çirkin kızın aşkı

Feminizm

Okul açılalı iki aydan fazla olmuştu ve ben hızla kilo vermeye devam ediyordum.Okul açıldığından bu yana 12 kilo daha vermiştim.Tam 70 kilo olmuştum ancak kilo vermem durmuştu.Bu sefer kararlıydım,elli beş kiloya düşücek ve istediğim vücuda kavuşacaktım.Kilo vermem durduğu için tekrar diyetisyen yolunu tuttum.Yeni bir diyet programı hazırlamış ve ben bol bolsu içmeye,spora devam ediyordum.Vücudumda kilo vermeye bağlı sarkmalar olmaması için sık sık spor yapıyordum ve bu da vücudumu inanılmaz sıkılaştrmıştı.Sivilcelerim sürdüğüm kremlere bağlı kaybolmuştu.Kendimi inanılmaz iyi hissediyor,aynaya baktığımda kendimi sevmeye başlamıştım.Kilo verdğimi etrafımdaki herkes fark ediyordu.Özellikle de  Can.Sınıfa girdiğimde bana baktığını fark ediyor ama onu umursamıyor gibi yapıyordum.Tabi sinirden çatladığının farkındaydım.Ama daha vermem gereken on beş kilo daha vardı.Burağı ise uzun zamandır görmemiştim.Ne mesaj atıyor,ne de arıyordu.İnstagramdan sadece yurt dışına gittiğini görmüştüm.Zehra abladan ise çok şey öğreniyordum.Bana tecrübesiyle sürekli yol gösteriyor,kendime olan güvenmemi sağlıyordum.Bir kaç kadınla daha tanışmıştım.Bunlar tecavüze uğramış,şiddet gören kadınlardı ancak hiçbiride yaşamaktan vazgeçmemiş,hayata sımsıkı tutunan güçlü kadınlardı.Onların bu güçlü halleri bende inanılmaz bir hayranlık ve imrenme uyandırmıştı.Onlar hayatta ne olursa olsun hayatlarından vazgeçmemişler,hedeflerine ulaşmak için her türlü zorluğu atlatmış kadınlardı. Ben ise ufacık bir şeyde  intihar eden bir insan olarak,kendimden utanmıştım.İnsanlar hedeflerine ulaşmak için ne zorlu yollardan geçiyorlar,ben ise hedefime ulaşmayı denemeden intihar ediyorum.Demekki deneyince oluyormuş.Kilo vermiştim sonunda.Hayatımda hiç 70 kiloya düşmemiştim.Üstüne üstlük sadece dört buçuk ay sabretmem yetmişti.Tam 22 kilo vermiş,kendimi inanılmaz sağlıklı ve güzel hissediyordum.Dört buçuk ay sabretseydim şimdiye kadar bütün bu yaşananlar yaşanmayacak,çoktan zayıflayacaktım.Neyse hayırlısı buymuş.En azından başardım bir şekilde ancak kilo vermem durmuştu.Bu benim sinirimi bozuyor olsada asla vazgeçmeyecektim.

O KİLOLAR VERİLECEK NİLGÜN!!

Bu kadınları nereden tanıdığıma gelince,okulda feminizm topluluğu diye bir grup var.Feminizm başta ilgimi çekmesede sonradan inanılmaz derecede dikkatimi çekmeye başlamıştı.Başta herkes Can'dan ayrılınca erkek düşmanı oldu demişlerdi ancak Feminizm bilinenin aksine erkek düşmanlığı değil.Kadın erkek eşitliğini savunan bir düşünce akımı sadece.Hep büyüklerimiz der ya erkek kısmı yapar,erkek sonuçta,kız kısmısı kırar dizini evde oturur.

Neden erkek yapar?Neden biz evde otururuz? Neden biz erkeğe itat etmek zorundayız?

Kafamda deli sorular oluşmaya başlamıştı.Sonuçta hepimizi Allah yaratmıştı,her iki cinste topraktan gelmişti.Allah'a itat etmek varken niye erkeğe itat edelim.Erkekde kadında belki yaratılışları gereği eşit olmayabilir ama ikisede birbirini tamamlayan iki cins.Ne kadın ne de erkek birbirleri olmadan yapamazlardı ve her iki cinsinde kendine has farklı özellikleri vardı.Sırf erkekler biraz daha güçlü,yapılı diye bize neden zorbalık yapıyorlardı? Peygamberimiz kadınları erkeklere emanet etmişti ancak erkekler emanete sahip çıkamadı.Ya aldattı,ya dayak attı ya da psikolojik olarak yıprattı.Hiçbir düşünce topluluğu hiçbir şey yokken  ortaya çıkmaz mutlaka aksayan,bozuk bir yön olduğu için,insanlar kitleler halinde o düşünceyi benimser.Kadınlar çok fazla ezildiği içinde feminizm ortaya çıkmıştır.Feminizm sadece kadınlar için değil,erkekler içinde vardır.Toplumumuzun erkeğe yüklediği bazı dayatmalarını red eder.Erkek dediğin ağlamaz,erkek dediğin yapar gibi söylemleri red eder.Sonuçta erkeklerde insan ve bizde.

Hava kararmak üzereydi.Yağmur damlacıkları yüzüme düşmeye başlamıştı,birazdan şiddetleneceği kesindi.Otobüs durağında bekliyor,bileğimdeki bilekliğe bakıyordum.Bilekliği toplulukta tanıştığım bir arkadaşım hediye etmişti.Kendisi iyi bir psikologtu ara sıra derdimi anlatır,fikirlerimi paylaşırdım.Ancak onun hayat hikayesini dinleyince,içim kan ağalmıştı.Yetimhanede büyümüş,evlatlık verildiği aile tarafından işkence ve tecavüze uğramış.Sekiz yaşına geldiğinde devlet durumu fark edip,aileyi hapse atıp,onu başka bir koruyucu aileye vermişPolisler onu bulduğunda karanlık bir dolapta her yeri morarmış,açlıktan ölmek üzereymiş..Psikolojisi o kadar bozulmuş ki çocukken insanlardan korkup dolaba saklanırmış,tırnaklarını yer,geceler uyuyamazmış.Ama asla vazgeçmemiş.