TFIBBH / TFIPCY Drabbles

#Drabble Eight - Silent Persistence pt. 1

Yazar: blehmeh

Çevirenler: SeKaism & UzumluCikolata

Günlerden bir gün, Joonmyun çorbasını yavaş yavaş içerek boş vaktinin keyfini çıkarıyordu ki Kris yanındaki yere kuruldu.

"Eee... Myunnie ..." diye başladı Kris yavaşça. "Aileni ziyarete ne zaman gideceğiz?"

Bununla birlikte Joonmyun, çorbasını içmeyi kesti.

"Bir gün gideriz." dedi anlaşılmayan bir sesle, konunun değişeceğini umarak.

"Ama Joonmyun ..." Bugün olmayacaktı. "Çıkmaya başladığımızdan beri böyle diyorsun."

Biraz tedirgin olan Joonmyun sessizce iç çekti. "Çünkü böyle dememin bir sebebi var."

"Ama sen benim ailemle tanıştın!" diye üsteledi Kris. "Ben sanmıştım ki seni benimkilere tanıttığıma göre sen de er ya da geç beni kendi ailene tanıtırsın."

"Bu farklı." dedi Joonmyun sessizce.

"Baekhyun'la Chanyeol'e bak. Çıkmaya başladıkları an ailelerine söylediler! Biz neden yapamıyoruz?"

"Herkes onlar gibi değil." diye belirtti Joonmyun sakin sakin. Çorbası soğumuştu. "Kris, çorbamı bitirmeme müsaade etmezsen buna pişman olacaksın."

"Hayır, bu sefer ciddiyim Myun. Bunu daha fazla erteleyemem." Joonmyun, bu sefer sesli bir şekilde iç çekti.

"Sana biraz zaman tanımanı söylemiştim."

"Ne zamanı? Biz bir yıldan uzun süredir çıkıyoruz Joonmyun, yeterince zaman tanıdık."

"Seninle bunu konuşmak istemiyorum." Joonmyun ayağa kalktı, gitmek için davranırken yemek tepsisini kavramıştı. Ama Kris onu kolundan yakaladı.

"Hadi konuşalım -" diye başladı ama o sırada çorba tüm tepsiye dökülüverdi. Başını kaldırdığında Joonmyun'un ona öldürecekmiş gibi baktığını görünce, iç güdüsel olarak, kolunu bıraktı ve Joonmyun'un yürüyüp gitmesini izledi. Kendine fazlasıyla sinirlendiğini hisseden Kris, kendini sandalyeye bıraktığı sırada Chanyeol ile Luhan da konuşa konuşa oraya doğru geliyorlardı.

Chanyeol ve Luhan, o sırada somurtmakla meşgul olan Kris'ten en uzak köşeye oturdular. Chanyeol dersten çıkar çıkmaz yolunun üzerinde Luhan'ı görmüş ve böylece birlikte gelmişlerdi.

"Oh evet Chanyeol." Luhan, onu kolundan tuttu. "Aklıma bir şey geldi şimdi."

"Hım?"

"Hayatında zihinsel bir rahatsızlık, büyük bir şok geçiren ya da travmatik stres altında kalan biri için profesyonel destek almanın çok önemli olduğunu öğrendim."

"Mmhm." dedi Chanyeol, önündeki yemeği yemeye odaklandığından söylenilen bilgiyi algılayamamıştı.

"Baekhyun aldı ... öyle değil mi?" diye sordu Luhan dikkatli bir tavırla. Bunun üzerine Chanyeol durdu, bilgiyi algıladı ve başını kaldırdı.

"... Hayır." Chanyeol yavaşça cevap verdi.

"Eminim bu durum, onun gibi sorunlarını aşmış gibi görünen kişiler için de geçerlidir, değil mi?" Luhan dikkatli bir tavırla konuşuyordu. "Durumunu gözden geçirmek için onu bir psikiyatriste götürsek daha iyi olmaz mı sence de?"

Chanyeol'ün gözleri sanki bir şeyler düşünüyormuş gibi uzaklara dalmıştı.

"Bazen onlar için son bulmuyor, hiç bitmiyor." Luhan genelde daha çok serinkanlı biri olduğu için Chanyeol'ün sık sık görmediği bir şey, endişe, büyük olanın gözlerinden yansıyor gibiydi. "Bunu onunla konuşacak mısın?"