"ÖZÜR DİLERİM...ÇüNKü..."

3. Bölüm

Canlarım,arkadaşlarım hepinizi kocaman selamlıyorum🙌 Benim yepyeni hikayemin yeni bölümüyle de sizi baş başa bırakıyorum.İyi okumalar 😇🙈📖❤

Not: Emotionblue'nuz gripten yataklara düştü,dua edinde bir an önce bu illet mikroptan kurtulayım😔 Dikkat edin kendinize bu havalar çok tehlikeli ve doktor bu mevsim geçişinde çoğu kişinin hastalanabileceğini söyledi.Kendimize bakmamız şart o yüzden bol bol vitamin depolamalı ve sebze tüketmeliyiz 😉

"Akşam 5'te spor salonunda olun basketbol seçmeleri var." Begüm arkadaşına bakıyordu. Yalvaran gözleri Duru'yu ikna etmeye yetmişti.

"Tamam." Dedi Begüm mutlulukla Evren'e bakarken.

"Fazla hızlı gitmiyor musunuz? Ayrıca ne oldu da bir anda sana böyle davranmaya başladı?" İkisi de sınıflarına doğru yürüyordu.

"Bilmiyorum ama şu an çok iyiyiz,benden hoşlandığını düşünüyorum."

"Sen yine de temkinli ol." Arkadaşını tanıyordu ve asla kötüyü düşünmeyecekti.O sadece kalbini dinleyecekti.Kendi gibi görmek istiyordu herkesi.Mantık her zaman birinci sıradaydı Duru için ve arkadaşının da üzülmemesi için kalbinin sesini dinlemesini istemiyordu.Sınıfa girer girmez her şeyi geride bırakır sadece derse odaklanırdı.Aslında herkes ona şaşırdı derslerindeki başarısından dolayı.Belki etrafa karşı kapalı biriydi ama okuldaki birçok kişi onu tanırdı ve Duru da farkındaydı ki o okulda en çok konuşulan kızlardan biriydi.Namı yürümüştü ve onu istenilir yapmıştı.İşte bu yüzden kimseye güvenmiyordu okulda.Biliyordu ki çoğu iddaa için, etrafındakilere ben bu kızı tavladım desin diye ona yanaşıyorlardı.Hoca ders anlatırken Enes Duru'nun kolunu dürttü ve ona kağıt uzattı.

Sen bu adamdan nasıl sıkılmıyorsun? Biraz daha böyle sessiz oturmaya devam edersem ölebilirim.

Duru aynı kağıda yazdı.Sabret 10 dakika kaldı.Enes öfleyip durdu.Hoca'nın çıkabilirsiniz lafından sonra ikisi hemen çıktı.

"Ben okumak için gelmemişim dünyaya." Duru güldü bu lafa.

"Okumayıp ne yapacaksın?"

"Poff susuyorum bunun arkasında sitemli konuşmalar gelecek çünkü." Duru güldü.

Kendini etrafına bakarken buldu.Aslında neye baktığını biliyordu ama itiraf edemiyordu kendine.Begüm kalabalığın arasından el sallayınca ikisi de onun oturduğu masaya gittiler.Yanında Evren'i görünce bir anda nabzı hızlandı.Hemen masadakilere baktı.Ne oluyor dedi içinden.Niye böyle oldum ki? Ama anlık heyecanı kısa sürdü,görmek istediği şey ortalıkta yoktu.

"Bir şey mi oldu?" diye sordu Begüm.

"Yoo niye sordun ki?"

"Bilmem yüzün asık gibi geldi." İkisinin konuşmasını bozan Evren oldu.

"Eee söyleyin bakalım eğer seçmeleri kazanırsam size ne ısmarlayayım?"

"Sen hele bir kazanda." Dedi Duru gülerek.

"Seçildiğimde yüz ifadeni görmek isterdim." Kendinden emin tavrıyla konuşuyordu.

"Tek yapacağım şey alkışlamak olur." Göz kırptı.

"Vay bu sene sanki daha konuşkan olmuşsun."

"Başka türlü seninle başa çıkamam." Hepsi ikisinin konuşmalarına güldü.

"Gençler bence gece dışarı çıkalım." Diye atıldı Selim.

"Olmaz yarın okul var en azından beni unutun." Dedi Duru.