İntikam'a Karışan Aşk -"Ay'ın Hükmü"

2 BÖLÜM

Criminal- Britney Spears

*"*"*"*

-İşte bu sözler bir ferman gibi keskindi, acı dolu bir çığlık gibi azap vericiydi

-"Cehenneme parti hazırlayacak olan ikinci patron"

-Bu parti cehenneme hazırlanan bir parti, mtlukluğu temsil etmiyor acıyı temsik ediyor

"""""
           Hayat düz yolu bile engebeli hale getirebilecek birşey, biz hayallere dalarken aslında hayatı unutup yaşıyorduk, hayat yolumuza engeller koyarken biz hayal peşinde ilerleyip engellerle düşüp yaralanıyorduk
                                                            """""

*"*"*"*"*"*"*"*

Derin'den

Hayat bizi engellerle tanıştırır onlarla acı çekmemizi sağlar, çok acı çekmiştim 21 yaşında bir genç kızdım okulu mu daha bitiremeden hayallerme veda etmek zorunda kalmıştım ve bu darbe bana babamdan gelmişti ama bu darbeyi asıl babam değil başkası vurmuştu 18 yaşımda hayallerim için üflediğim mum beni hayatla tanıştırmıştı, acı bir hayatla çok acı bir hayatla, o zaman anlamıştım bu mumlar sahteydi yalnızca bir kandırmaca bir yanlış umuttu.

Karşımdaki kişi hâlâ sakinliğini korur bir vaziyetteydi. Ay ışığının gösterdiği kadarıyla kedinin tüylerini okşuyordu. Ama bir şey vardı bu adam yalnızdı o anda içime bir umut kırıntısı düştü çünkü peşinde olduğum adam bir korkaktı ve asla güvenliğini tehlikeye atmazdı ve yanında her zaman birileri olurdu peki o zaman bu adam kimdi ona doğru yaklaştım ve salonun ortasında olan masanın orada durdum ve karşımdaki adama kaşlarımı çatmış bir vaziyette

"Sen kimsin?" Dedim önce bir kahkaha ve kedinin korkudan dolayı mırıldanışı neden gülmüştü? Sorduğum soru gayet doğal bir soruydu

"Merhaba Derin" o an duyduğum sesle sevinsem mi? korksam mı? Bilemedim bu adam pusuya düşürdüğüm adam değildi bu sevinmem için olan kısımdı, ama korkmam için olan kısım ise bu adamın kim olduğunu bilmiyor olmamdı. Onun cevabını es geçerek

"Sen kimsin?" Dedim tekrar, elindeki kediyi yana koyarak bana doğru gelmeye başladı o geldikçe ben geriye doğru ilerledim her adımda tedirgin olup soğuk terler döküyordum, kesik kesik nefes alıyordum. Bu korkuydu soğuk gözüküp sıcak bir korkuydu bu cehennem korkusu ölüm korkusuydu benim bu kesmiş gibiydi onun bana yaklaşması benim kaçmam bu saçma ama gerçekti. Son adımım duvarla buluşup alanım bitince karşımdaki adam tam önümde durup bana baktı o an görmüştüm yüzünü ay ışığı tam yüzüme vuruyordu mavi gözleri derindi içindeki göz bebeği o kadar büyüktü ki sanki göz rengi siyaha kaçmış gibiydi sarı saçları gözleriyle bir uyum sağlarken kirli sakalları yeni yeni çıkamaya başlamıştı. Kaşları normaldi gözlerine oranla gözleri sinirle bakarken kaşları bir ihanet yaparak sakin duruyordu bu farklıydı çok farklı bu adam kendini bile yönetecek durumdaydı dolgun dudakları kulağıma doğru yaklaşarak beni şok edecek sözleri söyledi ve benim daha çok korkmama yardımcı oldu

"Cehennem harlandı davetiye verildi şimdi son darbe olan ölümde" bu adam kimdi? Bu adam pusuya düşürdüğüm adamın nesiydi koruması falan mı? Korkudan nefesim kesilirken herşey bittiğini anladım ben güçsüzdüm ve peşisinde olduğum adam çok güçlüydü ve ben artık bitmiştim son darbe bana vurulmuştu ve ben artık sona ulaşmıştım aptaldım! Korkaktım! Ve beceriksizdim! Kaybetmiştim hemde herşeyi hayatımı,umutlarımı, geleceğimi ve bedenimi bana yapacağı şeyleei az çok tahmin ediyordum ve bu daha çok korkmamı sağlıyordu ama tam o anda birşey oldu kulağımda yine bir fısıltı duydum ve bu az da olsa rahatlamamı sağlamıştı