blind and silent

#2

Zawgyi

က်ေတာ္ေက်ာင္းကေန
ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့အကုန္အတန္းသြားတဲ့ ထြက္သြားပါၿပီ... ဒါေပမဲ့က်ေတာ္ေျခသံၾကားရတယ္ ... လူက်န္ေသးလို႔ေနမွာပါ...

က်ေတာ္လဲေထာက္တံေလးကို
ထုတ္ကထၿပီး အခန္းေပါက္ကို သြားမယ္ အလုပ္မွာ.........

ungkook-Park Jimin

       ထိုအသံ ထိုအသံ......  က်ေတာ္ သူဘယ္မွာရပ္ေနလဲဆိုတာမသိဖူး ခန႔္မွန္းလို႔မရဖူး ... က်ေတာ္သိရတာ က်ေတာ့လက္ထဲ က အကူေထာက္ေလးကိုဆြဲယူလိုက္တယ္ က်ေတာ့္သူ႔ကိုျပန္ေတာင္းပါတယ္...

Jungkook-ဘာလဲ ဒါမရွိလဲ မင္း ျမင္ရပါတယ္ ကြာ

    က်ေတာ္ေခါင္းခါျပတယ္... ၿပီးေတာ့ သူ က်ေတာ့္ပစၥည္းကိုလႊတ္ပစ္လိုက္တယ္....

က်ေတာ့္ ပစၥည္းက်သြားတဲ့ေနရာကို သြားယူမယ္အလုပ္မွာ..... က်ေတာ့လက္ကိုဆြဲၿပီးနရံကိုကပ္လိုက္တယ္...

Jimin-ဟင့္.....

Jungkook-မင္းကေလ မ်က္ကန္းဆိုေပမဲ့ ခ်စ္ဖို႔ေတာ့ေကာင္သား

    က်ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုဆြဲၿပီး နမ္းတယ္ က်ေတာ္သိတယ္ ..... က်ေတာ္ခံစားမိတယ္ ... က်ေတာ့သူ႔ကို တြန္းထုတ္တယ္ က်ေတာ့္လက္ကို နံရံမွာသူ႔လက္နဲ႔ကပ္လိုက္ၿပီး

Jungkook-Jimin မင္း႐ုန္းရင္ပိုနာမယ္ေနာ္ ဒီထက္

   က်ေတာ့္မ်က္လုံးထဲ မ်က္ရည္သည္ပါးျပင္ထက္သို႔စီးက်လာသည္... သူ႔ကိုေခါင္းခါျပတယ္

Jungkook-ငါ့ကိုလာမေတာင္းပန္နဲ႔ မင္းအရင္ ငါ့ကိုစတာေနာ္

    က်ေတာ္သာ B and S မျဖစ္ခဲ့ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာ.. က်ေတာ္မွားၿပီ ဒီေက်ာင္းတတ္တာ.... က်ေတာ့္ပါးစပ္ထဲသို႔သူ႔လၽွာ ေရာက္လာေလသည္... က်ေတာ္အသက္ရွူက်ပ္တယ္

Jimin-ဟင့္.......

    က်ေတာ္သိရတာ သူ႔လက္ေတြက်ေတာ့္ ေက်ာင္းေဘာင္းဘီကိုခၽြတ္ေနၿပီဆိုတာ....  က်ေတာ့္ လက္နဲ႔သူ႔ကိုတြန္းထုတ္ေသာ္လည္း
က်ေတာ့္ necktie နဲ႔ ခ်ည္လ်က္.......

Jungkook-အခု ငါ့ေရွ႕မွာလာမငိုနဲ႔ မင္းဟာ မ်က္ကန္းတေယာက္ဆိုတာ ဒီအဆင့္ပဲရွိတယ္........