"ÖZÜR DİLERİM...ÇüNKü..."

6. Bölüm

🙋HELLO my lovely friends 💕 New Chapter sharing🙈😉 iki okumalar dilerim herkese😇📖💕🙈

  Lise arkadaşlarıyla görüşeceği için heyecanlıydı Duru.Beraber restoranttan girip masalarına gittiler.

"Duru!İinanamıyorum!" Sinem sımsıkı sarıldı sıra arkadaşına. Herkesle sarıldıktan sonra oturdular.Nerede okuduklarından, neler yaptıklarını anlattılar birbirlerine.

"Eee yemek bittiğine göre eğlenmeye gidebiliriz bence." Batu arkadaşlarına baktı.

"Bana uyar." İlk onaylayan Duru oldu ve sonra hep birlikte çıktılar.Saat gecenin 2'sini gösterirken müzik slowa döndü.Batu,Duru'yu dansa kaldırdı.Karşısındaki adam onda heyecan uyandırmıyordu.Ona bakarken Efe ile ilk dansını hatırladı.Tüm hafta boyunca onu düşündüğü yetmiyormuş gibi şimdi bile aklındaydı.Neden unutamıyorum? Neden her şey onu çağrıştırıyor? Kendisine kızıyordu.

"Ben artık eve gitsem iyi olur."

"Ben seni bırakırım."

"Olmaz benim yüzümden eğlenmeni kesmene izin veremem."

"Tam tersi eğer seni bırakırsam mutlu olurum." Duru utanmıştı.Arkadaşlarıyla vedalaştıktan ordan ayrıldılar.

"Her şey için teşekkür ederim.Sayende unuttuğum anılarım canlandı.Uzun zamandır görmediğim arkadaşlarımı gördüm."

"Sanırım o taksiciye ve arabasına teşekkür etmeliyiz." Sohbet ede ede eve gelmişlerdi. "Kendine iyi bak,görüşürüz."

"Sende iyi bak ve dikkatli araba sür,iyi geceler."

"İyi geceler." Duru, Batu'nun gitmesini bekledi ve öyle eve girdi.Ses çıkarmadan direk odasına geçti.Telefonunu eline aldığında gelen iki mesaj olduğunu farketti.

Ben yapamıyorum,seni unutamıyorum,o güzel anımızı aklımdan çıkaramıyorum, bilmiyorum belki de bunları söylemek için çok geç kaldım ama yine de yazıyorum işte.Eğer içinde benimle ilgili en ufak bir şey kaldıysa senden tek istediğim bir şans daha.Doğru kullanacağım, seni üzmeyeceğim bir şans daha.

Diğer mesajı açtı. Lütfen tekrardan konuşalım.

Derin bir nefes verdi.Bu nefes, kafası karışık bir kızın ciğerlerinden çıkan nefesti.Ne yapacağını bilemeyen bir kızın.Onun da aklından çıkmıyordu birbirine değen dudakları. Tadına baktığı şeyin güzel anısı tekrar tekrar gözünün önüne geliyordu.Kendine itiraf edemese de yaşadığı güzel duyguyu tekrardan yaşabilirdi.Tekrardan ona dokunabilir, dudaklarını birbirini ele geçirebilirdi. Tuttuğu telefonu komidinin üstüne koydu ve gözlerini kapattı.

Attığı mesaja karşılık gelmeyeceğini bilse de yine de bekledi Efe iki saat boyunca.En azından dedi en azından söyleyeceklerimi ertelemedim.Geçmişte ertelediği sözcükler aşkına mal olmuştu ve şimdi artık içinden ne geliyorsa yapacaktı sonu ister iyi olsun ya da olmasın.Sonunda pes etti ve çarşafı üstüne çekip yattı.

"Sabah sabah nereye gidiyorsun oğlum?"

"Begüm'e ,kahvaltı yapıp ordan sinemaya gideceğiz."

"Bende geleyim en azından bir yarım saat takılsam yeter." Heyecanlanmıştı Efe.

"Şey,Duru evde değilmiş."

"Nereye gitmiş,dün ki çocukla buluşmuş." Derken içinden siktir! Dedi.Ağzından kaçırmıştı ve şimdi her şeyi söylemeliydi.

"Hangi çocukla?"

"Liseden bir arkadaşıymış ama liseden arkadaşlarıyla buluşmuş topluca." Efe,Duru'nun hesabına girdi internetten. Eğlenen kızı görünce içindeki umut hüsrana uğradı. Fotoğraflar, videolar unutulduğunu gösteriyordu.