Oppa, saranghae (One-shot story)

Epilogue ....

Epilogue....

1 year later...

*JEAN POV*

"Jean, oh saan ka pupunta nanaman ?"

"Sa libingan po, mama !"

"Naku, ikaw talagang bata ka...magiingat ka ha ?"

Nagtungo ako sa sementeryo. Pinuntahan ko ang lalakeng nagligtas sa buhay ko. Nilapitan ko ang puntod nito pero napansin kong may lalakeng nakatayo sa pwesto nito.

"Lay ?"

"Oh, Jean...anong ginagawa mo dito ?"

"Ah...eh gusto ko lang bisitahin yung lalakeng nagligtas sa buhay ko..."

Niyakap naman ako ni Lay at saka hinalikan sa may sintido. "Napaka bait ng panginoon noh ?"

"ABA ! Kailan ka pa naging banal ha ?"

"Sira ! Syempre dati pa..."

"Naku, ikaw talaga !!!" Kinurot ko siya sa may pisngi kung saan nakaukit ang napakaganda niyang dimple. Pagkatapos nun, nilapag ko sa puntod ng lalake yung mga bulaklak na inalay ko dito. Nagdasal kaming pareho at saka lumisan na sa lugar na yun.

Sinakay na niya ko sa kotse niya at imbes na sa bahay ko, niya ko dadalhin...dinala niya ko sa isang magandang view kung saan matatanaw mo ang paglubog ng araw sa buong syudad. May katabi rin itong lake na kumikintab dulot ng sinag ng papalubog na araw.

"Oh, b-bakit tayo nandito ?"

"Gusto ko lang Makita yung sunset..."

Lumabas kaming pareho sa kotse at umupo sa may unahan .Nakasandal lang ako sa mga balikat niya habang akbay-akbay niya ko.

"Lay, mahal na mahal talaga kita...promise ! Walang halong biro !"

"Alam ko...." Tingnan niya ko nang puno ng sincere ang mga mata. "Mahal na mahal rin kita, okay ?"

"Weh ?"

"Ewan ko sayo !"

"Hahahaha ! Nakakatuwa ka pa rin. Wala ka paring pinagbago, noh ?"

Tinignan niya ko ulit. "Mahal na mahal talaga kita, Jean..." Palapit ng palapit ang mukha niya sa akin,dahilan na hahalikan niya ko. Hinitay ko na lang ito. Pinikit ko ang aking mga mata at hinihintay ang paglapat ng mga labi niya sa labi ko.

Hanggang sa tuluyan nang lumapat ang labi niya sa akin. Pinaikot ko na ang mga braso ko sa leeg niya at siya naman sa bewang ko. Palalim nang palalim yung halik niya ganun rin yung panahon.

Nang mapansin na naming dumidilim na, naghiwalay kaming pareho sa halik nay un at nagkatinginan saglit hanggang sa pareho kaming natawa. Ewan ko, ganito kami parati. Nakakatuwa lang talaga...

"Lay, ang lamig na...pasok na tayo..."

Hinalikan niya pa ulit ako sa labi pero mabilis lang iyon. Naku,madalas niya yang gawin sa akin kaya sanay na ko. Nakangiti akong pumasok sa loob ng kotse at napasigaw.

"OO NAMAN ! I WILL MARRY YOU ! WALANGYA !!! WAAAAHHH !!!" Abnormal talaga itong lalakeng ito. Binibigla lagi ako. Mabuti at magaling na ko sa sakit ko. Siraulo talaga. Nagpropose nang biglaan. hay, grabe talaga...

***

Nakakatuwang kwento ng buhay ko di ba ? Maraming hindi naniniwala sa Happy ever after pero with God, walang impossible. Lahat naman makakaya kapag may pananampalataya sa diyos. Its just need some time to be alone and talk to Him. Just a deep heart conversation to Him and then, He'll listen...wala namang mawawala sa pag try di ba ?

People have difficulties in life, but let God handle them. It so great to be with God...

"God is more truly imagined then expressed, and He exists more truly than He is imagine..."

- St. Augustine...

******** thanks readers**********

AUTHOR'S NOTE : Hays, thanks God at natapos ko na rin ang nakakalokang story na ito. Maluha-luha ako sa ending. Actually inspired po ako sa kwento "She died" ni Ate Denny (HYSTG) pati na rin po sa kwentong "Peter Pan" ni Jelai Unnie ^__^ Grabe, idol ko talaga kayo !!! \m/

Sorry po sa lahat ng wrong grammars or any chuchu na nakakagulo sa pagbabasa niyo. Medyo mahina na ang mata ko sa mga bagay-bagay eh. Sorry talaga. Nobody's perfect naman eh...hihihi ^__^

At dahil dedicated ito sa mala anghel na babaeng si Jean Cuenco, ewan ko ba kung anong sumanib sa akin para ikaw ang maging bida sa kwentong ito. Ang galing !!! Woot woot ! Pero wag po sana mawalan ng pagasa yung mga iba diyan dahil gagawan ko rin kayo haaa ^__^

Ito pong story na ito ay based on true life...de joke...may friend din po kasi ako na dumanas ng ganitong karamdaman. Pray is everything. O-Operahan po siya dahil sa sakit niya sa puso which cost for about half a million pesos. Nasa hospital pa rin siya and need some medications.

God is our hope. Don't forget to stay in touch to Him...He is always there, I promise...Sa lahat po ng may dinadamdam na karamdaman diyan, wag po mawalan ng pagasa ! Mabuhay tayong lahat ! Basta kasama natin si God...

Amen <3

-KaiLove88