√•©?®!?~One Shots~?!©?®•√

❌🚫ТАМГАЛАГЧ🚫❌ (Лэе)

Ах: Тэр ирж байна.
Би: Хэн?
Ах: Якуза нарын толгойлогч ирж байна.
Би: Ахаа одоо яах вэ?
Ах: Битгий ай миний дүү нуугдаад л байж бай. Ах нь дүүгээ гэмтээлгэхгүй ээ за
Би: За ахаа *уйлах*
Ах: Доошоогоо сайн нуугдаарай баригдаж болохгүй шүү.
Би: За

- Якуза нарын толгойлогч гэж нэг хүн орж ирэх шиг боллоо. Түүнтэй бас хэд хэдэн хүмүүс орж ирлээ. Би зөвхөн тэдний хөлийг харж бас яриаг нь хагас дутуу ойлгож байлаа. Ах бид хоёр японд ирээд удалгүй ядууран нэг хүнээс мөнгө зээллээ гэсэн чинь тэр нь Якуза байсан юм. Тэгээд өрөө төлж чадахгүй болохоор биднээс өрөө нэхэх гэж ирсэн юм. Япон хэл сайн мэдэхгүй ч гэсэн ахынхаа ачаар ажилд ороод болж л байсан юм. Тэд нар яагаад байнаа? Ахыг маань зодоод байна штээ. Ахыг минь нүүр нүдгүй болтол нь зодож байлаа. Тэр газар унасан ч гэсэн над руу харан уйлж, өвдөж байсан ч гэсэн инээмсэглэж байсан юм. Би гарах гэтэл ах минь аяархан "Болохгүй ээ битгий" гэж хэлж байсан юм. Ахынхаа үгэнд орон нуугдаж байсан чинь гэнэт намайг халхалж байсан ширээг өшиглөн холдууллаа. Миний зүрх хүчтэй цохилон айх, цочирдох хоёр зэрэгцэж байлаа.

Би: А-ахаа 0.о
Ах: Буруугүй шүү миний дүүд ямар ч буруу байхгүй
?- Чиний дүү юмуу? Их хөөрхөн юмаа гэж хэлэн нэг царай муутай хөгшин өвөө надруу ойртлоо. Гэтэл хажуу талд нь зогсож байсан нэг залуу туслах нь тэр өвгөний чихэнд нэг зүйл шивнэлээ. Тэд маш чухал зүйлийн талаар ярилцаж байгаа бололтой....ярилцаж дууссаныхаа дараа нөгөө өвгөн чинь....?!?!?

Өвгөн: Чамд нэг санал тавья.
Би: Я-ямар?
Өвгөн: Чи ахыгаа амьд үлдээхийг хүсч байгаа биздээ?
Би: Т-Тиймээ
Өвгөн: Чи бид нартай хамт яв! Харин ахыг чинь бид амьд үлдээхээс гадна солонгос руу буцаая.
Би: Юу? Үгүй ээ би ахаасаа холдмооргүй байна.
Ах: Зүгээр л намайг алчих
Би: Бид хоёр мөнгийг чинь төлнө шдээ! Биднийг амьд үлдээчих лдээ гуйж байна! Би ахаасаа холдмооргүй байна. *уйлах*
Ах: Жихёнаааааа

- Миний бие яагаад сонин болоод байнаа. Миний хүзүү өвдөөд байна. Гараараа хүзүүгээ барьтал миний хүзүүнд нэг тариа зоолтоостой байлаа. Би тэр зүүг сугалан автал нүд минь анилдан өөрийн эрхгүй нойр минь хүрч байлаа.

Өвгөн: Сайхан амраарай Жихёнаа! Бид ахыг чинь сайн халамжлах болноо.
Ах: Болохгүй шүү Жихёнаа унтаж л болохгүй шүү! Битгий унтаарай!!!
Би: А-ахаа уучилаарай! гэж хэлэн би ухаан мэдрэлээ алдан хажуу тийш уналаа. Бага багаар нүд минь анилдан ахынхаа уйлж буй царайг бүдэг бадаг харсаар байлаа.