Lovelorn

Obsession

*Sehun ေတာ္ေတာ့ ေဆးရံုဆင္းတာမၾကာေသးဘူး အားကသိပ္ရိွတာလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႔*

ကြၽန္ေတာ့လည္တိုင္ကေနေအာက္ဆင္းဖို႔ဦးတည္လာတဲ့ သူ႔အနမ္းေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္သတိတခ်က္ေပးလိုက္တယ္

ဟင့္အင္း တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မပါတာ
Sehun လုပ္ထားတာေတြ တိတိက်က်မသိရမခ်င္းကြၽန္ေတာ္စိတ္ပါမယ္မထင္

ေခါင္းထဲမွာ Sehun အေမေျပာသြားတဲ့ အေၾကာင္းေတြႀကီး ပဲအေခါက္ေခါက္အခါခါသံုးသပ္ေနမိတယ္

*Lu......ဟိုးေန႔တည္းကမ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကို႔ကိုေျပာ*

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို တခ်က္ၾကည့္ၿပီး ေျပာသင့္မေျပာသင့္ စဥ္းစားလိုက္တယ္ သူကေတာ့ ေျပာေလ ဆိုတဲ့ အထာနဲ႔ေမးေမာ့ၿပီး ေမးေနတယ္

*Mr. Kim က ommonie ေခၚေပးထားတဲ့လူဆိုတာဘာလို႔မေျပာတာလဲ*

*Lu က ကို႔ အေမ ကိုသိပ္မႀကိဳက္ေတာ့ ကိုေျပာလိုက္ရင္ Lu ကို႔ကို ေဒါသထြက္ၿပီး အိမ္ေပၚကဆင္းသြားမွာစိုးလို႔*

စိတ္႐ႈပ္သြားဟန္မေပၚပဲျပန္ေျဖပံုအရ အမွန္အတိုင္းေျပာေနတယ္လို႔လက္ခံေပးလို႔ရတယ္ ဆိုသည့္အေနအထား

ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေနာက္ေမးမယ့္ေမးခြန္းေတြလည္းဒီလိုပဲတံု႔ျပန္ေပးပါ....

*ဒါဆို Jinny....Jinny ကိုေရာ ဘာလို႔ ommonie ကသိေနရတာလဲ*

သူ့အတြက္ ပထမေမးခြန္းေလာက္လြယ္ပံုမရ

*အဲ့တာကအစ Lu ကိုေျပာသြားတာလား*

သူစုပ္တစ္ခ်က္သပ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့ေမးခြန္းနဲ႔ဘာမွမဆိုင္တဲ့စကားကိုေျပာလိုက္တယ္

*ေျဖေလ....ငါ့ကိုတကယ္အိမ္ေပၚကဆင္းေစခ်င္တာလား*

ကြၽန္ေတာ္မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး သူျပန္ေျဖမယ့္ အေျဖကိုေစာင့္ေနမိတယ္

*Lu.....ကို အခ်ိန္တန္ရင္႐ွင္းျပပါ့မယ္ အခ်ိန္ေပးႏိုင္မလား ေတာင္းဆိုတာပါ*

သိပ္ေတာ့သေဘာက်စရာေကာင္းတဲ့ တံု႔ျပန္မႈမဟုတ္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္စိတ္႐ွည္ရမယ္နဲ႔တူတယ္

ကြၽန္ေတာ့ oh sehun ေတာင္ လ်ိဳ႕ဝွက္တတ္ေနၿပီပဲ.....

*sehun......မင္း ငါ့စိတ္ကိုသိရက္သားနဲ႔ေတာင္ ဘာမဟုတ္တာေတြလုပ္ထားေသးတာလဲ*