AM's POV
1am
Nagdesisyon akong umuwi na.
Nagulat ako dahil gising pa ang mokong.
Mas nagulat ako nung niyakap niya ako.
Lalo akong nagulat nung pinigilan niya ako at
MAY ELECTRICITY.
Naramdaman niya din kaya?
-_______-
Eto kami ngayon, nasa salas. Maguusap daw kami sabi niya.
AM: Anong paguusapan natin?
EJay: Yung lolo mo.
AM: Yon? Yon ang paguusapan natin?! Huwag nalang.
Tumayo na ako. Pinigilan na naman niya ako.
Ayan na naman yong electicity.
Pakshit lang.
Ejay: Pls?
Umupo ulit ako.
Ejay: May problema ka ba? Pwede mong ishare sa akin? Makikinig ako.
Ayoko nga. Di naman tayo close. Pero wala din. Nagopen up din ako.
AM: Hindi ko naman talagang gustong magaral sa Montague Academy eh. Hindi ko din gustong maging tagapagmana. Pinilit lang naman ako ni Lolo na dun magaral at maging tagapagmana.
Ejay: Hindi lang naman ikaw ang pangany di ba?
AM: (sigh) Oo, pero ako kasi yung pinakamatino na sa mga panganay. Topnotcher kasi ako sa school.
Ejay: Ibig sabihin, mas malala pa yung ibang panganay sayo?
Gulat na tanong niya.
Napangiti ako.
Ejay: Oha! Marunong ka palang ngumiti. Ganyan dapat lagi. Lalo kang naganda kapag nakangiti ka.
Napatigil siya. Nagulat sa sinabi niya.
Ako naman, kinikilig. Pero sa loob ko lang.
Ejay: Uhmm. Ano. Sige, tulog ka na. Tutulog na din ako. Good night.
Nagmamadali siyang umalis at pumasok sa kwarto nila.
Napahiya si Kuya. HAHAHAH.
Makatulog na nga. :D
BINABASA MO ANG
My Boyish Love
RomanceHindi ko pa naeexperience mainlove. Hindi ko nga alam ang meaning ng love eh. Pero noong dumating siya. Nagbago ang lahat. Sa unang pagkakataon, naexperience ko ang saya at sakit ng pagmamahal.