Troublemaker

Κεφάλαιο 31ο:"Περίεργα Βλέμματα"

Sky

Τα μάτια μου άνοιξαν αργα και ένιωσα να τυφλωνομαι από τα δυνατά φώτα.Καταπια και συνειδητοποίησα ποσό ξηρός ήταν ο λαιμός μου.

Όμως χρειάστηκα μερικά δευτερόλεπτα να συνειδητοποίησω που βρισκόμουν.

Ήμουν ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι και κλεισμένη σε τέσσερις λευκούς τοίχους.Στον έναν τοίχο υπήρχε ένα μεγάλο παράθυρο από όπου έβλεπα έξω το κέντρο της πόλης.

Κοίταξα το χέρι μου που ήταν δεμένο με έναν γύψο και κρεμόταν από έναν μπλε φάκελο.Φορουσα μια λευκή ρόμπα,ιδιαίτερα άβολη.Προσπαθησα να κουνηθώ αλλά πονούσα αρκετά,για αυτό έμεινα στην θέση μου.

Ήμουν στο νοσοκομείο.Τελεια,απλά τέλεια.Λες και τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν χειρότερα.

Το θέμα είναι,πως κατέληξα εδώ.Ναι θυμάμαι πως τράκαρα,αλλά ποιος με έφερε εδώ;

"Καλημέρα δεσποινίς Jones.",μου είπε μια ευγενική νοσοκόμα μόλις μπήκε στο δωμάτιο.

"Καλημέρα.",μουρμούρισα και ένιωθα τον λαιμο μου να ξεραίνεται ακόμη περισσότερο.

Εκείνη μάλλον το κατάλαβε,καθώς έσπευσε να μου φέρει ένα ποτήρι με νερό που κρατούσε και με βοήθησε να το πιω.

"Είσαι πολύ τυχερή.Πραγματικα πρέπει να είχες φύλακα άγγελο κοντά σου,καθώς έσπασες απλώς το χέρι σου μετά από την σύγκρουση με το φορτηγάκι.",μου είπε με ένα ανήσυχο βλέμμα.

"Ο άλλος οδηγός είναι εντάξει;",ρώτησα ανήσυχα και εκείνη έγνεψε καταφατικά.

"Ναι ναι απλώς χτύπησε λίγο το κεφάλι του.Τιποτα σοβαρό.",με καθησύχασε και ένιωσα αμέσως να ηρεμώ.

Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ο Logan με ένα ανήσυχο βλέμμα.

Λίγα λόγια για τον Logan.Ηταν εκείνος που με υιοθέτησε μόλις οι κοινωνικοί λειτουργοί αποφάσισαν να με κλείσουν σε ένα ορφανοτροφείο,καθώς οι συνθήκες διαβίωσης στο σπίτι μου δεν ήταν κατάλληλες.
Του χρωστούσα κυριολεκτικά την ζωή μου.

Ο Logan ήταν περίπου σαράντα χρόνων και δούλευε είκοσι χρόνια στο αστυνομικό τμήμα του Manchester.

"Πίστεψε με δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να με ενημερώνουν πως έγινε τροχαίο και να βρίσκω εσένα λυποθημη στον δρόμο.",μου είπε και με πλησίασε.

"Συγγνώμη Logan.",είπα και χαμήλωσα το βλέμμα μου.

Εκείνος ήρθε κοντά μου μόλις η νοσοκόμα βγήκε από το δωμάτιο και έκατσε στην καρέκλα δίπλα από το κρεβάτι.