ANTİK ZAMANLARDAN KALAN

Sessiz bir yolculuk.

Achi"nin böyle birşey söylemesi azda olsa umutlandırmıştı.
Achi: Sizi oraya kadar götürüm ama sonrasına karısamam. Bir anlaşmamız var. Eğer size yardım ettigimi duyarsa..... Neyse boşverin. Beni takip edin!

Ilerlemeye devam ettik. Hic durmuyorduk. Bazen küçük kamplar kurup dinleniyorduk hepsi o. Günler geçtikçe biz her ne kadar yorgun düşsekte Achi sapasağlam duruyordu. Bizi yuksek bir yere getirdi.

Burada durmamızı ve konuşmamızı söyledi. Elini taşların üzerinde gezdirdi ve ritmik şekilde vurmaya başladı. Ufak bir sessizlikten sonra kayalar yerinden oynamaya başladı. Içinden insanlardan biraz daha kısa olan yaratıklar belirdi.

Zırhlı ve asil görünümlüydüler. Gözlerine bakınca tecrübelerini anlayabilirsiniz. Gözler yalan söylemez. İnsanlar bi ırka cüce diyorlar ama bana göre bundan fazlasıda var. Biraz ilerledikten sonra Achi bize durmamızı söyledi. Etraf karanlık ve nemliydi. Bir yerden hava geliyordu. Demekki ilerlerde bir çıkış vardı. Achi bize işaret verdikten sonra ilerlemeye devam ettik.

Cıkışı görebiliyordum. Oraya ulaştıgımızda devasa bir yerde olduğumuz aşikardı. Duvarlar pürüssüzdü. Aşşağı ve yukarı dogru başka cücelerde yasıyordu. Biz yürürken bizi izliyorlardı. Belkide hayatlarında benim ırkımı veya bir insan görmemişlerdi. Heryerde tünel vardı. Burada kaybolmamak için burada yaşamak lazımdı herhalde.

Birkaç tünel geçtikten sonra büyük bir yere daha çıktık. Achi'nin söylediğine göre kralın yeriymiş. Heryer kusursuzdu. Altın ve gümüş mükemmel bir sanatla buluşmuştu adeta. Kral bizi masaya davet etti. Anlaşılan birda Achi'yi tanımyan yoktu. Achi yaşanan şeyleri anlattı ve bizde bildiklerimizi. Achi'ye dönüp
"Sana borcumuz var dostum. Ne yapsakda bu ödenemeyecek kadar iyi bir iyilik. Tabiki yarıdım ederiz ama...
Artık büyülü şeyleri dövemiyoruz"
Achi: Orasını dert etme bana istediklerini getir yeter.
Kral cüce emir verdi ve sofra yiyecekle donatıldı. Yemekleri yedikten sonra bize odalarımızı gösterdiler ve dinlenmeye geçtik.