My little vampire diary

Snelheid

Ik ging voorzichtig op zijn rug zitten.

"Klaar?"

Ik haalde diep adem

"Klaar."

"Daar gaan we!"

Hij zette zich af en plotseling vlogen we bijna tussen de bomen door!

Ik klampte me nog beter aan Emmet vast.

"Gaat het?" Riep hij over zijn schouder.

"Ja hoor!"

"Mooi!" Riep hij terug en begon NOG harder te rennen.

Opeens minderde hij vaart.

"Wat is er?"vroeg ik.

"Ik denk dat Carlisle boos word als ik jou overgevend thuis breng.

Hij grinnikte.

"Heb je hoogtevrees?"

"Nee." Loog ik.

"Mooi, kom!"

Ik klom weer op zijn rug.

Hij liep (deze keer niet supersnel)

naar een hele hoge boom.

"Klaar?"

Ik knikte.

Goed vasthouden, want anders ga je al dood voordat het de bedoeling is!" Grapte hij.

Ik klom weer op zijn rug.

Hij zette zich weer af en sprong in 1 keer tegen de boom aan. Zodra hij grip had, begon hij te klimmen.

Ik keek om me heen naar de steeds kleiner wordende grond.

Binnen 20 seconde waren we al boven in de boom.

Ik klampte me angstvallig vast aan de stam.

"Oké, dit is wel wat hoger dan ik dacht."

Hij lachte.

"Je went eraan."

Opeens scheen de zon over de berg voor ons.

"Wow" ik keek naar de ondergaande zon.

"Prachtig!"

Ik wou wel de hele avond naar de zon blijven kijken, maar iets achter me trok mijn aandacht.

Ik zag in mijn ooghoek iets glinsteren, keek in die richting. En schrok me dood; Emmet was helemaal aan het glimmen!!!

Ik schrok zo dat ik de stam losliet en pardoes achterover viel!

Emmet had me nog net op tijd te pakken.

Ik had bijna de neiging om me achter de stam te verstoppen, maar dat deed ik niet.

"Sorry, ik had het even moeten vertellen!" Begon hij zich te verontschuldigen.

"Het is oké, ik leef nog!" Probeerde ik grappig te zijn.

Maar hij bleef serieus, maar was blijkbaar al met iets anders bezig.

"Klinkt misschien raar, maar kun je even je rechter mou optrekken?"

Ik keek hem niet begrijpend aan, maar deed het toch maar. En schrok me nog doder!!!

Er zat een plek op mijn arm die net zo glom als Emmet!!

"We moeten NU terug!" Zei Emmet tegen mij.

"Heb je er problemen mee als ik gewoon uit de boom spring?"

Ik schudde mijn hoofd zonder echt te horen wat er aan de hand was.

"Spring erop!" Hij bedoelde het denk ik grappig, maar het klonk meer dringend.

Ik klom op zijn rug en voordat ik me fatsoenlijk op zijn rug zat, sprong hij al naar beneden.