15

19 3 0
                                    

De reis naar het kasteel leek veel korter dan weg komen. Misschien komt dat omdat we eerst nog langs mijn huis zijn gegaan en daarna naar Michaels oma.

Met grote ogen kijk ik naar het kasteel. Het blijft me verbazen dat het kasteel zo groot is. Michael laat mijn hand los, stel je voor dat Luke het ziet. Dat zou het hele plan juist verpesten.

Ik loop naar een van de poortwachters.
'Wat kom je hier doen?' Vraagt hij nors.
'Ik wil graag met uw leider praten, hij verwacht me niet, maar zal wel blij zijn met te zien,' verzeker ik de poortwachter vriendelijk.
'En jou naam is?' Vraagt hij. Michael komt naast me staan en pakt het stokje over.
'Ik moest haar naar Luke Hemmings brengen, in opdracht natuurlijk,' zegt Michael.
'Nou oké dan, loop maar door,' zegt de poortwachter. Nou, is die is dus niet zo goed op de hoogte van wat er speelt.
Ik glimlach nog naar hem en loop dan met Michael door.
'Simon wordt nooit ingelicht, wat eigenlijk wel zou moeten,' beantwoordt Michael mijn verbaasde gezicht. Ik knik en inmiddels staan we al in de grote hal in het kasteel.

Het ruikt er een beetje muf en de bordeaux rode muren geven een donker effect. De grote kroonluchters schijnen gedimd door de grote ruimte. Een groot schilderij van Luke probeert de wand te sieren. Ik loop over het donkere tapijt heen en wil een deur openen.
'We moeten deze kant op,' zegt Michael. 'Die deur wil je niet binnengaan.' Hij pakt lichtjes mijn hand en trekt me de juiste kant op.

Bij Lukes kamer laat hij pas mijn hand los en klopt op de deur. Er klinkt wat gemompel en Michael opent de deur. Ik stap naar binnen en blijf midden in de kamer stil staan, ik weet niet wat Luke gaat doen of hoe hij gaat reageren dus houd ik liever afstand. Michael blijft bij de deur staan om zich zo afzijdig mogelijk te houden.

'Wat kom jíj hier doen?' Luke kijkt me emotieloos aan.
'Ik heb me bedacht,' zeg ik zacht. Luke kijkt me niet begrijpend aan. 'Ik wil wel met je trouwen,' verduidelijk ik. Het is een moment stil, dan hoor ik een kuch waardoor ik weer opkijk.
'Oke, als je dan even aan mijn bureau wilt gaan zitten, bespreken we het even,' zegt Luke zakelijk. Wat? Niet eens iets van: "Oh wat leuk" ofzo, maar gewoon zakelijk. Natuurlijk, wat had ik dan verwacht? Dat Luke me om mijn hals zou vliegen?
Ik kijk Michael ongeloofwaardig aan. Hij haalt enkel zijn schouders op. Daarna ga ik aan het bureau van Luke zitten. Ik kijk eens de kamer rond.

Net als alle andere ruimtes in dit kasteel is deze kamer ook bordeaux rood met zwart en hier en daar wat goud. Een groot bureau waar ik aan zit is het hoogte punt in deze kamer die van donker steigerhout is gemaakt. Donkere gordijnen hangen voor de ramen. Misschien als alleen de lange gordijnen wordt vervangen voor lichte witte, zou deze ruimte al een heel andergezicht zijn. Daarna vestiging mijn aandacht weer op Luke, die me afwachtend aan kijkt.

Omg ik ben eergisteren naar hittegolf awards geweest van de Hitkrant en Girlz en het was super leuk! Ik sta zelfs op de foto met Rein en Zomaer echt super gaaf! 

Sound Of Silence Ft Michael CliffordWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu