Lovely Flover

Chapter 12: Confession

Rina's POV

Hanggang ngayon ay hindi ko parin kayang lunukin yung sinabi sakin ni Matthew kanina.

"Can i court you?"

"Can i court you?"  

"Can i court you?"  

"Can i court you?"  

"Can i court you?" 

Waaaahhh! Mababaliw ako ng maaga kay Matthew eh! Hindi ko talaga malunokyung mga nangyari eh.

Flashback

"Can i court you?" 

"A-ah a-ano yun?" nagulat ako sa sinabi nya kasu hindi ko inakala  na liligawan nya ako kasi baka nga wala pa ako sa standards nya eh.

"Ang sabi ko can i court you?" 

"S-sigurado ka ba dyan?" hindi ko na talaga kaya. Tulongan nyo po ako hindi ko na po alam kung paano ko sya kakausapin ng hindi nauutal.

"Siguradong-sigurado ako pero kung hindi ka pa ready ok lang naman sakin hihintayin kita"

"Eh bakit nga ba ang bilis mong manligaw?" eh paano kakakilala palang namin mga ilang araw ang nakakalipas tapos ngayon ay nililigawan na nya ako. Hindi dahil sa ayaw ko sa kanya, sa totoo nga lang eh nasa kanya na ang lahat ng gusto ko sa isang lalaki gwapo, mabait, maalalahanin, sweet at lahat ng hinahanap ko ay nasa kanya na.

"Kasi gusto ko malaman nila na akin ka na at wala ng makakaagaw pa sau mula sakin"

Natigilan ako dun sa sinabi nya. Waaaahhhh! Yung puso ko po pakisalo kasi baka nalaglag na eh. Grabe naman magpakilig tong si Matthew pati ata panty ko nalaglag na eh.

"P-pero diba parang masyado pang maaga?"

"Ikaw bahala basta sabihan mo lang ako kapag ready ka na babe" sabi nya sabay wink,

"A-anong sabi mo?" GOD! Tama ba ako ng rinig?! Tinawag nya ba akong babe?! waaahhhh pwede na akong mamatay kyaahhh!

"Wala, ang sabi ko kumain ka na lang" ay akala ko pa naman ay uulitin nya yung tinawag nya sakin eh

"Ahh okay" nanghihinayang kong sabi.

"Babe naman wag nang magalit hahahaha" aba't tumawa pa ang loko hindi nya na nga inul--- sandali tinawag nya ulit ako babe? Waaahhhh feeling ko ay ang pula na nga mukha ko at parang sasabog na huhuhu!

"A-ano ba? Wag mo nga akong tawagin ng ganyan tingnan mo pinagtitinginan na tuloy tayo oh" nahihiya kong sabi

"Eh kanina lang pinapaulit mo tapos ngayong sinabi ko na mahihiya ka" sabi nya tsaka nya hinawakan yung kamay ko.

"Tandaan mo, wala akong pakialam kung ano man ang sabihin nila basta maghihintay ako sayo"

End of flashback

Pagkatapos nyang sabihin yun ay kumain na lang kami at nagkwentuhan. Nandito nga pala ako sa garden, ito kasi yung favorite place ko dito sa school at konti lang ang nakakaalam nito kaya tahimik at peaceful. At dito din ako pumupunta minsan para matulog.

I was about to sleep when i see some one standing in front of me with bloodshot eyes. Dwane. He looks scary, his eyes is the eye of a killer.  I'm shivering in fear because of his eyes. I can't help it but to look away. I'm scared right now. Ngayon ko lang sya nakitang ganito, oo nung niligtas nya ako ay bloodshot din yung mata nya pero hindi ganito. Para syang papatay.

"Have you enjoy your lunch with that bastard?" he whisper in my ears and it's send me chills into my spine and i hate it.

"W-what are you doing here?"

"Just resting kasi mamaya ay mapapagod ako"

"A-ah sige pahinga k-kana aalis na lang ako kasi baka maistorbo pa kita" sabi ko at aalis na sana ako ng hawakan nya yung kamay ko ng mahigpit at pwersahang pinaharap sa kanya.

"Bakit aalis ka kaagad? Makikipagkita ka na naman ba dun sa lalaki mo?" sabi nya at mas lalo nyang hinigpitan yung hawak nya sa akin at nakikita ko na ang galit sa mga mata nya. Galit na hindi ko alam kung para sa akin ba.

"D-dwane bitawan mo ko nasasaktan na ako" mahina kong sabi at hindi ko alam kung narinig nya pa ba dahil sobrang hina na nito. Sobrang sakit na ng braso ko dahil sa pagkakahawak nya at feeling ko ay babaon na yung kuko nya sa akin. Naiiyak na ako pero pinipigilan ko lang ito dahil ayokong umiyak sa harapan nya.

"No, i won't"

"Bakit ka ba nagkakaganyan ha?!" hindi ko napigilan ang pagtaas ng boses sa kanya dahil sa inis ko sa kanya.

"Bakit ako nagkakaganito? Bakit di mo kaya tanungin sa sarili mo kung bakit ako nagkakaganito. Sa tingin mo ba ano yung ginawa mo dahilan para magkaganito ako?"

Natigilan ako dun sa sinabi nya. Ano bang nangyayari sa kanya? Nalilito na ako.

Dahil ba to kay Matthew? Pero paano nya naman kami makikita? At tsaka malabong tungkol to kay Matthew kasi ano namang pakialam nya kung nakita nya kami ni Matthew kanina?

"Hindi kita maintindihan"

"Gusto mo ba talagang malaman?! HA?!" sigaw nya sa mukha ko

"OO, gustong-gusto kong malaman dahil naliito na ako!!"

"Kasi gusto kita! Ano masaya ka na ba? Ha?!" sigaw nya sakin.

"A-anong sinabi mo?"

"Gusto kita! Kaya ako nagkakaganito kasi naiinis ako! Naiinis ako na mas masaya ka kapag kasama mo sya! Naiinis ako kasi sya ang dahilan ng mga ngiti mo at hindi ako!" sabi nya at maslalo pa nyang hinigpitan yung hawak nya sa akin.

"Kung gusto mo ako edi dapat hindi mo ako sinasaktan!" sabi ko sa kanya tumulo na yung luha na kanina ko pa pinipigilang tumulo dahil sa sakit ng hawak nya at sa mga problema na nangyayari sa akin.

Natigilan sya nung nakita nya akong umiiyak at yung hard expression nung mukha nya ay naging soft at parang napalitan ng lungkot.

"M-mira look i didn't mean to hurt you--" 

"Dwane kung gusto mo ako dapat masaya kung saan ako masaya! Hindi yung sarili mo lang yung iniisip mo! Dwane kasi kung gusto mo ako pipiliin mo yung magpapasaya sa akin! Hindi ikaw pa ang magiging dahilan ng pag-iyak ko! Dwane hindi lahat ng bagay ay nadadaan sa dahas, minsan kailangan mo ding paghirapan! Pero puro lakas lang ang pinapairal mo! Wala kang kwenta!" sabi ko sa kanya habang tuloy-tuloy parin sa pagtulo yung mga luha ko.

"Oo, wala akong kwenta dahil si Matthew lang naman ang laging tama sa paningin mo! Si Matthew na laging magaling! Si Matthew na laging mabait! Si Matthew na laging tama! Eh paano naman ako Mira?! HA?! Hindi mo ba napapansin yung mga ginagawa ko para sayo? HA?! Lahat na lang ba ng gawin ko para sayo ay mali, masama?"

Natahimik ako dun sa sinabi nya sa akin. Nung wala na akong masabi ay binawi ko na yung kamay ko sa kanya kasi lumuwag na yung hawak nya dun.

"Mali ka ng iniisip Dwane"

"Wrong? Don't fool around Mira"

After he say that, he leaved me speechless. I admitted that i prefer the arrogant side of Dwane. And i admitted that all he said is right. 

When he left, i felt something different in my chest, as if there was a heavy stone i

----

AN :Sorry po kung bitin pero bawi ako sa next chapter promise po yan. 

Tsk! Nakakainis naman kasi si Dwane eh hindi man lang nya pinakinggan si Mira sa mga dapat pang sabiin ni Mira tsaka bakit kaya parang may kung anong naramdaman si Mira nung umalis si Dwane at nung matapos yung paguusap nila. Waaahhhh baka naman...... Waahhhh