çirkin kızın aşkı

İnsan müsveddeleri

Eve geldiğimde,annemle babam şok olmuştu.Bu kadar erken beklemiyorlardı beni.Gözlerimi şiş olarak görünce ise aileme:

-O kadar yol geldim olsun o kadar demiştim.Annem pek inanmamıştı ama sesini çıkarmamıştı.Geceleri doğru düzgün uyuyamıyor,gündüzleri ise salak gibiydim.Hep söylenenler sözler aklıma geliyor,Can'ın yaptıkları aklıma geldikçe kahroluyordum.Normalde hırs yapıp,zayıflamam gerekirdi.Filmlerde öyle olurdu ama ben sürekli yemek yiyordum,dayanamıyordum.Çikolata,cips ,hamburger...Çok mutsuz ve yalnızdım.Sürekli kilo alıyor,dahada büyük bir mutsuzluğa sürükleniyordum.Yemek yememi durduramıyor,tartıya çıkmaya korkuyordum.Bir keresinde annem abur cuburları saklamıştı benden.Sabah uyanır uyanmaz aklıma ilk iş olarak yemek geliyordu.Gene bir sabah kalktım ve abur cuburları dolabımda sakladığım dolabımda bulamadım.Anneme sinirli bir şekilde:

-Anne dolabımdaki yiyecekleri nereye koydun?

-Hepsini attım çöpe.

Kan beynime sıçramıştı.Sanki çıldırıyordum.Hayatımdaki en önemli şeyi kaybetmişcesine haykırarak:

-Naptın sen anne ?Nasıl çöpe atarsın onlarıı.Karnım aç ölüyorumm.

O kadar çok bağırmışım ki oturma odasında oturan kardeşimle,babam telaşlı bir şekilde geldi.

Annemse gözlerini fal taşı gibi açarak,şaşırmış bir şekilde:

-Esas yersen ölüceksin.Şu haline bir bak Nilgün.Geldiğinden beri sürekli yiyorsun,obezite oldun.Yeter artık yeme hastalanacaksın, korkuyorum.

O kadar çok sinirlenmiştim ki,etrafımda ne varsa yere atmaya başlamıştım.

-Bana yiyeceklerimi verin diyorum size açııım.

Annem ağlamaya başlamıştı:

-Nilgün lütfe yapma git gide kilo alıyorsun lütfen diye yalvarıyordu.Kadının o halini görünce içim parçalanmıştı.Ama durduramıyordum kendimi sürekli yemek yemek istiyordum.Sanki bağımlı olmuştum.Babam sinirli bir şekilde:

-Nilgün kendine gel.Sürekli yiyorsun.Yeter artık.Geldiğinden beri çok kilo aldın.Sağlığın tehlikeye girecek.Annene bize yazık değil mi? Biz seni düşünüyoruz.

-Baba çok açım elim ayağım titriyor.Lütfen.

-Uykudan daha yeni uyandın.

-Baba lütfen açım.

Babam dolap kapağını açarak:

-Al lanet olsun al.Annenle yiyeceklerini buraya sakladık.Al yee.Lanet olsun.Yemek yemekten kalp krizi geçireceksin.Allah kahretsin seni 

Bense babamın söylediklerine bir hayli içerlemiştim.Babam ilk kez benimle bu şekilde konuşuyordu ve annemi ağlatmıştım.Haklıydılar.Ama durduramıyordum kendimi. Bütün o laflara rağmen dolaptan bütün abur cuburlarımı alarak,odama doğru gittim.Bir yandan ağlıyor bir yandanda cipsleri ağzıma tıkıştırıyordum.Ne olucaktı benim bu halim.Artık yürümekte eskisindende daha çok zorlanıyordum.Sürekli yemek yemek istiyordum.Sabah uyandığımda gıdım sanki sallanıyor,nefes almakta zorluk çekiyordum.Bir insan sırf yemek yemek için uykusundan gecenin bir yarısı uyanır mıydı?Ben uyanıyor,yemek yiyor sonra tekrar yatıyordum.Sabah uyandığımda ise tekrar yemek yemek istiyordum.Dış dünyayla tamamen bağlantım kesilmiş,bütün gün evden adım atmıyordum.Tatil bitip,okul başladığı vakit ne olucaktı hiç bilmiyorum. Dahada kilo almıştım.

Sokak kapının çarpıldığını duydum.Babam kardeşimi ve annemide alıp dışarı çıkmıştı.Büyük ihtimalle,annemin morali bozulduğu için babam onu gezdirmeye çıkarmıştı.Artık bana gelir misin diye bile sormuyorlardı.Ben ise bir yandan cips,bir yandan kola ve pizzayı götürüyordum.Aklıma Can gelmişti.Gerçi hiç aklımdan çıkmıyordu ki...Bana yaptıkları,Gizem,Soner'in bana söyledikleri.

Çam yarması kaltak demişti bana.Bu halimi görse kim bilir neler derdi?Bu sefer Can'da savunmazdı.Burak ise belli etmemeye çalışsada kilomla arkamdan dalga geçerdi.Bir kaç kez mesaj atmıştı,bende başımdan savuşturmuştum.Güya mobilya almasına yardım edecektim.

Aklıma instagram geldi.Uzun zamandır hesabım donuktu.Zaten hiç fotoğrafım yoktu.Can beni engellemediyse onun hesabına bakacaktım.Telefonu elime alıp,hesabımı açtım ve Can'ın profiline girdim.Engellememiş beni.

Can'ın profilinde gördüğüm fotoğraflara bakınca içim yanmaya başlamıştı.Bütün fotoğraflarını Gizem'le doldurmuş,onu babasıyla  ve küçük kardeşiyle tanıştırmış.Benimle tek bir fotoğrafı bile yoktu.Üstüne üstlük Gizem'i ailesiyle tanıştırmış,şimdi ise beraber Bodrum'da arkadaşlarıyla  tatil yapıyorlardı. Ben ise burada sürekli yemek yiyordum.Daha ne kadar yemek yiyeceksin Nilgün?  İkisininde birbirleriyle sarmaş dolaş gülümsediği fotoğrafa baktım.Can fotoğrafın altına bir not yazmış:

Biricik aşkım,huzurum.Sen hep gülümse ve benimle kal.Seni seviyorum.

Kendimi kaybetmeye başlamıştım ve gözlerim kararıyordu.Telefonu yere çarpıp,ağlamaya başladım.Yavaşça kalkıp,daha doğrusu kalkmaya çalışarak -artık hareket etmekte zorlanıyordum-boy aynasının karşısına dikildim.Aynada beliren vücut beni mahfetti.Aynada eskisindende şişko ve çirgin bir kız duruyordu.Saçlarım stresten dökülmeye başlamış,sürekli yağlı yiyecekler yediğim için yüzüm sivilce tarlasına dönmüştü.Çıkan göbeğim,kocaman kalçalarım ve yağ tulumu gibi bedenim çirkinliğimi adeta yüzüme vuruyordu.

-Aptal Nilgün.Gurursuz Nilgün.Can haklı gerçekten gurur olsaydı sende zayıflardın.Şuna bak hala öküz gibi yiyorsun.Millet tatil yapıyor,sevdiğin adamla sen yiyorsun.Çam yarması kaltak ,fil yavrusu,şişko patates. 

Delirmiş olmalıydım.Aynada kendime hakaretler savuruyor,tokat atıyordum.Esas deliliğim bu değildi ama.Sanki robot olmuşcasına,aklımı kaybetmişcesine evdeki ecza dolabına yürüdüm.Gözüme çarpan ilk  hap kutusunu alarak,bütün hapları avucuma doldurdum.Haplar bana ben haplara bakıyordum.

-Biricik aşkım, huzurum haaa öyle mi Can.Arkamdan çok dalga geçtin demi Can bir iddia uğruna çıkmasaydık,arkadaş olurduk demi Can.Sırf sana aşık olduğumu anladığın için en yakın arkadaşımı dansa kaldıran Burak. Yer mi sallanıyor? Çam yarması kaltak diyen Soner.Bana çelme takıp düşüren ve sevdiğim iki adamı elimden alan Gizem .Ve yaşadığım müddetçe beni sürekli ezen,küçük düşüren dalga gecen diğer insan kılığına girmiş canavarlar hepinizin Allah belasını versin.Hepinize lanet olsun.Anne ,baba,canım kardeşim affedin beni.Sizleri çok seviyorum.Ama bu insan müsveddeleri yaşamama izin vermedi.

Avucumun içindeki bütün hapları bir anda yutmuştum.