My Twin's Father

VII

"Good morning everyone. I want you to meet Janella Nelia Mikaelson."

Sabi ni Kauis habang nakakapit parin sa kanya yung Janella daw. Nakangiti na para bang may sariling joke siya sa isip niya na siya lang nakakaalam. 'Psshk weird bitch' sabi ko sa isip ko.

Ewan ko ba but I have this strange vibes na di ko makakasundo tong babae na to. Seriously this is what people call hate at first sight.

"She is my sister" sabi ni Kauis.

"What!? Im your fiance Ko-- .Kauis!" mariing sabi ni Janella na bakas ang pag mukmok sa boses.

'Lets talk about major spoiled bitch' sabi ko na naman sa isip ko na bahagya kong kinatawa. Na di sinasadyang narinig ni spoiled brat.

Mabilis na napabaling ang ulo nito sakin at nanlisik ang mata.

"What are you laughing about?!" gigil na tanong ni Janella sakin.

Umarte kong nag tataka at kunwari di ko alam na ako kausap niya. Tumingin ako sa kaliwa't kanan ko sabay turo sa sarili ko.

"Are you reffering to me?" kalmado kong tanong pero sa loob loob ko ay ang lakas ng tawa ko dahil nag lalabasan ang ugat niya sa leeg at namumula na ito sa inis.

"Yes yo---" biglang naputol ang sasabihin niya ng bahagyang hinatak ni Kauis ang braso niya.

"I told you about this Jane. We talked about this. We have a deal. That's why I let you travel even in your condition." mahinahong sabi Kauis.

Ugh. 'Jane san ko ba narinig yung pangalan na yun. Why does it sound so familiar?!' tanong ko sa sarili ko. Naramdaman ko ang biglang pag kirot ng sintido ko. Shit. Not now. I tried to calm myself and breth in and out.

"I just want you all to know that Janella will be working here now too as one of my Private assistant so please help her around the office if she needed anything." sabi uli ni Kauis.

Hearing his voice made the bangging pain in my head more painful. Kaya napayuko na lang ako ng bahagya.

Naramdaman ko ang pag haplos ni Jhonrey sa kamay ko na nakapatong sa mesa kaya napatingin ako sa kanya. " You okay sweetie?" nag aalala niyang bulong sakin.

Tumungo lang ako bilang sagot. At napapikit. Nang may biglang malakas na hampas sa mesa ang nag padilat sakin.

All the people in the room eyes were wide open as they look at Kauis who looks like he can eat us all with the rage emotion in his eyes.

"Well I think thats all for today because it seems like other people in here is not interested in this meeting at all" mariing sabi nito at nakatingin sakin.

Nagtataka ko sa kanyang tumingin at naramdaman ko ang pag higpit ng hawak ni Jhonrey sa kamay ko.

'nag seselos ba si Kauis?' tanong ko sa sarili ko.

'you wish' sagot naman ng isang parte ng utak ko.

"serves you right." narinig kong mahinang pag sabi ni Janella.

Napailingna lang ako.
'oh fuck thats it Im out of here.' mariin kong sabi sa isip ko.

Tumayo na ko at kinuha ang gamit ko ready to walk out of this hell. I dont care how rude it looks like but the pain in my head is too much to handle this kind of people. Tinignan ko sa Jhonrey and begging him not to follow me dahil alam kong susundan niya ko pag lumabas ako.

Nag mamadali akong lumakad palabas ng meeting hall not bothering to look back when someone called my name. Alam kong si Kauis yun and I had enough of his arrogant attitude in one day.