4.Bölüm

3K 110 9
                                    

MERHABALAR benim güzel mi güzel arkadaşlarım🙌  Umarım herkesin keyfi yerindedir😉  Güzel bir akşam gününde yine bir bölüm paylaşımı daha😇  Umarım bu hikayemle de kalbinizde yer edinebilirim.Seviyorum sizi😘 İyi okumalar 📖💕😊


 Efe girdiği evi inceliyordu.Tam bir kız evi diye düşündü.Açık pembe halılar,beyaz koltuklar,koltukların üstündeki yastık desenleri,komidinlerin üstündeki süsler.

"Senin yüzünden filmim de yarıda kaldı." Dedi Duru kumandayı eline alarak.

"Dur kapatma,beraber izleyelim istersen."

"Emin misin?"

"Seni bu kadar duygusallaştıran film neymiş merak ettim." Dedi ve karşısında durumu anlamaya çalışan kızın yüzünü gösterdi. "Yüzün kırmızı."

"O zaman en başından açıp seni de ağlatalım." Efe filmi tekrar açarken Duru da mutfağa gidip Efe'nin getirdiği yemekleri çıkarıp sehpanın üstüne koydu ve yan yana  "Me Before You" filmini izlemeye başladılar.Filme odaklanmış olsalarda arada kaçamak bakış atıyorlardı birbirlerine. Filmin sonuna doğru Duru'nun gözünden yaşlar akarken Efe yanındaki kıza baktı.Dıştan vurdum duymaz,güçlü ve soğuk gözükse de onun duygusal biri olduğunu görebiliyordu.O sadece öyle görünmek isteyen bir kız diye düşündü.Film bittiğinde Duru ıslak gözlerle Efe'ye baktı.Efe yüzüne düşen damlaları sildi.İkisi de o an sanki anın tadını çıkarıyorlar gibiydi.Duru ona dokunan adamın hissettirdiği güzel duyguyu yaşarken Efe'de ona dokunmanın heyecanını yaşıyordu.Kendini düzeltti ve ayağa kalktı Duru.

"Yüzümü yıkasam iyi olacak." O banyoya giderken Efe'de masadakileri mutfağa götürdü.Kahve makinasından kendine de ona da kahve yaptı.

"Nasıl içtiğini bilmiyorum ama yine de boş bardakla karşına çıkmak istemedim."

"Sütlü ve tek tatlandırıcılı." Dedi Duru.Aslında kahvesini içmişti ama ayıp olmasın diye birkaç yudum aldı.

"Bana kendini anlatsana."

"Esas sen anlat hayalet gibi bir anda geldin.Beni kime sorsan anlatır ama seni kimse tanımıyor."

"İlk sen, söz ben de anlatacağım."

"Ailem Ankara'da yaşıyor.Normalde burası da bizim evimiz ama babamın işinden dolayı genelde orda kalıyorlar."

"Peki Begüm?"

"Bu koskoca evde iki ay tek kaldıktan sonra Begüm'ü de ikna edip buraya getirdim.O normalde ailesiyle yaşıyordu."

"Kardeşin var mı?"

"Yok maalesef." İçinden keşke olsaydı diye geçirdi Duru.Ben bu kadar yalnız olmasaydım. "Başka da anlatacak bir şey yok." Güldü. "Sıra sende."

"Ailemle beraber yaşıyorum burada.Üç sene önce üniversite için Amerika'ya gittim sonra da gördüğün gibi burdayım."

"Neden erken döndün?" Duru ,Efe'ye bakarken bakışlarının değiştiğini farketti.Sanki gözleri parlaklığını yitirmişti bir anda.

"Özel bir sebepten dolayı döndüm."

"Hmm... anladım." Duru lafı değiştirdi hemen çünkü ciddi bir şey olduğunu belliydi.Onlar sohbetlerine devam ederken birbirlerini tanımaya çalışırken kapının açıldığı fark etmediler bile.Evren ve Begüm mutfak masasında oturmuş arkadaşlarını izliyorlardı.

"Bu kadar heyecanlı ne konuşuyorsanız bize de anlatın." Dedi Evren gülerek ve masaya doğru yürüdü Begüm ile.

"Oğlum tenis ve formula 1 tutkunu bir kız buldum." Dedi Duru'ya bakarak.

"ÖZÜR DİLERİM...ÇüNKü..."Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin