Chapter Fifteen - 100 Days

1.5K 76 10
                                    

Armie's POV

It's Thursday and gladly, napalayas na namin si YoonChin. Simula nung rineject ko yung offer ni Princess Jin naging cold na siya sakin but that didn't stop me from going out with Mark. Hindi ko rin naman kasi alam kung ano ba talaga kami. We kissed, Yes but I still have no assurance na he's mine and I'm his. I wear a dress.


"Jin! I'll come back soon! Bye!!" Sigaw ko. He didn't flinch. Mark said that he'll pick me up para daw hindi na siya magworry sakin. Nakita ko na yung sasakyan niya. He was wearing long sleeves.He was leaning on it. Why do guys always do that? The leaning on their car thingy. Yes, they are attractive but duh-uh don't they think that they can kill alot of human being just by doing that?


"Hi Armie."


"Hey, Mark."


"Let's go?" He opened the passenger's seat's door.


"Thanks."


Nagdrive na siya papunta sa isang five star restaurant. Binigay niya na yung susi niya dun sa lalaki. He escorted me. Heol~ I feel like I'm a million dollar baby.


"Ang gara naman sa lugar na to."


"Bagay ka dito." Sabi niya saka ngumiti.


"Mr. Tuan, This way please." We followed the receptionist's lead. They pulled out a sit for the both of us. Kung nandito lang si Jin paalisin niya na yung receptionist. Hinapag na nila yung appetizer. Asparagus siya na may balot na bacon. Hinapag na din yung main dish. Marami sila halos mapuno na nga yung table namin puro american food.


"Let me get that for you." Sabi ni Mark saka kinuha yung steak ko.


"Thanks."


"Armie, please be comfortable. You didn't speak much." Paano ba naman ako makakapagsalita ee. I'm not comfortable sa mga tao dito. They are so sophisticated. They are like my Mom, A Class-A as they call themselves. They are looking at someone, Judging them by brands. I despise them. Wala naman kasi sa brands yan. Nasa ugali yan ng tao.


"I will. I'm not used to this."


"Dating?"


"Nope."


"Then what?"


"Hmmm.. This restaurant, Social Climbers and Perfectionist."


"Is that so? Do you want us to go to other restaurant?"


"Nope, Please no. I'm fine."


"Okay. Tell me if something is bothering you."


"I will."


Hindi rin nagtagal ay nagpasya na kaming umuwi tinawagan na din kasi siya ng Manager niya ee. May schedule pa daw siya bukas. Hinatid niya ako sa bahay. Hinintay ko muna siyang umalis bago ako pumasok. Bat ang dilim ng bahay? Nagbayad naman ako ng electric ah.


"Jin?"


"Jagi~" tawag ko ulit. Bat punongpuno ng candles dito?


"Buti naman naisipan mo pang umuwi." Sabi niya. Nakaupo siya sa couch. May black aura na nakapalibot sa kanya.


"Syempre uuwi parin ako. Bahay natin to e."


"Akala ko nagenjoy ka kasama ng lalaki mo at hindi mo na naisipan umuwi."


"Makalalaki ka naman. Yung long lost friend ko yun."


"Ah. Yung importante mong kaibigan?"


"Oo naman. Kumain kana ba?" Tanong ko. Uupo sana ako sa tabi niya.


"I lost my appetite. Matutulog na ako." Cold na sagot niya sakin. Binuksan ko na yung mga ilaw saka pinatay yung mga candles. Pumunta na ako sa kitchen para patayin yung madaming candles na nandun


Fck!

May nakita akong cake lasaw na pero yung writings malinaw na malinaw.

Happy 100 days Jagi~

Dammit! Bakit ko nakalimutan?!

BULLSH*TPROOFTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon