Chapter 8 : struggle

15.4K 452 2
                                    


Athena's POV

Aray!!! Ang sakit ng ulo at katawan ko.

Hinang Hina ako pero gumising pa din ako.

Paggising ko di ko pa masyadong Makita Ang lahat dahil blurred pa Ang paningin ko.

At unti unting lumilinaw.

Nakikita Kong marami akong sugat pero nagimbal ako Kasi nakita ko si mama na patay na, walang buhay na naka higa sa sahig.

Na alala ko na Ang nangyari kahapon

Nilapitan ko sya. Napa iyak na lang ako sa mga nangyari.

Kasalanan ko Ang lahat ng Ito.

Kung Hindi sa akin dapat buhay pa si mama.

Iyak lang ako ng iyak.

Wala na akong magagawa o talagang Wala na akong magawa.

Wala akong kwenta

Wala akong silbi

Dapat ako na lang  yung namatay. Ako na lang yung nawala.

Bakit ba lahat sila iniiwan ako.

Bakit ba lagi na lang akong mag Isa. Bakit ba ganito Ang buhay ko.

Naalala ko yung mga panahon na kasama ko pa si mama

Flashback

"Anak, Ang ganda ganda mo talaga. Nag Mana ka Kay mama" sambit ni mama

Tumawa na lang ako

" Mama Naman e binobola ako e. Pero totoo talaga ma ,na maganda ka"  ngumiti Naman sa akin si mama

" Talaga itong anak ko oh!" Sabay pisil sa pisngi ko

" Aray Naman ma!!!" Pag saway ko.

Pero tinawanan lang ako ni mama Kaya tumawa na lang din ako.

Marami kaming magagandang memories na pinag samahan.

Lagi kaming masaya kahit na Alam Kong nahihirapang na sya

End of flashback

Nakaka miss si mama kahit sandali pa lang syang nawawala.

Gusto ko nang Makita Ang kanyang mga ngiti.

Marinig Ang mga tawa nya na magandang pakinggan.

Maramdaman Ang mga yakap na binibigay nya sa akin.

Di pa ako tapos mag pasalamat sa kanya.

Mag pasalamat sa lahat ng mga ginawa nya.

Humingi ng tawad.

Di ko man nakikitang nag rereklamo si mama sa ugali at pakikitungo ko sa iba.

Alam Kong nalulungkot sya.

Nalulungkot Kasi nasasaktan ako.

Pero mas nasasaktan ako ngayon Kasi nawala Ang malaking bahagi ng buhay ko.

Halos araw-araw Kong sinisisi Ang sarili ko. Simula nung araw na namatay si mama.

Di ko Alam Kung paano ko pa ipag papatuloy Ang buhay ko.

Paano na ako ngayon??

Halos iyak ako ng iyak, araw- araw.

Pero naalala Kong may sinabi sa akin si mama bago sya mawalan ng buhay.

"Anak, mag training kang kontrolin Ang kapangyarihan mo.*cough* Alamin mo Ang lahat lahat sayo pati na Rin sa kayang gawin ng powers mo *cough* ingatan mo Ang sarili mo*cough* lagi kang gumawa ng mabuti*cough* mag aaral ka sa Alcania academy para malaman at mapa husay yang kapangyarihan mo at Alam Kong maproprotektahan ka Doon Laban sa kasamaan*cough* Mahal Kita anak" huling sambit ni mama.

Tama !!!!!!

Susundin ko Ang sinabi ni mama kahit ayun man lang.

Pag aaralan ko muna Kung anong kapangyarihan Ang may roon ako.

Mag tretraining ako para kahit papaano ay makontrol ko ito at maging mahusay dito.

Lalo na Ang mga physical combat.
Without using my powers.

In case na mangyari yon at para di ako naka depende sa kapangyarihan ko.

Kailangan Kong maging fit, para ma Kaya ko lahat

Tapos papasok ako sa tinatawag ni mama na school Ang Alcania academy.

Ma, para sayo Ang lahat ng gagawin ko!!!!










------------------------------------------------------
Thank you for reading my story!!
😘😘😘

Magical Academy: The Long Lost Powerful Princess Of AlcaniaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon