8. Bölüm:"Kaçış"

307 19 5
                                    

Bu bölüm ciddili oldu baya adghda iyi okumalar

Gözlerimi bi odada açtım. Ellerim kafamın üstünde duvarda zincirliydi. En son nolduğunu hatırlamaya çalıştım. Deniz'leri buldum ve adam beni bayılttı. Hemen etrafıma bakıp diğerlerini aradım. Gerizekalı yanımda, kızlarda önümde zincirliydi ve hala herkes baygındı.

"Arda" diye seslendim. Cevap vermeyince tekrar "Arda" dedim ve gözlerini açmadan "5 dk daha anne" dedi. Sensin anne. "Ardaaağğağağ" diye bağırınca odadaki herkes gözünü açtı. İlk anlam veremeyen gözlerle bana baktılar. "Noldu?" diye sordu Duru. "Denizleri kurtarırken bizde yakalandık." dedim. "Ah,kurtarma ekibine bak" diye homurdandı Deniz.

"Seni bagajdan nasıl buldular?" dedim Deniz'e. "Bilmiyorum,bagaj açıldı ve koluma bişey batırdılar. Kendimi burda buldum" dedi.

"Peki nasıl kurtulcaz?" dedi Arda. Ya salak diye boşuna demiyorum. "Biz zombiyiz,elini koparıp kurtulabilirsin" dedim. Herkes zincirlerden kurtuldu. Ancak kapı kilitliydi. Ne kadar zorlasakta açılmıyordu.

Deniz "Belki anahtar içeridedir" dedi. "Bizi buraya kitleyip anahtarı içerde bıraktıklarını mı söylüyosun?" dedim. "Ya belki zekiliğimizi ölçmeye çalışan bi testtir?" dedi. Arda "Buldum!" diye bağırdı. Herkes ona baktı. Eliyle duvarı gösteriyodu. "Arda,o bi duvar" dedi Duru. "Evet ama kamufle olmuş bi anahtar olabilir" dedi Arda. "Bu işte iyi değilsin demi?" diye sordu Deniz. "Hangi işte iyi ki?" diye söylendim.

Odada gözümü gezdirmeye başladığımızda köşedeki kamerayı farkettim. Yanına gidip "SELFİEE" dedim ve kamerayı sexy ellerimle söküp çıkardım. O sırada kapı açıldı ve içeri adamlar girmeye başladı. Karşı koymaya vakit bulamadan o lanet sıvıyı yine verdiler.

~~~

Gözlerimi açtığımda bu sefer yatakta bağlıydım. Ellerimden,kollarımdan,belimden,boynumdan bağlıydım. Yani hiç biyerimi koparamazdım. Hemen etrafıma bakındım. Diğerleride benim gibi bağlanmıştı. İçeri bi adam girdi.

"Demek uyandın" dedi. "Hayır,gözlerim açık uyuyorum" dedim. "Bakalım az sonra yaptıklarımdan sonra bu kadar espri yapabilecek misin" dedi. Ne yapalirdi ki,ben zombiydim,acı bana dokunamazdı.

Eline bi cetvel boyutunda bıçak aldı. Kolumu kesip,tekrar kaynamasını izledi. "Güzel,işe yaramış,zombi olman dışında" dedi. İşe yarayan neydi? Kendimi Arda gibi aptal hissediyorum şu an bi sn.

"İşe yarayan ne?" dedim. "Deney" dedi. "Ne yani şu zombili filmdeki umberella şirketi gibi bişey misiniz siz?" dedim. Bana alaycı bakışları atıp "Amacımız sizi insan yiyen bi katil yapmak değildi" dedi. Ben şimdi kazara mı olmuştum? Bu yırtık şeye benziyo..... Neyse

"Peki amacınız neydi?" dedim. İlk tereddütlü bi bakış attıktan sonra "Zaten ölceğine göre anlatabilirim. İlk olarak,deneyi ben yapmadım. Ve dediğim gibi,amaç sizi zombi yapmak değildi. Amaç insanları ölümsüzleştirmekti" dedi. Şimdide ölceğimi öğrendim çok güzel. "Ölümsüzleştirmekte başarılı oldunuz" diye homurdandım. "İnsanları" dedi. Bide yüzüme vur seni koca gergedan kafa.

"Yani hedef insanların yaralarını,hastalıklarını iyileştirmekti. Ancak deneyde bişeyler ters gitti,yani plan işe yaradı ama ek olarak insan yiyen bi canavara dönüştünüz. Merakını giderdiysem artık işe başlayabilirim" dedi. "Help miiiğğğ" diye bağırmaya başladım. Sesten dolayı herkes uyandı. "Noluyo ya?" dedi Arda. "Beni kesicekler gerizekalı" dedim. "Haa sorun yok o zaman" dedi. Eğer burdan kurtulursam kafasını ağzına sokcağımı bana hatırlatın. "Ardından sizi" dedim. "Help miiğğğ" diye bağırmaya başladı.

Adam mor bi sıvıyı elindeki bıçağa sürdü ve parmağıma ufak bi yara açtı. Ancak yara iyileşmedi. Deniz bana korku dolu gözlerle baktı. "Artık başlayabiliriz" dedi ve bıçağı bana doğru yaklaştırdı. "Dur,beni öldürüp napıcaksın?" dedim. "Üzerinde deney yapıyorum,ama bu seni öldürüyo. Belkide insanlığın kaderinin senin elinde olduğunu düşün" dedi. "Hayır,dur lütfen" diye bağırdı Deniz. Adam Deniz'i duymuyo gibi bıçağı boynuma yaklaştırdı. Tam keseceği sırada kapı gürültüyle açıldı ve üzerimde deney yapmaya çalışan adam vurulup yere düştü.

İçeri biri kız biri erkek iki kişi girdi. Zombiler. "Yardıma ihtiyacınız var gibi" dedi kız olan. Bizi çözmeye başladılar. Kız olan "Ben İpek" dedi. "Bende Barış" dedi erkek olan. İpek beni çözerken gözlerimin içine baktı "Gözlerin güzelmiş" dedi. Sonra Deniz öksürük krizine girince herkes ona baktı. Bana "Senle evde görüşücez" bakışı attı. Neden yapmıştı ki bunu?

"Çabuk olalım,her an bizi farkedebilirler" dedi Barış. Odadan çıkmadan Barış bana bi silah uzattı "İhtiyacın olabilir" dedi. Ya hayatım çok ekşınlı. Sizin sıradan ezq hayatlarınız gibi değil. Gizlice kafamızı çıkarıp koridora baktık. Boş olduğundan emin olduktan sonra dışarı çıktık.

Karşımızdan bi adam geldiğini son anda farkettik. Tam duraklıcakken "Çaktırmayın" dedi İpek. Yürümeye devam ettik. Tam adamlar yanımızdan geçip gidicekken "Merhaba,biz şu yandaki odadan kaçan zombiler değiliz" dedi. Eğer ölmezsek beynini kulağından pipetle çekiceğimi bana hatırlatın.

"Yandaki odadaki zombiler mi- Siz zombisiniz!" dedi. Hemen elimdeki silahı adamın kafasına geçirip adamı bayılttım. 9.4 IMBD puanlık performans sergiledim burda. Yürümeye devam ettik. Kimseye görünmeden dışarı kadar çıktık. Hemen bi arabaya atladık ve Barış sürücü koltuğuna geçti. Tam arabayı çalıştıracakken arkadan az önce bayılttığımız adam geldi. Bu bayılmamış mıydı aq. "Durdurun onları!" diye bağırdı. İpek'de "Bas gaza!" diye bağırdı.

Ve camlar paramparça oldu. İçeri ateş ediyolardı. "Kapı nolucak?" diye bağırdım. "Evet,girişte korunan bi kapı var" dedi Duru. "Bunu mu kastediyosunuz?" diye sordu Barış.

Buraya giremeyipte lahımdan girmek zorunda kaldığımız günkü kapıdan bahsediyoduk. "Sıkı tutunun!" diye bağırıp kapıya girdi. Ateş altında kapıyı kırarak geçtik ve son hız yolumuza devam ettik. "Vuhuuu!" diye bağırdı Arda. "Herkes iyi mi?" diye sordu Deniz. Herkes "iyiyim" dedi. Ya da ben öyle duydum. Arda "Duru" dedi. Herkes kafasını Duru'ya çevirdi. Eliyle karnını tutuyodu.

Deniz hemen ağzını tutup ağlamaya başladı. "Durun kurşunu çıkarıcam,işe yarar" dedim telaşla. Ama elimi karnına götürdüğümde yara çoktan kapanmıştı. Kurşun içerideydi.

Duru kulağıma "Deniz'e iyi bak" diye fısıldadıktan sonra kafası öne düştü.

Deniz boynuma atladı. "Çok üzgünüm" dedim "Çok,çok üzgünüm". Duru ölmüştü. Ama inanmak istemiyodum. Bizim Duru. Öldü. "O benim 10 yıllık arkadaşımdı" dedi. İpek boş boş bakıyo, Barış'da arada dikiz aynasından bakıyodu.

Arda.

Duru'ya deli gibi aşık olan Arda. Hemen kafamı ona çevirdim ve kaskatı bi şekilde kollarında duran Duru'ya baktığını gördüm. "Arda" diyip elimi boynuna attım. Çevik bi hareketle elimi boynundan çekip "Bana dokunma,hepsi senin yüzünden! Onu buraya getirmeseydin ölmüycekti!" diye bağırdı. "O zaman siz ölürdünüz" dedim. "Bıraksaydında ölseydik! Zaten beni kurtarmaya gelmediğini hepimiz biliyoruz!" dedi.

Herkes Arda'ya baktı. "Arda,sinirlisin" dedi. "Hadi ya öyle mi? Sen söylemsen anlamıcaktım!" dedi. Bizim gerizekalı beni azarlıyordu

Gün gelir devran döner,tavuk domalır horoz gömer.

Beyin Kokan AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin