1. BÖLÜM

91 20 28
                                    

Multimedia = Elis ;)

Elis'den...

"O testlerin hepsi bugün bitecek! Duydun mu Elis?! Yoksa lunaparka gitmeyi unut!" Diyerek odamdan çıktı annem.

Ayh delireceğim abi insan yazın da test çözer mi? Ama konu bensem mecbur çözerim. Neden Allah'ım neden?

Arkadaşlarım güzelce gezerken ben burada test çözüyorum! Nerede adalet? Ha birde emir cümleleriyle konuşması yok mu deliriyorum.

Ama benim güzel anam da haklı. Kışın millet ders çalışırken ben bolca gezersem yazında böyle bok olur. Net. Ah benim güzel anam ya.

Siz şimdi bu ne mal kız diyorsunuzdur. 1 dakika önce sayıp söverken şimdi övüyor. Ama yanlış anlamayın zaten beni böyle tanıyın. Mal ve dengesiz. Evet beni ben yapan bunlar. Ben kim miyim?

Ben Elis Vural. 'Dengesizler kraliçesi' derler bana okulda. Topuklu ayakkabıdan nefret eden ama her fırsatta giyen, yağmurlu havalarda 'güneş gözlüğü' takan, sayısaldan zerre anlamayan ama oraya giden,  yükseklik korkusu olduğu halde dönme dolaba binen...

İşte bu benim Elis Vural. Genel bilgilere gelecek olursak 17 yaşındayım. Annem ev hanımı iken babam da özel bir şirkette CEO. Halk dilinde 'Genel Müdür'. Ama bence CEO demesi daha havalı smskskksks

Benden çok konuştuk artık benim mükemmel(!) kimya testlerini çözmem lazım.

Tam testin birinci sorusunu okuyacağım camıma gelen taşla kitabı kapatıp sevinç nidaları atmaya başladım.

"Unicornler aşkına, dünya benim test çözmemi istemiyor" deyip cama doğru gitmeye başladım.

Cama geldiğimde karşı evden odama şeker atan küçük kızla şok geçirdim. Çünkü karşıda ki evde Neriman teyze ve kocası Ali amca dışında kimse oturmuyordu.

Gerizekalı misafir gelmiş olabilir ha bahsetmeyi unuttum bu da benim bir üst modelim içimdeki Elis. Benden mal olmasın ama hakikatten zeki.

Evet farkındayım cümle çok saçma oldu ama mantığı bırakın kardeşim. Çünküm bende mantık aramaya başlarsanız dünyanın sonuna kadar gidebilirsiniz. Kısacası bende mantık yok.

Kendimle çelişmeyi bırakıp çocuğa döndüm. Aslında çok tatlı bir şeydi. Mavi gözlü, sarı saçlı. Saçlarını iki kulak yapmış.

Aslında o saçı hepimiz biliriz. Bizim mükemmel annelerimiz 1. sınıftan 3. sınıfa kadar kesinlikle yapmıştır. Yani en azından benimki öyle yaptı.

Karşı daireden Neriman teyzenin sesini duyunca daha bir dikkatli bakmaya başladım.

"Asya! Ne yapıyorsun orda"

"Canım sıkıydı anneanne. Ablaya şeker atıyoydum" 

"Ah kusura bakma Elisciğim. Bu benim torunum Asya"

"Merhaba canım" diyerek Asya ya gülümsedim.

Aslında çocukları hiç sevemem ama bu kızı seveceğim tutmuştu.

"Artık bu tür şeyler yaşarsın Elis kusura bakma. Asya ve abisi Aren buraya geldi 1 seneliğine" deyince aslında çok sevindim.

Allah bilir bu tatlı çocuğun abisi nasıl bir varlıktı.

Kesikle sarışındır. Ayh düşüncesi bile harika. Ben bayılırım sarışınlara.

"Öyle mi? Senin için sevindim Neriman teyze. Evde sıkılıyorum diyordun en azından uğraşacak bir şeyler bulmuş oldun"

Dönme Dolap Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin