Oppa, saranghae (One-shot story)

Chapter 1 (This weird thing)

*LAY FANFIC* Part 1

*Lay POV*

“Let’s break up…”

Yan ang mga salitang hinding-hindi ko makakalimutan sa hayop na yun na nagawa akong lokohin ! Aba, siya na nga nanloko tapos siya pa may ganang makipag break. Ang kapal ng mukha argh !!!

“So…” *sigh* “Is this really the end ?”

Sa katangahan ko, ayan lang ang nagawa kong sabihin dito. Biruin mo, inalagaan ko yung 1-year relationship namin kahit nagtatarabaho ako. Tapos ito ngayon ?

“I think so…”

Shet ! Anak ng tokwa naman ! Minahal ko itong babaeng nasa harap ko tapos ganito na lang talaga ? Pakshet naman oh ! Sorry, hindi kasi ako iyakin. Psh ! Kalalaking tao ko tapos iiyak ako sa harap niya ? Manigas siya.

“Im sorry, Lay…Good bye…”

Punyemes naman na buhay ito. Lagi na lang ba ko malas sa love life ? Hindi ko alam kung ano bang kulang sa akin. Binibigay ko naman lahat ng love ko---hindi sarili haaa ? Kaso, dahil siguro mataas ang pride ko kaya ganyan ang nangyayari. Psh ! sorry siya, niloko niya ang katulad ko..

“Sige, pwede ka na umalis sa harap ko…” Kalmado kong sabi. Grabe, parang hindi galing sa break up ng 1 year eh noh ? Psh !!!

---END OF FLASHBACK---

1 month later…

“Doc, may bago pong patient. Isa po siyang manganganak na rabbit…”

“Okay, Im on my way…”

Isa akong special veterinarian sa sarili kong clinic. Alam niyo naman siguro yun. Taga alaga ng mga animals kahit mukha pang animals, okay lang.

Ang dami ngang nagsasabi sakin na ang swerte daw ng mapapangasawa ko dahil pet lover ako. Pero paano kung allergy sa hayop yung mapapangasawa ko or paano kung muka siyang  hayop di ba ? Tsk !

Inaasikaso na namin yung manganganak na rabbit. Ang rabbit kasi, hindi niya kayang magpanganak ng mag-isa unlike sa dogs or cats. Masyado kasing maliit yung mattress nito.

After 2 hours, natapos na rin at naglabas ng 3 siblings ang rabbit na ito. Balik ulit ako sa office ko.

Nang matapos na yung shift ko, pasado 11 na ng gabi nang umalis ako sa clinic. Inistart ko na yung kotse ko saka ito pinaharurot kaso bigla namang bumuhos ang isang malakas na ulan. Sobrang lakas talaga na para bang hindi ko na maaninag yung mga tao or ibang sasakyan sa labas.

Hanggan sa may nakakuha ng attention ko. Isa siyang mala anghel na babae na naglalakad sa kawalan. Para siyang out of this world kung maglakad. Naka white dress siya at basing basa sa ulan. Baka nga multo ito eh kaso hindi naman ako naniniwala sa mga ganung bagay.

Hindi ko na lang siya pinansin kasi wala naman akong pakealam pero…

*BEEEEEEEPPPPPPPP*

Muntik ko lang naman po siya masagasaan pero ewan ko, nasagasaan ko yata siya kasi nawala siya sa paningin ko…

“What the…” Bumaba agad ako ng sasakyan at nakita kong nakahiga yung babae sa kalsada. Wala ng masyadong tao sa kalsada. Ayoko namang iwan na lang ito at napaka wala ko namang puso kapag ginawa ko yun di ba ?

Pinagmasdan ko ito, tinignan ko kung meron pa siyang buhay. Aba, meron nga =__= Hindi naman siya nagalos ng sa maputi niyang balat. Medyo may kalayuan na yung hospital dito pero malapit na yung bahay ko kaya sa bahay ko na lang siya iuuwi.

***

“N-NAKU SIR !!!” Bungad ng katulong naming na si Manang Lucy. “A-Ano pong nangyari sa kanya ?”