Frenemy's

HS. 8

Pov Alice

Ugh, die April is echt een arrogante bitch. Een beetje lopen opscheppen over haar mooie huis en haar vele kamers. Ze woont vast in een klein rijtjes huis met 2 slaapkamers en een mini zoldertje ofzo. En dan ook nog bij die Fabian een beetje flow proberen te krijgen. Bah, raar kind. En dan heb ik het nog niet eens over Hanna gehad. Echt zo'n meelopertje, net als al die andere kinderen die bij hun zitten. Gats, echt niet leuk. Ik ben blij dat ik Eline heb. Ik heb liever 1 goede vriendin dan 10 slechte. Jemig. 

In de klas zit ik naast Eline. We zitten helemaal rechts achterin. Links achterin zitten April en al haar meelopers. Gelukkig zit ik niet voor haar. Dat zou echt een ramp zijn geworden! Ze doet constant haar best om mij te irriteren. Gelukkig heb ik al een plannetje in mijn hoofd om haar te wreken.

Pov Eline

'ik moet even naar de wc' zeg ik tegen Alice. 'oké' is het antwoord. Ik loop richting de wc's, maar ik ga niet naar binnen. Ik loop eigenlijk naar buiten. Buiten wacht Hanna al op me. Ik mag Hanna eigenlijk wel. Ze heeft me dan die ene keer wel naar binnen getrokken om te dansen, maar dat heb ik haar wel vergeven. 'jongen, waar bleef je nou? Ik heb April echt constant moeten wegjagen' zegt Hanna geïrriteerd. 'ja, nou sorry hoor. Maar Alice is niet makkelijk. En ik voel me er niet echt prettig bij dat wij met elkaar om gaan. Niet dat ik je niet mag hoor, maar het is meer dat ik ook vriendinnen ben met Alice, en zij mag April dus echt totaal niet. Daardoor mag ze jou dus ook niet.' zeg ik. 'ik kan er toch ook niets aan doen dat Alice en April elkaar niet mogen?!' zegt ze weer geïrriteerd. 'nee dat kan je ook niet Hanna' zeg ik rustig. Op dat moment loopt Alice naar buiten. 'shit! Ik ga. Doei!' zeg ik snel. 

Pov Alice

Ze moet wel erg lang naar de wc, denk ik bij mezelf. Ik loop even naar buiten om een luchtje te scheppen. Eigenlijk wil ik het terrein wel verkennen, maar dan wel samen met Eline! Buiten bij een bankje zie ik Eline en Hanna staan. Het lijkt wel alsof ze aan het praten waren, maar Eline loopt alweer gelijk naar mij toe. Ze zegt dat ze gewoon even een luchtje wilde scheppen en dat ze daarna weer naar binnen zou komen. Ik geloof haar. 'heb je zin om met mij even het terrein te verkennen buiten de hekken?' vraag ik. 'oh, ja hoor! Dan doe ik wel even andere schoenen aan' zegt Eline terwijl ze naar haar crocs kijkt. Ik moet lachen. 'is goed hoor! Ik loop wel even mee!' zeg ik. 

Even later lopen we door een bos buiten de school hekken. Plotseling zijn we op een mooie open plek. Het is licht, en het is een soort rondje. Het is soort van sprookjesachtig, denk ik in mezelf. 'dit is voortaan ons geheim plekje' zeg ik. We moeten allebei lachen.