~1~Make Him Fall

119 9 3
                                    

Nagsusulat ako ng may tumusok sa bewang ko.

"Uy.... " Hindi ko sya pinansin dahil abala lang yan.

"Uy.... " Listi, kapag ako bumagsak dito ah!

"Uy---"

"Ano ba!! " Naka ka inis na kasi eh.

Tsk. Si Cristine lang pala. Tsk, bakit ba kasi ang kulit kulit ng babaeng ito?! Sabihin nyo!! Naku!!

Nag pout pa sya. Yuck! Ang sagwa.

"Ano ba kasi?!! " inis na tanong ko.

"Ehh kasiii..."

"Putek! Wag kang pabebe! " Pabebe kasi eh.

"Tsk! Kasi may gusto kasi ako. " sabi nya. Ano bayang, pati pag salita kailangan pang pabebe.

"Oh tapos? " masungit na tanong ko.

"Ehhh, patulong naman please?? " Nag puppy eyes pa!

"Sige na kasi!! " pagpupumilit nya.

"Ayoko nga!! " ang kulit kulit kasi!

"Sige na--"

"A-Y-O-K-O!! "

"Ahh, ganun ba? Okay. " tumango sya at umupo sa upuan nya. Hayss, but I naman wala ng madaldal.

***



"Uy, tinola! " yehey! Favorite ko ito eh!! Wohoo--




"Hindi ka ba natatakot?Baka may bird flu yan. " sabi ni Rhia.





"Grabe ka, nasa pampangga yun eh tska hello? Bumaliktad na ba utak mo bes? Nasa bulacan tayo kung nakakalimutan mo. " Wew, lang naman kasi eh nuh? Sa pampangga yun eh!




Inirapan nya lang ako at umupo sa table nila. Lunch kasi ngayon kaya nandito ako sa canteen.





"Yihihiii---" nakita ko si Cristine na kumakain mag isa at tahimik. Kadalasan kasi maingay yan, malakas ang bunganga nya eh.





Naalala ko tuloy kanila hung tinanggihan ko sya. Hayss, nakaka guilty. Di bale na nga, kakain na lang muna ako.





Pagkatapos kumain nakita ko si Cristine na matamlay. Parang nagui-guilty ako na tinanggihan ko sya kasi eh... Basta!




Pilitin nyo muna ako!





Sige na nga Haha! Hindi ko kayo matiis eh! Kasi nga tulay ako para magkatuluyan ang dalawang tao. Kaso nga lang ayoko na kasi maulit ang nangyari nung nakaraang taon.




Bakit?





Ayoko ng ikwento baka umiyak lang ulit ako...




Anyway! Nagui-guilty nga ako! Aish! Sige na nga, namiss ko na ring maging tulay. Tumabi ako kay Cristine.



"Cristine..." Tawag ko.




"Uy, ikaw pala Dziyu ." Matamlay nyang sagot.




"Oo ako nga... Mmmm, Cristine. "




"Ano? " tanong nga ng hindi tumitingin sakin. Nagbabasa kasi sya.




"Yung tungkol kanina sa tinatanong mo... Pumapyag na ako. " sagot ko sabay buntong hininga.




"Ahh, yun lang pala, pumayag ka na---ANO?! YES!! THANK YOU DZIYU!! "



Niyakap nya ako. Eto na nga ba ang sinasabi ko eh, ang lakas king sumigaw mas maganda pa yung kaninang tahimik sya eh.





***





Nandito ako sa kwarto at hinahanao yung listahan ko sa pagiging tulay. Kailangan talaga ng listahan kasi makaka limutin ako eh, tska matagal na rin nung nag simula akong maging tulay pero ngayon lang ulit ako naging tulay after 4 years.






Sasabihin ko din sa inyo pero hindi ngayon, sa tamang panahon na muna kasi hindi pa handa ang lola nyong maganda. Hay...





"Nasaan na ba kasi yung listahan ko?" Mukhang nag lakbay na yung listahan ko ah, nag layas ata.





Nag halungkat pa ako ng mga gamit ko hanggang sa makita ako ang isang pamilyar na bagay.





Scrapbook.






Binukasan ko ito at nakita ko yung nga pictures na may message sa gilid.





June 26, 20**





       Pasukan na ulit! Nakita ko sya sa tagal tagal ng bakasyon. Mas lalo syang gumwapo! Yieeee! Kaya crush na crush ko sya eh! Pogi, gentleman, matalino na pa! Oh, saan ka pa?





Natawa na lang ako sinulat ko, nakakaloka. Haha~ ngayon ko lang ulit ito nabasa. Binasa ko pa yung iba hanggang maka abot ako sa...





February 28, 20**





Ngayon ang araw kung kailan sya ililibing. Hindi na nga ako naka punta ng burol dahil nahihiya ako kasi parang ako yung dahilan kung bakit sya namatay.





       Ilang araw din ang naka lipas nang ilibing sya. Bigla na lang sya sumulpot sa harap ko...





"Dziyu, mahal kita..." Nagulat ako sa sinabi nya.






"H-ha?" Yun lang ang nasabi ko dahil sa gulat.





"Mahal na mahal kita, Dziyu... Please come back to me..." Sambit nya.





"Hi-hindi." Sagot ko kaya naestatwa sya sa sinabi ko.





"Bu-but why??"





"Akala ko mahal mo sya!! Tapos ngayon, mahal mo ako?!"





Hinawakan nya yung braso ko pero hinawi ko iyon. Tumalikod ako at tumakbo papalayo sakanya, naririnig ko ang tawag nya pero hindi ako lumingon.





Mahal na mahal ko sya pero hindi talaga pwede... Siguro pinagtagpo lang kami pero hindi para sa isa't isa.





Naramdaman kong may basa sa pisngi ko. Luha, nakakaiyak parin pala kapag inalala yung naka raan.





Hay, nami-miss ko na sya pero naka move on na ako. Sana naka move on na rin sya.





------------
Edited
------------

Mission: Make Him Fall[On-Going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon