AM's POV
MARCH 10, 2011 (WEDNESDAY)
Simula nung sinamahan ko sa mall si Edward. Hindi na ako pinapansin ni Ejay. Hindi na nga niya ako ningingitian. Bakit kaya?
Selos ba siya?
Hindi siguro.
Ba't naman siya magseselos?
Baka may iniisip lang.
Eto namang si Edward, lagi nang tinanong sa akin "Aamin na ba ako?"
Minuminuto na sa aking tinanung eh. Puro oo lang ang sagot ko.
Cherry: Te, ok ka na ba? Tara na.
Lumabas na ako ng kwarto.
Edward: Aamin na ba ako?
Tumango lang ako.
OTW TO SCHOOL
AM: Cherry, nagkausap na ba kayo ni Wilson?
Cherry: Ha? Ba't naman kami maguusap?
AM: Ewan ko.
Cherry: Ahmm. Oo. Nakipagusap siya sa akin nung isang araw.
Rick: Oh anong sabe?
Cherry: Pfft. Kaya lang daw siya nakipaghiwalay nun eh kasi dahil daw sa estado sa buhay. Ang layo daw ng buhay ko sa buhay niya. Tsk.
AM: Anong sagot mo?
Cherry: Edi minura ko. Gago pala siya eh. Ako na nga yung nagadjust para sa kanya. Hindi naman ako nagreklamo sa estado niya sa buhay. Alm ko namang ganun ang buhay niya, pero tinanggap ko pa rin siya.
Eto. Eto ang rason kung bakit hindi ko magawang mainlove. Dahil takot ako. Takot akong masaktan.
Nakita ko kasi kung paano nasaktan si Jay nung nakipaghiwalay si Honey.
Nakita ko kung pano nasaktan si Kurt nung nalaman niyang may bf na si Calila.
At nakita ko kung paanong todo umiyak si Cherry dahil kay Wilson.
Kaya pinangako ko sa sarili ko na hindi ako maiinlove nang hindi ko maramdaman ang sakit nito.
BINABASA MO ANG
My Boyish Love
RomanceHindi ko pa naeexperience mainlove. Hindi ko nga alam ang meaning ng love eh. Pero noong dumating siya. Nagbago ang lahat. Sa unang pagkakataon, naexperience ko ang saya at sakit ng pagmamahal.
