•Maya's POV•
De droom maakte me best bang, ik word wakker en ga even de kamer uit.
Zou dit echt zijn? Zou Jill echt zo denken?"Maya? Is alles oké?" Ik hoorde een slaperige Zach uit de kamer komen.
"Ja het gaat wel, ga maar terug slapen. Je moet je geen zorgen maken" ik gaf hem kus en we gingen weer naar binnen. Zach valt al gouw weer in slaap maar ik niet. Dit kan nog een lange nacht worden.Het is al 8uur en ik heb nog steeds niets geslapen, Zach ligt nog te slapen maar Jonah is al wakker.
"Ik ga naar de cafetaria, wat eten halen. Iets nodig?" Vroeg ik.
"Euhm, ik zal anders mee gaan"
We gaan naar de cafetaria en bestellen het eten en drinken, ik heb ook ineens wat voor Zach. We moeten nog even wachten dus zetten we ons neer aan een tafeltje. Al gauw vallen me ogen dicht, dat komt ervan als je niets hebt geslapen. Ik begin te dromen, het was dezelfde als vannacht. Waarom die?Ik word wakker gemaakt door Jonah.
"Maya, wakker worden. Ons eten is klaar" hij tikte zachtjes op me schouder.
"Huh? Uhm, ja oké"
"Gaat het wel?" Vroeg hij bezorgd.
"Ja ja, alleen wat weinig geslapen. Niets om zorgen over te maken" Jonah knikte, we namen het eten en drinken en gingen naar boven.
Ondertussen is Zach ook al wakker.
We eten wat en zitten daarna nog wat te kletsen. Na een paar uur besluiten we om naar huis te gaan.Terug thuis plof ik op de bank neer, ik zet de televisie aan maar val inslaap.
En deze keer had ik weer die ene droom. Waarom blijf ik hem dromen? Ik haat hem, is er een reden waarom ik het droom? Zou Jill zich echt zo voelen? Denkt ze zo echt over me?•Zach's POV•
We kwamen thuis en Maya ploft op de bank. Ik ga naar me kamer en neem snel een douche. Wanneer ik beneden kom zie ik Maya raar doen, ze beweegt de hele tijd en soms hoor ik haar iets zeggen.
"Maya? Maya? Maya?" De laatste keer riep ik bijna haar naam door het hele huis. Ze schrikt wakker en ademt diep in en uit. "Babe, ben je oké? Zeg nu niet ja, vertel me de waarheid"
"Maar er is echt niets, Zach geloof me. Het was gewoon een droom"
"Over wat? Je gaat het me vertellen, of je nu wilt of niet"Maya verteld me alles, ik ben een beetje in shock. Al wat ik deed was haar knuffelen. "Zach, zou het een betekenis hebben?" Fluisterde ze in me oor.
"Ik heb geen idee, maar als er iets is ik ben er voor je"Na een tijd zien we Jonah de deur weer uit gaan. "Jonah wacht! Wat ga je doen?" Ik stopte hem voor hij de auto instapte. "Naar Jill, ik moet op haar letten"
"Ik laat je niet gaan! Je hebt geen energie en koffie gaat niet helpen. Neem wat rust, je kan morgen gaan. Er gaat niets erg gebeuren, dokters zijn er niet voor niets" Jonah wou iets zeggen toen zijn telefoon ging.
"Hallo, met Jonah Marais" het was even stil. Dan kijkt hij me aan met de grootste lach. "Oké, ja dat is geweldig! We komen zo snel mogelijk" hij hing op en liep naar binnen. Hij komt rennend met Maya naar buiten.
"Wat is er? Waarom zo gehaast?" We stappen de auto in. "Jill, ze kan elk moment wakker worden!"
"Wat? Hoe? Zo, ineens, uit het niets?" Ik begreep het niet echt maar was wel blij voor Maya en Jonah.
JE LEEST
Don't worry I'm on my way {DUTCH}
FanficMaya moet mee met haar zus naar een concert van Why Don't We. Ze kende de band niet echt. Op het concert zit 1 van de jongen de hele tijd naar Maya te staren. Ze leren elkaar kennen maar na het concert zien ze elkaar een lange tijd niet...