επαγγελματισμό, δεν είστε μικρά παιδιά» λέει ο Chris αυστηρά.

Βουβά συμφωνούμε κι οι δύο κι έπειτα η κουβέντα πάει σε θέματα περί ανέμων κι υδάτων. Ο Zayn με τον Christian μιλούν για κάτι αγώνες αυτοκινήτων που θα γίνουν το άλλο σαββατοκύριακο κι εγώ με την Scar μιλάμε για τον Daniell. Άκρως ριψοκίνδυνο θέμα, αλλά εκείνη το ξεκίνησε, τονίζοντας την ώριμη ομορφιά που έχει.

«Α, είδες! Με κείνα και με τούτα ξεχάσαμε τον βασικό σκοπό της συνάντησης. Val, πρέπει να πάρεις τον Willow, το αφεντικό μου είπε πως δεν χωράνε άλλα περιθώρια αναμονής» ο Christian αναφωνεί μετά από κάμποση ώρα συζήτησης

The murder || z.mWhere stories live. Discover now