Zawgyi
အိပ္ရာေပၚတြင္လဲေလ်ာင္းေနေသာ Jimin သည္သတိဝင္ကာ.... သူမျမင္ရေပမဲ့ လက္ကေလးနဲ႔ စမ္းတဝါးဝါး ... အိပ္ရာကို စမ္းကာကုတင္ေပၚမွာဆင္းမယ္အလုပ္...
ေျခေထာက္ရဲ့ ေလးပင္ေနတာကိုခံစားမိသည္... သူ႔လက္ေလးနဲ႔ ေျခေထာက္ကိုကိုင္ၾကည့္ေတာ့.... သံကြင္းခ်ိတ္ထားသည္ကိုခံစားမိသည္... စိုးရိမ္မွုျဖင့္ကုတင္ကဆင္းရင္း....
သူ႔အိမ္မဟုတ္တဲ့အသည့္အတြက္ ပစၥည္းေတြ တိုက္မိသည္ကို သူသိမွ ဒါက ငါ့အိမ္မဟုတ္ဖူးဆိုတဲ့ အေငြ႕အသက္ကိုခံစားမိသည္.....
Jimin-အ......အား.....
ေျပာခ်င္ေသာစကားမ်ားေျပာမထြက္သည္မွာပင္ပန္းလွသည္....
Jungkook-နိုးၿပီလား
ထိုအသံကိုသူသိသည္ အင္း ဒီအေငြ႕အသက္က Jungkook
Jimin-အ...အ
Jungkook-မင္းစိတ္ေအးေအးထား Jimin မင္းဘာမွမျဖစ္ဖူး
Jungkook တေယာက္ Jimin နားကိုသြားၿပီး ပခုံးကိုကိုင္သည္ႏွင့္ ထိုေကာင္ေလးသည္..... အလန႔္တၾကားျဖင့္......႐ုန္းေနေလသည္.....
Jungkook သိပါတယ္ ဒီကေလးေၾကာက္ေနသည္ဆိုတာ.... မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ျပည့္ေနသည္... ထိုကေလးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲထားကာ
Jungkook-ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္
မင္းငါ့ကိုမေတာင္းပန္နဲ႔ Jungkook မင္းမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ ငါ့ကိုလႊတ္ေပးပါ... မင္းဘဝရဲ့နာက်င္မွုက ငါမျဖစ္ခ်င္ဖူး Jungkook
Jimin အတင္း႐ုန္းေနေသာ္.... Jungkook တေယာက္ မထင္မွတ္ထားေသာ္ အျပဳအမူတိူ႔ျဖင့္...
Jimin ကိုရင္ခြင္ထဲမွ ဆြဲထုတ္ကာ ပါးကို႔သူ႔ရဲ့ လက္ျဖင့္ရိုက္မိလိုက္သည္... Jimin အရိုန္ျဖင့္လဲက်ရာ.. ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္မွေသြးအနည္းငယ္ထြက္လာသည္..
Jungkook-ဒီမွာ Jimin ဒီေန႔ကအစၿပီး မင္းေက်ာင္းသြားစရာမလိုဖူး.... ဒီမွာပဲေနရေတာ့မယ္ .... မင္းဘဝကအခုကစၿပီး ငါ့လက္ထဲမွာဆိုတာမင္းမေမ့နဲ႔ မင္းသာ ငါနဲ႔စၿပီးရန္မေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ရင္ မင္းအခုခ်ိန္ေလာက္ဆိုနဲ႔
ငါနဲ႔ ညိေနမွာမဟုတ္ဖူး Jimin
YOU ARE READING
blind and silent
Fanfictionမမြင်ရမကြားတာကလွဲ၍ကျတော်လည်းလူသားတစ်ယောက်ပါ နှလုံးသားလည်းရှိပါတယ် ချစ်တယ်ဆိုတာလည်းရှိပါတယ် font - Unicode & Zawgyi
