Izmirde Bir Ayaz..

Vedalar hep zordur

HERKESE ÇOK ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. :) YORUM BEKLİYORUM :*

  - - - 

TUS'dan iki gün sonra Ayazla beraber bir kafede oturmuş sorular üzerinde tartışıyorduk.

'Neyse boşver.' dedim. 'Nasılsa en az 50 puan almak lazım.İkimizinde bunu yapabileceğimizi biliyorum.

Ayaz ikinci çayını da bitirdiğinde ben izin isteyip lavaboya gittim.

Mezuniyet akşamındaki o tuhaf halimizle ilgili hiç konuşmamıştık.Yani..Ayaz benim her şeyimdi.Ve canım her sıkıldığında onu arar,onun yanında ağlardım.Ama geçen seferki daha farklı hissettirmişti..

Bu düşünceleri aklımdan atmaya çalışırken yüzüme biraz su serptim.Başımı kaldırıp aynaya baktığımda korkudan ölebilirdim.

'Alper?!'

Alper sanki kızlar tuvaletinde arkamda sinsice dikiliyormuş gibi değil de normal bir ortamdaymışız gibi keyifle gülümsedi.

'Bugün yine çok güzelsin İzmir.'

Bir şey demek yerine orada öylece dikiliyordum.Korkudan tüm vücudumu buz gibi soğuk olan duvara yapıştırmıştım.

'Öncelikle geçen gece kolunu sıktığım için özür dilerim.' dedi bir adım atarak.Eliyle saçlarıma dokunduğu zaman irkildim.

'Ama seni o herifle gördüğüm zaman çok kıskandım..'

O konuşmaya devam ettikçe içimde oluşan suratına tükürme hissi giderek artıyordu.

'Gitmeyeceksin değil mi?' dedi biraz uzaklaşıp.

Neyseki içeri bir kadın girdi ve bize onaylamaz bakışlarla baktı da fırsattan istifade oradan çıkabildim.

'Hayalet görmüş gibisin.' 

Masaya döndüğüm zaman hala titriyordum.

'Alper.' dedim. 'Burada.'

Ayazın yüzü sinirle gerildi.Masadan kalkıp gideceği sırada elini tuttum.

'Lütfen..Gidelim.'

Bir süre bana baktı.Yalvaran bakışlarım sayesinde oradan çıkıp gittik.

'Çok yakında bunlar bitecek.' dedi arabaya bindiğimiz zaman. 

'Evet..Haftaya gidiyoruz değil mi?'

'Öyle..' 

Bir süre sadece radyoda çalan müziği dinledim.Gideceğimiz için  çok seviniyordum.Ayaz ile yeni bir sayfa açacaktık.Daha güzel,kötülüklerden uzak bir hayatımız olacaktı.Ama ailemi ve diğer dostlarımı çok özleyecektim..

'İzmir.' Ayazın sesiyle kendime geldim.

'Telefonun çalıyor.' 

O gözlerini yoldan ayırmadan sürmeye devam ederken ben de radyonun sesini kısıp telefonu açtım.Gizemdi arayan ve sesi çok neşeli geliyordu.

'Yarın siz gitmeden önce son bir alışveriş yapalım diyorum.Volkan ve Ayaz da gelirler.Sabah kahvaltıyı yaparız.Akşam da yemek yeriz.' dediğinde izin isteyip fikri Ayaza anlattım.

'Güzel olur.' dedi.

Böylece ertesi gün buluşma kararı aldık.

Ertesi sabah Ayaz beni erkenden aldığında makyajım bitmemişti.Bu yüzden arabasında yapmak zorunda kaldım.

'Neden şu saçma boyaları suratına sürüyorsun ki.Sen makyajsız daha güzelsin.' dedi

'Mezuniyet balosunda öyle demiyordun.' dedim rimelimi yavaşça sürmeye çalışırken.