KAYIPLAR

TANITIM

Şunları söyleyerek başlayayım 2019 dan beri yazımda duran bir kitap bu yazmaya vakit bulamadığım ama tekrardan 5 yıl sonra devam ettiğim bir kitap olacak tanıtımı ve ilk bölümü düzenleyip tekrardan yayınlamaya başladığım bir kitap hatalarım olacak belki bağdaşmayan anlar da olacak ama kalp kırılmadan uyarılırsa sevinirim. Şimdiden teşekkürler.
Başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz 🤎

4 YIL ÖNCE

Yanyanaydık, yan yana oturmuş saçma sapan şeylerden bahsediyorduk, hayat bize bu şansı vermişti. Bir kere de olsa şans benimleydi.
-Bu gece senin miladın olacak. Bu gece tenin benim miladım olacak güzelim.
İşte bu adam beni ben yapan adamdı. Sözlerinden tam ne demek istediğini anlamasam da on yedi yaşında bir kız olarak yapacağımız şeyin ne olacağını anlamıştım. Ben Afra Korkmaz'dım. Gecenin kızıydım. Gece! Benim sevgilimdi artık hayal dünyasında yaşayan o kızı onunla silmiştim gece ile birlikte kendi benliğimi bulmuştum. Ama gidişat hiç iyi değildi onda bir şeyler vardı. Hissediyordum.
-Anne gece dışarıya çıkacağım arkadaşımda kalacağım, hani sana hep bahsettiğim destina diye bir arkadaşım vardı ya işte onlarda kalacağım.
-Olmaz Afra izin vermiyorum.
- Ben senin dediklerini yapıyorum ama her şeye susuyorum sıkıldığımın farkına var artık birazda beni düşünür müsün ? Yazık günah değil mi bana da yıllarca yaptığınız onca şey, tüm günahlarınızı üzerime yıkmanız, acınızı bana yüklemeniz bir kere de bırakın ben kendim yaşayayım anne.
-Be- Ben git sorun değil babana ben söylerim

Bi anda içimde tuttuklarımı söylemek beni çok etkilemişti ama kadın benim hayatımı bitiriyordu. Nereye kadar böyle giderdi bilmiyorum ama bi yerde dur diyeceğimi biliyordum. Afra Korkmaz, bendim aynada durmuş kendime bakıyordum benliğim çırılçıplak karşımda duruyordu bu ben miydim? Kollarıma baktım bacaklarıma  yara izlerime sanki hiç  acı çekmiyormuş gibi bu acıları vücuduma kazıdığım izlere dokundum hissettim acım dün gibi hala burdaydı. Siyah bir kot ve siyah tişörtle hazırdım ben buydum işte gece de kaybolan Gece'nin karanlık kızı.
Gece, sadece bir isim miydi? Benim hayatıma bir anda giren bir insandı adı geçince nefesimi titreten gece. Bana ne yapmıştı bilmiyorum belki de ben fazla büyütüyorum emin değilim aşk mı sevgi mi yada bu sevgisizliğin içinde bana şefkatle yaklaştığı için mi onu sevmiştim? Bana acımadan baktığı gözleri, dokunmaya kıyamadığı izlerimi öpüşü şefkatı bazen abim bazen babam bazen annem oluşu.. Ah gece'm benim ebediyen tutsak olacağım adam. Saat geçiyordu ben hala odamda durup hayatımı sorguluyordum hazırdım neden hazırım diye mesaj atmıyordum ben bunları düşünürken gelen mesaj sesiyle telefonuma baktım Gece'dendi,
- Güzelim nereden alayım evin önü mü yoksa arka sokaktan mı ?
- Arka sokağa geçerim şimdi oradan al beni olur mu?
- 2dakikaya ordayım güzelim hava esiyor hırka al yanına 
Cevap vermedim sadece dediğini yaptım fazla heyecanlıyım ilk kez görüşmüyorduk ama ilk kez bu kadar hissediyordum onun benim olduğunu. Odamdan çıkıp etrafa baktım annem balkonda sigara içiyordu güzel dedim beni sorgulamayacak
Evden çıkarken anneme el sallayıp çıktım sokaktan ayrılıp arka sokağa geçtim oradaydı beni bekliyordu karanlığın içinde kaybolmuştu siyaha olan bu tutkun neydi be Gece'm. Arabaya yaklaştıkça gülümsemem çoğaldı kapıyı açıp içeri girince her yer onun kokusuyla doluydu içime derin bir nefes çekip konuşmaya başladım.
-Gece'm seni çok özledim ben
Bunu duyar duymaz bana sarıldı neden gözleri dolmuştu ?
-Bende seni çok özledim güzelim gözümde tütüyordun iki gözümün çiçeği.Güzelim nereye gidelim eve mi yoksa gezelim mi ?
-Eve gidelim. Hem daha rahat oluruz Gece.

BIR KAÇ SAAT SONRA
GECE DUMAN

Ben ne yapmıştım. Benim için yanan bir kızın kendini ateşe atan bir kızın hayatıyla oynuyordum. Afra! Bana aşık olduğunu biliyordum bunun farkındaydım ama ben sevip sevmediğimden bile emin değildim  bunu ona söyleyemezdim çünkü o her erkeğin isteyeceği bir kızdı. Bencildim. Bırakamazdım. Ama iddiayı ben kazanmıştım bırakmak zorundaydım. İddia hayatımı siken olay neden böyle bir iddiaya girdim ki aklımı sğkeyim ben. Nasıl yapacaktım benim için kendini kaybeden kızı nasıl bırakacaktım. Ben onun hayatını çalmıştım ah aptal kafam ah neden böyle bir iddiaya girdim ki lanet olsun. Sigaramı yakıp ona bakmaya devam ettim bebek gibi uyuyordu yanımda çırılçıplak yatmasına rağmen elimi uzatamıyordum. Korkuyordum bir bebek gibi masum yatışına baktım neden neden neden aklımda sadece bu vardı neden yaptın gece neden bu kıza bunu yaptın ? Ben Gece Duman bir kızın canını yakmıştım onu kendim ile kirletmiştim şimdi ise dokunmaya utanıyordum. Özür dilerim içimden defalarca aynı şeyi tekrarladım. Bir kaç hafta, bir kaç hafta sonra bu siktiğimin şehrinden def olup gideceğim ve bu kirlettiğim kızı arkamda bırakacağımı düşündüm. Bu kadar kalpsiz bencildim işte. Bana aşık olan bu kızı bana hayatını sunan bu kızı bırakacaktım lanet olsun. Nasıl gidecektim nasıl onu burada bırakacaktım hayatı kararacaktı herkes üstüne gidecekti. Okulu vardı o daha küçücüktü ben ne yapmıştım siktir. Kafayı yemek üzereydim yanına uzandım teni ah teni ne kadar da güzeldi kokusunu içime çekip omzuna ufak bir öpücük kondurdum. Kollarımın arasına çektim tenine her dokundukça ona daha çok çekiliyordum. Vücudunun sıcaklığını hissettikçe daha çok çekiyordum kendime doğru kıpırdanmaya başlayınca  daha fazla kendime engel olamayacağımı biliyordum deli gibi afrayı istiyordum. Üzerine çıkıp onu öpmeye başladım uykudan uyanıp bana ufak ufak karşılık vermeye başlamıştı beceriksizdi nasıl öpüşüleceğini bilr bilmiyordu daha çok hissetmek istedim benim kızım olmuştu bana ait olmuştu bu beni delirtiyordu.  Elim vücudunda gezip kadınlığında durunca gözlerine baktım istiyordu onun onayını aldıktan sonra devam ettim dokundum hissettim benim için ıslanmıştı.  Ah afram. İnlemeleri kesilmiyordu altımda benim için kıvranışı beni deli ediyordu senin için güzelim senin için bu gece.
-Özür dilerim Afra'm.