My Boyish Love

Chapter 11: First night without her.

EJAY's POV

Grabe! Intense yong nangyari. Nandito kami ngayon sa Office. Kakawalkout lang ni AM. Pinigilan ko na ang sarili kong sundan siya.

Kurt: Lolo, sumobra kna dun ah.

Jay: Nakalimutan mo na atang may damdamin din si Ate.

Tahimik lang yung Lolo nila.

Mommy ni AM: Tama na mga anak. Umuwi na lang tayo. Hayaan na muna natin ang Lolo niyo at pati na rin si AM. Kelangan nilang mapagisa. Tara na.

Umalis na kami. 

BAHAY

Ang tahimik. Wala man lang ni isa na nagsasalita. Hindi tulad dati.

Pero teka, ba't wala pa si AM? Gabi na ah?

Ayyy teka ulit, ba't ko ba siya hinahanap? Hayss. Makakain na nga lang.

7pm. 

8pm.

9pm.

Lahat kami naghihintay kay AM. Nasan na kaya siya? Nagaalala na ako. Baka napano na siya. Haysss.

Kurt: Di siguro uuwi si Ate.

Daddy ni AM: Sige na mga bata. Tulog na kayo.

Hala. Ganon na lang? 

Nagsipuntahan na kami sa kwarto namin. Isa para sa mga babae at isa para sa mga lalake.

Kurt: Oy, Ejay. Malalim ata iniisip mo.

Ejay: Ha? Hindi noh.

Jay: Sus. Indenial pa. Halata naman.

Edward: Aminin mo, nagaalala ka kay AM noh?

Rick: Type mo ba siya?

Nagsilapitan sila sa akin. Ready na ang mga tenga sa susunod na sasabihin ko.

Ejay: Ewan.

Jay: Nyek!

Kurt: Tulog na lang tayo.

Tumulog na nga sila. Ako din. Sinubukan kong tumulog kaso di ko magawa. Ughh. 

Lumabas ako ng kwarto. 11pm na pala.

Ba't wala pa siya? Saka, bakit tulog sina Tita at sina Kurt? kahit gnito na ang nangyayari? Siguro sanay na sila.

Aish.

Eto ako, mukhang tanga. Hinihintay si AM.

Ayyy. Shit lang. 

1am.

May narinig akong nalakad. 

Bumukas yung pinto. Napatayo ako. Sinalubong ko si AM.

Sa sobrang tuwa ko, nayakap ko siya.

AM: ANO BA?!

Ejay: Ayy sorry. Sorry.

Kakahiya.

AM: Ba't gising ka pa?

Ejay: Ha? Eh, wala lang.

AM: Sige.

Lumakad siya papunta sa kwarto niya.

Pinigilan ko siya. Hinawakan ko yong braso niya.

MAY ELECTRICITY!