Frenemy's

HS. 12

Pov Alice

Anna valt in het water. Het is een snel stromend riviertje, dus ze wordt helemaal meegesleurd. Ik ren naar haar toe. 'nee! Laat mij maar lekker pijn lijden. Ga terug naar school. Laat me met rust!' roept Anna. 'nee! Ik heb je al in de steek gelaten door je te negeren, dus ik kan je niet wéér laten stikken. Dat doe ik niet!' roep ik terug. Ik pak haar hand, maar zij probeert hem los te schudden. Ik pak haar hand nog steviger en ik trek haar op de kant. Ik zie dat ze een hele grote wond heeft op haar been. Ik bedenk me geen minuut, en ik trek gelijk mijn shirt uit. Dat ik nu alleen in mijn BH hier zit, maakt me niet zoveel uit, als ik Anna maar kan helpen! Ik wikkel mijn T-shirt om haar been en ik zie dat het bloed er al doorheen komt. Het enige wat Anna kan doen is huilen, heel hard huilen. Het ziet er zo sneu uit! We lopen terug terwijl ik Anna help met haar been. Als we vlakbij school zijn, vergeet ik bijna dat ik geen shirt aan heb. 'oké Anna, ik ga nu zonder T-shirt naar binnen. Ik ga wel proberen een beetje door te lopen, want echt prettig is het niet in m'n BH.' zeg ik. Terwijl ik Anna ondersteun, lopen we uit het bos vandaan, richting de poort. Ik zie al allemaal kinderen kijken, en wijzen. Ik zie allemaal kinderen lachen, foto's maken, dingen roepen en wijzen. Terwijl ik probeer me er niets van aan te trekken, help ik Anna naar binnen. We lopen naar haar kamer en daar gaat ze op bed zitten. 'jij moet even hier blijven zitten, want dan kan ik eten de schoolarts halen' zeg ik. Ik zie haar knikker, terwijl ze haar tranen probeert binnen te houden. Eerst ren ik snel naar mijn kamer om een shirt aan te trekken. Daarna ren ik snel naar de arts. Hij zit op zijn laptop in een hoekje van de kamer. Snel vertel ik dat Anna een wond heeft op haar been. Hoe het is gekomen, laat ik erbuiten. Hij zegt dat hij even iets moet afmaken. 'hoelang duurt dat dan?' vraag ik. 'ik denk 2 minuutjes' zegt mr van Steenkagger nonchalant. Na twee minuten, die er wel 10 leken,  loopt mr van Steenkagger met me mee naar Anna's kamer. Voor mijn gevoel loopt hij veels te traag. De kamer is leeg. 

Sorry voor het korte stukje, maar ik dacht, 'misschien is het leuk om een keer met een cliffhanger te eindigen'. Dat zorgt er eigenlijk voor, dat jullie het blijven lezen. HS. 14 komt er aann :)