Sound Of Silence Ft Michael Clifford

24

Michael was weg voordat Ashton kwam.

We zijn ongeveer een halve maand verder en er is veel gebeurd, kan ik zeggen.
Luke zie ik steeds vaker en ik denk dat hij echte gevoelens voor mij heeft. Opzich, hij is aardiger dan ik dacht, maar om meer te voelen? Nee, hij is Michael niet. Ashton is achter dat ene nachtje met Michael gekomen, maar zweerde dat hij niks zou zeggen.

Volgende week is de bruiloft, dus iedereen is druk in de weer. Jurk dit, taart dat. Ik wordt er niet goed van. Maar alles moet perfect zijn.
Luke heeft trouwens een paar regels verandert. Ik mag Michael weer zien. Luke denkt namelijk dat ik hem ook leuk vind. Heeft die paar jaar acteer lessen toch nog nut. Maar zou het alleen acteren zijn of zal ik ook echt iets voor Luke gaan voelen? Ik bedoel hij is wel een stuk aardiger dan verwacht...
Misschien hoef ik niet eens meer mijn plan uit te voeren. Misschien als ik het Luke vraag, dat hij dan wat regels wilt aanpassen. Heel misschien.

'Sta nou eens stil. Die jurk moet wel passen he,' zegt mam. Ik zucht en ga anders staan. Ik wordt hier niet goed van. Alles zou perfect moeten zijn als Luke zou gaan trouwen want het zou op tv komen. Dat snap ik ook wel, maar mensen spelen hier echt met mijn geduld. Ze testen tot hoever ze kunnen gaan.

Na een tijdje is de jurk klaar en kan ik wat voor mezelf gaan doen. Ik loop naar de woonkamer, waar ik Michael aantref.
'Hey,' begroet ik hem en ga naast hem op de bank zitten.
'Hey,' begroet hij me terug. 'Ik heb je laatste briefje nog niet gelezen,' bekent hij. Dat is waar ook. Omdat ik Michael niet mocht zien, stuurden we elkaar briefjes in geheimschrift. En nu we elkaar wel mogen spreken, zijn we er eigenlijk niet mee opgehouden.
'Het geeft niet,' zeg ik. Er stond in hoe ik dat op de bruiloft wil gaan doen en wat ik heb ondekt toen ik per ongeluk een verkeerd boek pakte in de bibliotheek in het kasteel. 'Het was niet iets belangrijks,' zeg ik weer en sla mijn ogen neer.
'Ik kan hem nou wel even lezen?' Stelt Michael voor. 
'Is goed,' antwoord ik op hem en leg mijn hoofd op zijn schouder. Ik ben ook zo moe. Iedereen wilt ook wel weer wat van me.

'Verdomme Kelly, het is niks belangrijks?! Het is een fucking brandstichting. Dé brandstichting die mijn ouders vermoord heeft!' Roept Michael uit als hij het laatste woord heeft ontcijfert.
'Ssst, niet zo hard,' sis ik.
'Is dit echt zo? Weet je het zeker?' Vraagt hij aanzienlijk zachter.
'Jup.'
'Lukes vader heeft die brand gesticht. Waarom wist ik het niet? Ik ben zo dom! Die familie is puur slecht. Iemand moet iets doen!' Zegt hij panisch en waarschijnlijk zonder dat hij het weet stromen er tranen over zijn wangen. Ik sla mijn armen om hem heen en vertel dat het goed komt.

Ik weet nu en elk geval wel iets zeker: Michael zal gevoed worden met haat naar de vader van Luke toe en ik vind het niet meer dan terecht.

-----------

Hey, lezertjes.
Wow, het is echt al een eeuwigheid dat ik weer eens iets hebt geplaatst.
Dat heeft een aantal redenen.
1. Ik zit in het examenjaar en wil het graag in één keer halen.
2. Ik heb nu een paar maanden een vriendje.
3. In de vakantie was ik vrij lang op vakantie.

Ik ben nu net terug uit berlijn waar onze examenreis heen ging en ik ben echt doodop.
Nouja, hier is in elk geval een nieuw deel.
Hope you like it
Comment vote
Love you all
Xx dagmar