WEDDING DAY

89 2 0
                                    

Na pakahirap, hindi madali at gusto mo nang lumayo, ganyan siguro ang mararamdaman mo kapag ikakasal ka sa taong never mo pang nakita at never mo nakilala, yung tipong bahala na si Batman dahil ipinauubaya mo na dahil no choice kana sa magiging mangyayare. Yung walang kang free to speech para sabihin na parang awa na at tigilan na ang lahat ng to. Yung gusto mong magpakalunod dahil mababaliw kana, yung gusto mong maglaslas maibsan lang ang sakit na nararamdaman mo, yung kusa nalang tutulo ang luha mo dahil wala na talaga :( lalo na't maiisip mong hindi ka ikakasal sa taong gusto mo at taong pinakamamahal mo. At ganyan na ganyan ang nararamdaman niya ngayon

Priceless Reaction

Sa apat ng sulok ng kwarto na kung saan wala kang ibang maririnig kundi ang pag-hikbi ng babaeng nakasuot ng puting pangkasal. Nakatanaw sa labas at halatang malayo ang iniisip. Halata din ang tensyon base sa kaniyang muka.

"Are you ready?" basag katahimikan ng pagpasok ng lalaking nakatuxedo. Wala siyang naisagot kundi ang pagtungo, nilapitan siya nito at hinagod ang likod. Kasabay nun ang paghikbi niya ulit.

"Huwag mong ituring ang araw na to na napakasama para sayo. Just go with the flow enjoy this day and i will assure you na hindi mo pagsisisihan ang araw ng kasal mo. I promise you" ganun na lamang ang salitang natanggap niya sa kaniyang ama bago siya nito akayin palabas ng silid. Nilisan nila parehos ang hotel kung saan nag stay sila ng isang araw. Nais kasi ng kaniyang ama na St.John sila ikasal. Kung saan nalalapit ang hotel na kanilang tinuluyan pansamantala.

Mga mata at isyoso ng mga tao dahil sa paglabas ng babaeng nakaputi na pumukaw sa atensyon ng lahat bago nila matunton ang sasakyan na maghahatid sa bride car. Nauna na din sa bridal ang kaniyang ina na mukang kanina pa naghihintay sa kanila. At kasabay nun ang kaniyang ama na mismo magmamaneho sa kaniya.

"Okay ka lang?" Tanong nito sa anak sabay halik sa noo.

Nang makarating na sila sa simbahan ay napapikit ng marahan si Bea. Hinawakan siyang muli ng kaniyang ina upang palakasin ang loob.

"Ito na talaga yung oras na hindi na ako makakatangi, ito na talaga at wala na akong makakagawa kundi i-surrender, kung pwede lang sana lumindol oh gumuho para makakaligtas pa ako sa araw na to. As i wish" bulong nito sabay buntong hininga habang pinagmamasdan ang labas ng simbahan. Hindi din niya maiwasan ang magpalinga-linga dahil umaasa siyang dadating su Jhake upang iligtas siya sa oras na to.

nagsimula na ang misa at hindi niya man lang napansin na ang Bestfriend niya ang unang papasok dahil ito ang Maid of honor kasabay nun si Nikko na nag disguise pa para hindi siya mapuna ni Bea. Ngunit parang windang at wala sa sarili ang ikakasal, nakatuon lang ito sa lapag at sa Vail na hawak hawak niya habang nagsisimula nanaman pumatak ang mga luha niya.

At ito na ang pinakahihintay ng lahat ang pasok ng Bride.

Bumakas ang pinto at niluwa ang magandang babaeng nakasuot ng puting pangkasal habang sinisinagan ng araw. Nakatungo ito at nakatuon lang sa paglalakad. Lutang at tila wala sa sarili. Maya maya pa sinalubong na siya ng kaniyang ina at ama. Sinalubong siya na may ngiti at masyang muka. Kasunod non ay ang kaniyang kapatid na lalaki at ang kaniyang bestfriend na kinagulat niya. Nilingon pa niya ito at ngumiti sa kaniya at nag two thumbs up pa na meyo nagpakunot ng noo niya at nagtaka sa nangyayare, sinipat din niya ang banda sa unahan pero wala siyang nakikitang lalaki na naghihintay sa kaniya doon.

Habang wala pa sila sa kalahati ng lakad ay biglang nagiba ang kanta. Kasunod nun ang paglabas ng mga magulang ni Jhake na mas lalo niyang kinagulat, napahinto siya at naiyak na. nilingon ang mga magulang at nagsalita pa ito na "ANONG NANGAYARE?"

Iginala pa niya ang mga mata niya at nakita niya sa bandang kaliwa sina Lei at ang wife nito. At sa likuran pa nito sina Bella at Vhora na nag wave pa sa kaniya.

Do i Still Believe In Love #PHTimesAwards2019Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon