Kuralsız [B×B]

K//10

Media: Duman~Bal

Bu bölümü Kaan Tangöze'ye ithaf ediyorum. Hayatımdaki en iyi insan ve muhteşem birisi. Bal'ın hikayesini bir kez olsun duymanızı isterim.

İki ayrı ruh iki ayrı bedende hayat bulmuştu. Nefesler gecenin sessizliğini bölerken zikirler dolduruyordu gökyüzünü. Çoğu çocuğun ya da annenin sessiz çığlıklarına ev sahipliği yapardı gece. Her türlü yakarış, aşıkların kavuşamadıklarını en sadık dostlarına, geceye, mırıldanması gözyaşlarıyla damgalanıp sonsuza dek bir kapalı kutunun içine hapsediliyordu. Dudaklar son bir kez adları haykırıyor sonra da muhteşem gecenin muhteşem sessizliğinde kendilerine yer bulup en derine gömülüyorlardı. Seslerin birbirine karıştığı, tüm dertlerin ortak dumanda paylaşılıp her birinin diğerinden fazla acıttığı ıssız gecede Ayaz da ortaktı diğerlerine. Sigarasının dumanına eşlik eden şarkıyla önündeki havuza dikti gözlerini.

Önce kızıl saçlar belirdi gözlerinin önünde. Sonra masmavi gözler... bembeyaz ten... insanı sarhoş eden o mükemmel vanilya kokusu...

Gözlerini kapatıp kendine gelmeye çalıştı. Cumartesi olmasının verdiği dinginlik vardı üzerinde. Pazartesiden bugüne çok da bir şey değişmemiş, Ayaz zaten okula bile gitmemişti. Babasının kendisinden istediği dosyaları yetiştirmek uğruna asmıştı okulu ve çoğu yönden işine gelmişti zaten. Bir şey hariç.

Gözleriyle etrafı süzdükten dişlerini sıktı Ayaz. Aklına hep Kuzey'in elinin kesildiği an geliyordu. Bir şey olmamıştı ama canı gidiyordu Ayaz'ın. Bir insanın nasıl kalbinden bir parça kopabilirdi ki? Nasıl biri için insan 'keşke onun başına geleceğine benim başıma gelseydi' diyebilirdi?

Sıkışan nefesiyle birlikte midesindeki kelebekler ağzından çıkacak gibi oldu bir an. Onu ilk gördüğü zaman da böyle olmuştu. Her zaman hatırladığı gündü o.

On bir yıl önce bir parkta oynarken gözüne çarpıyor küçük çocuğun. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak bir köşede  yaslanmış pozisyondaki küçük kızıl çocuk ve onu izleyen diğer çocuk. Sonra yanına gidip yarasının üzerine az önce elini kestiği için malzeme koydukları dolaptan aldığı yarabandını Kuzey'in yarasına yapıştırıyor Ayaz. Çok kanıyor parmağı ama umrunda bile değil. Kuzey dizine elini koyarak gülümseyen çocuğu fark ediyor, tam itiraz edecek fırsat bırakmıyor Ayaz. Yapıştırmaya çalışırken Ayaz'ın parmağındaki kan tam Kuzey'in yarasına damlıyor. Ağlamaktan çenesi titriyor Kuzey'in. Ayaz da işini hallettikten sonra kafasını kaldırıyor. Saniyelik olarak buluşuyor Mavi ile Yeşil. Ayaz'ın kalbi çıkacakmış gibi atıyor o an. Nefesi kesiliyor, kalbi zonkluyor. Saniyeler içinde oluyor ama etkisi yıllarca geçmiyor.

Düşler aleminden soyutlanıp kendine geldikten sonra aklına gelen fikirle gülümsedi. Sayesinde elinin kesilmesini sağladığı çocuğa bir sürpriz yapmalıydı.

🌈🌈🌈🌈🌈🌈

"Nereye gidiyorsun lan sen hazırlanmışsın bayağı," Anıl Ayaz'ın üzerinde gezdirdi bakışlarını. Kardeşi her zaman böyleydi ama şimdi biraz daha özeniyordu kendine. "Kız mı var buluşacağın? Oğlum söyle hadi." Ayaz onu takmayarak kapıyı çekti hemen. Hee, diye de bağırmayı unutmamıştı. Bıraksınlar da, o öyle bilsindi.

Arabaya biner binmez her şeyi kontrol etti Ayaz. Aldığı, sürprizi, her şey oradaydı işte. Dudaklarına minik bir gülümseme kondurup aynadan kendini kontrol etti. Yeşil gözleriyle uyumlu beyaz tişörtü, siyah saçlarıyla mükemmel bir bütün oluşturuyordu. Havanın soğuk olmaması yapacağı için büyük bir imkanken gülümemesini büyütüp Kuzey'in evini varış noktası olarak seçti Ayaz.

Geldiği eve kaşlarını çatıp bir süre baktıktan sonra kapısını açıp dışarıya attı kendini. Kendisiyle ters düşüp geri dönmeyi düşünse de artık dönüş yoktu. Saatin on bir olması dezavantaj olsa da bunun bir önemi yoktu.

Kuzey'in odasını tespit ettikten sonra cama doğru uzandı Ayaz. Bir iki tıklatmadan sonra gözleri uykuya hasret bir adet Kuzey belirmişti. İşte bundan sonrası kabul ettirme çabalarıydı.

🌈🌈🌈🌈🌈🌈

"Bin şu arabaya artık Kuzey, yeter tamam bu kadar nazlanma." dedi Ayaz zorla Kuzey'in kolunu çekerken. İki saattir Kuzey hazırlanmaya çalışıyor, Ayaz ise sinirden kuduruyordu. Sonuç ise Ayaz'ın Kuzey'i omzuna atıp zorla arabaya bindirmesi olmuştu.

"Nereye gidiyoruz?" Kuzey'in sorusuyla Ayaz gülümsedi ve "Sürpriz." diye mırıldandı. Gerçekten de sürpriz olacaktı.

Yaklaşık yarım saatlik falan yolculuk sonrası geldikleri uçurumda gözleri fal taşı gibi açıldı Kuzey'in. "Neden buraya geldik?" Yutkunduktan sonra söylediği için fısıldar gibi çıkmıştı sesi.

Ayaz Kuzey'in korkusunu kullanmaya karar verip güldü. "Sana tecavüz edip sonra da bu uçurumdan atmayı planlıyorum, nasıl fikir sence?" Kuzey gözlerini devirip Ayaz'ın omzuna yumruk attı sertçe.

"Acıdı mı?" diye sormaktan da geri durmadı. Ayaz tekrar gülüp "Vurduğun yerde gül biter sevgilim." diye bağırdı ama anlamadı Kuzey. Bir de üzerine komik olmadığını bir daha yapmamasını falan söyledi.

Ayaz taktı mı, hayır.

Kuzey'e inmesini söyledikten sonra arka kapıyı açıp poşetleri çıkardı Ayaz. Kapıyı kapattıktan sora Kuzey'i görememesi korkmasına neden olurken Kuzey kafasını camdan çıkartıp "Kapımı açmazsan çıkmam." demişti.

Ayaz oturacakları yere bıraktı önce eşyalarını daha sonra da kapısını açtı Kuzey'in. Açmasını beklemediği için şok olmuştu Kuzey. Kapıyı kendine doğru çekti kapattı yani. Ayaz ne yaptığını sorgularken "Daha önce kimse yapmamıştı bunu bana bir daha aç kapımı." demesi gülmesine neden oldu.

Oturmak için seçtikleri uçurumun kıyısında ikisi vardı sadece şimdi; sırtında Ayaz'ın ceketi Kuzey, getirdiklerini açan Ayaz.

Çıkan iki kaptan birinin kapağını aralayıp çikolatalı çilekleri ortaya çıkardı. Bitter, beyaz, sütlü çikolatalı çileklerden birini alıp Kuzey'in dudaklarına götürdü. Yarısını ısırttıktan sonra kalan yarısını kendi ağzına götürdü Ayaz. Yıldızların altında olmanın en güzel yanıydı belki de bu.

Yıldızların altında senin yıldızın olan adamla oturmak...

Yıldızını bulmak...

Sevdiğinle yıldız olup, gökyüzüne karışmak...

Sa gençler size bir şey söylemeye geldim gerçekten bu bölümde bile çok zorlandım. Çok büyük zaman sıkıntım var okulum 8.30-16.45 arası. Özel olduğu için ve bu yıl 8. sınıfım. TEOG kalktığı için sistemi bilmiyorum ve daha çok çalışmam gerekiyor. Sizden istediğim şey  -haftada gelebilir bölümler ya da on günde bir falan- anlayış göstermeniz. Neyse oy ve yorumlarınızı esirgemeyin öptüm.